«Πολύ αργά το βράδυ, θα ήταν γύρω στις 3 ή 4 το πρωί, πήραν εμένα μαζί με άλλα κορίτσια σε ένα δωμάτιο και μας έκαναν "ιατρικές" εξετάσεις. Δεν υπήρχε καν γιατρός όμως. Υπήρχαν δύο διαφορετικά μέλη του προσωπικού, οι οποίοι μας έβαζαν να ξαπλώσουμε στο τραπέζι και έβαζαν τα δάχτυλά τους μέσα μας. Δεν ξέρω τι έκαναν, αλλά σίγουρα δεν ήταν γιατροί και ήταν πραγματικά τρομακτικό», είχε αποκαλύψει.
«Είναι κάτι που πραγματικά είχα μπλοκάρει για πολλά χρόνια, αλλά επιστρέφει συνεχώς, και το σκέφτομαι και τώρα που ανατρέχω σε αναμνήσεις ως ενήλικας, ότι αυτό ήταν σίγουρα σεξουαλική κακοποίηση».
«Μετά από στερήσεις ύπνου και βαριά φαρμακευτική αγωγή, δεν καταλάβαινα τι συνέβαινε. Αναγκαζόμουν να ξαπλώσω σε ένα τραπέζι, να ανοίγω τα πόδια μου και να υποβάλλομαι σε "γυναικολογική εξέταση"», συνέχισε. «Έκλαιγα, καθώς με κρατούσαν και μου έλεγαν "Όχι! Σκάσε. Κάνε ησυχία. Σταμάτα να αντιστέκεσαι, αλλιώς θα πας στην απομόνωση"».
«Ήταν επαναλαμβανόμενη εμπειρία, όχι μόνο για μένα, αλλά και για άλλους επιζώντες. Με βίασαν και κλαίω καθώς το γράφω, γιατί κανένας, ειδικά ένα παιδί, δεν πρέπει να κακοποιείται σεξουαλικά. Μου έκλεψαν τα παιδικά μου χρόνια και με σκοτώνει που αυτό εξακολουθεί να συμβαίνει και σε άλλα αθώα παιδιά».
«Μπορείτε, λοιπόν, να φανταστείτε την κατάσταση των νέων που τοποθετούνται σε κρατικές δομές και δεν έχουν ανθρώπους να τους επισκέπτονται τακτικά;» διερωτήθηκε μιλώντας στο Κογκρέσο την Τετάρτη.
«Τι είναι πιο σημαντικό; Η προστασία του κέρδους ή οι ζωές αυτών των νέων; Ως μητέρα, αυτές οι ιστορίες μου ραγίζουν την καρδιά», είπε στη συνέχεια στα μέλη της επιτροπής.
«Αν είστε παιδί σε ίδρυμα της πρόνοιας, να γνωρίζετε ότι: Σας βλέπω, σας νιώθω και είμαι εδώ για εσάς».
