Έφυγε από τη ζωή την Κυριακή 16 Ιανουαρίου, σε ηλικία 87 ετών, ο Αλέκος Φασιανός. Ο εμβληματικός ζωγράφος, που σφράγισε με το έργο του την εποχή του, αντιμετώπιζε τα τελευταία χρόνια προβλήματα υγείας.
Στη ζωγραφική του κυρίαρχη είναι η ανθρώπινη φιγούρα, που επανέρχεται μέσα από συγκεκριμένα μοτίβα, όπως ο καπνιστής, ο ποδηλάτης, ή τα ερωτευμένα ζευγάρια, αλλά και αντικείμενα ή χώρους από την οικεία καθημερινότητα. Άλλες πάλι φορές επέλεγε πρόσωπα ή γεγονότα από την Ιστορία και τη μυθολογία, ενώ σπανιότερα έκανε κάποιες νεκρές φύσεις και τοπογραφίες. Με επιρροές από τη βυζαντινή παράδοση- στην οποία τον μύησε ο ιερέας παππούς του-, τον Θεόφιλο και τη λαϊκή τέχνη, ο Φασιανός παρέμενε πάντα ανένταχτος, δεν μπορούσε εύκολα το έργο του να ταξινομηθεί σε ένα ρεύμα. Τα σχέδιά του συχνά γεμάτα χρώμα, αποτελούν επίπεδες συνθέσεις, με ελάχιστες φωτοσκιάσεις, που ξεκινούν από τον ρεαλισμό για να αποκτήσουν μια ποιητική διάσταση, όπως οι παιδικές ζωγραφιές.
«Είναι κάποια πράγματα που γίνονται αναπόφευκτα, σαν να έχουν προγραφεί από παλιά. Θυμάμαι, όταν ήμουν στη Σχολή Καλών Τεχνών, ζωγράφιζα στο δάπεδο, μπροστά στους συμμαθητές μου», έτσι τελικά περιγράφει ο ίδιος τη σχέση του με τη ζωγραφική στο σημείωμά του στο περιοδικό «Ζυγός» το 1973.