Πώς η απώλεια 38 κιλών μεταμόρφωσε ριζικά το στιλ μιας 30χρονης
Η Έμιλι Όστεν δεν έμοιαζε ποτέ με τα μοντέλα της πασαρέλας ή των διαφημίσεων τα οποία θαύμαζε. Της ήταν δύσκολο να βρει ένα πρότυπο που να της μοιάζει. Στα 25 της φορούσε XL και όπως λέει στην Telegraph, απεύφευγε τη γυμναστική και πάντα όταν φορούσε κολάν είχε ένα δεμένο πουκάμισο γύρω από τη μέση της, προκειμένου να κρύβει τα κιλά και την κυτταρίτιδά της.
«Ποτέ δεν ήθελα να τραβήξω την προσοχή με αυτό που φορούσα, κρυβόμουν πίσω από άλλους στις φωτογραφίες, φορούσα καλσόν μέχρι και το καλοκαίρι και ζακέτες», λέει στη βρετανική εφημερίδα.
Το 2012, όταν ξεκίνησε την επιχείρησή της στη Βρετανία οι επωνυμίες ρούχων δεν είχαν μεγάλη γκάμα μεγεθών. «Μου ήταν πολύ ξεκάθαρο ότι δεν ταίριαζα και η επιθυμία μου να είμαι λεπτή και μικροκαμωμένη έγινε μεγάλη ανάγκη. Έτσι αφού δε μπορούσα να το πετύχω με το σώμα μου το πέτυχα αλλιώς, δεν εκφραζόμουν, δε μιλούσα ελεύθερα για να μη τραβήξω την προσοχή, καταπιεζόμουν».
Ωστόσο παράλληλα με την μειωμένη αυτοπεποίθησή της η ανάπτυξη της επιχείρησής της συνεχιζόταν και χωρίς τώρα να μπορεί να προσδιορίσει ακριβώς πότε έγινε το «κλικ» μέσα της για την αλλαγή, αναφέρει ότι «κάποια στιγμή σκέφτηκα ότι ήθελα να δω μια διαφορετική εκδοχή του εαυτού μου».
Η «μεταμόρφωση» της 30χρονης Έμιλι
«Είναι δύσκολο να προσδιορίσω μια συγκεκριμένη στιγμή που άλλαξαν όλα γιατί το ταξίδι αυτό κράτησε σχεδόν επτά χρόνια. Ωστόσο, κάτι άλλαξε που μου επέτρεψε να συνειδητοποιήσω ότι δεν χρειαζόταν όλα να είναι τόσο δύσκολα. Πέρασα ένα χρόνο με έναν personal trainer πριν δοκιμάσω την υπνοθεραπεία, η οποία είχε τεράστια επιτυχία. Στα πέντε χρόνια που ακολούθησαν, έχασα περισσότερα από 38 κιλά, εξερευνώντας τη σχέση μου με την αυτοεκτίμηση, το φαγητό, την επιτελεστική εργασία και την απέχθεια για τον εαυτό μου. Ένας πραγματικά τοξικός συνδυασμός».
«Σταμάτησα να μπαίνω στα social media για ένα διάστημα. Δεν ήθελα να συγκρίνομαι.Έτσι σιγά σιγά αυτό έγινε και σε άλλους τομείς της ζωής μου, συμπεριλαμβανομένων των σχέσεων και της δουλειάς μου».
«Όσο πιο υγιής γινόμουν και ευτυχισμένη, ανακάλυπτα παράλληλα πώς να είμαι πιο καλή και με τον εαυτό μου. Οι φωνές στο κεφάλι μου άρχισαν να σιωπούν. Δεν ''κολλούσα'΄' με ανθρώπους που με έκαναν να νιώθω άσχημα. Αντίθετα, έμαθα να καταλαβαίνω ότι μερικές φορές κάποιος απλώς δεν θέλει να βγει ραντεβού μαζί μου - και δεν έφταιγε το ότι είχα παραπάνω κιλά, απλώς δεν ταιριάζαμε», εξηγεί στην Telegraph.
«Ξεκίνησα αυτό το ταξίδι σκεπτόμενη το βάρος μου. Τώρα, σκέφτομαι την υγεία μου, το δέρμα μου, την επιθυμία μου να φοράω ρούχα που με κάνουν να νιώθω δυνατή, ασφαλής και χαρούμενη. Σκέφτομαι τις εμπειρίες στις οποίες μπορώ να είμαι μέρος και τους ανθρώπους που συναντώ».
Η μεγάλη αλλαγή στο στιλ της
«Η αυτοπεποίθηση που απέκτησα τα τελευταία επτά χρόνια μου έδωσε τη δυνατότητα να φορέσω ρούχα που ποτέ δεν θα φανταζόμουν να φορέσω. Δεν βλέπω πλέον ελαττώματα. Ένα σημαντικό μέρος του ταξιδιού που θέλω να μοιραστώ είναι η φιλοσοφία μου να είμαι εγώ πρότυπο του εαυτού μου και όχι να έχω άλλα πρότυπα, και αυτό εξηγώ στο νέο μου βιβλίο ''Smarter''».
«Για παράδειγμα, ο ορισμός της μόδας μπορεί να έχει να κάνει με ένα μικρό νούμερο στο παντελόνι. Όμως ο δικός μου ορισμός είναι να μπορώ να φοράω κάτι στο οποίο αισθάνομαι τέλεια. Αν κρίνω τον εαυτό μου με ό,τι έχουν ορίσει οι άλλοι θα νιώθω πάντα αποτυχημένη».
«Ένα άλλο παράδειγμα σχετίζεται με την ισορροπία επαγγελματικής και προσωπικής ζωής. Ισορροπία για μένα μπορεί να είναι να δουλεύω σε μια δουλειά που αγαπώ, να κάνω συνεδρίες στο γυμναστήριο και να έχω μια νταντά. Η ισορροπία για εσάς μπορεί να είναι ένας ρόλος μερικής απασχόλησης με ευέλικτο ωράριο και περισσότερο να είστε στο σπίτι με τα παιδιά σας. Οι επιλογές είναι διαφορετικές – κανένα δεν είναι καλύτερο από το άλλο και δεν είναι συγκρίσιμες».
Οι έρευνες συμφωνούν ότι ο τρόπος που μιλάμε στον εαυτό μας έχει σημασία. Γι' αυτό αποφάσισα να γίνω ο καλύτερος φίλος του εαυτού μου. Έκλεινα το μάτι στον εαυτό μου στον καθρέφτη και έβλεπα το Girls όταν είχα μια κακή μέρα στη δουλειά. Καθώς αποκτούσα μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, άρχισα να ντύνομαι και για τον εαυτό μου. Ποτέ δεν μπόρεσα να φορέσω τζιν με cropped top. Φορούσα μόνο ό,τι με κάλυπτε».
«Τώρα, φοράω τα ρούχα της γυναίκας που θέλω να γίνω – τζιν, κοστούμια, παντελόνια, cropped tops, χρώματα. Πριν χάσω βάρος, μου φάνηκε δύσκολο να σχεδιάσω την γκαρνταρόμπα μου».
Τέλος, η 30χρονη Έμιλι αναφέρει πως της αρέσει να σχεδιάζει ρούχα.
«Νιώθω έμπνευση και ενθουσιασμό. Λατρεύω τα αξεσουάρ και τα κοσμήματα και επικεντρώνομαι στο να κάνω σωστά τα βασικά. Έκλεισα το χάσμα μεταξύ της ζωής που θέλω και της ζωής που έχω, και, βασικά, καταλαβαίνω ποιος θέλω να είναι ο αντίκτυπός μου».
«Μερικές φορές νιώθω τύψεις για τον χρόνο που έχασα – τα πάρτι που έχασα, τις διακοπές που δεν πήγα, γιατί δεν είχα την αυτοπεποίθηση να παρευρεθώ. Αισθάνομαι λυπημένη όταν σκέφτομαι τον τρόμο που θα ένιωθα πριν από ένα πάρτι όταν έπρεπε να φορέσω ένα φόρεμα που με κάλυπτε και όχι αυτό που μου άρεσε. Όμως δεν αναλύω πια αυτές τις σκέψεις. Υπάρχει μια γαλήνη που έρχεται με το να ξέρεις ότι μόνος σου βρίσκεις τον εαυτό σου – και φοράς ό,τι θέλεις.
