Αναδρομική ζήλια: Τι είναι το σύνδρομο Rebecca που επικεντρώνεται στους πρώην συντρόφους και βλάπτει τη σχέση σας
Η ζήλια στις συντροφικές σχέσεις ορισμένες φορές δημιουργεί την αίσθηση «διεκδίκησης» και βιώνεται ως ένα ευχάριστο συναίσθημα που τονώνει το πάθος και τη σεξουαλική ζωή του ζευγαριού, ωστόσο μπορεί να πάρει πολλές μορφές και να διαταρράξει τη σχέση.
Ο ψυχοθεραπευτής Toby Ingham, σε πρόσφατη ανάρτησή του αναφέρεται στην «αναδρομική ζήλια» ή αλλιώς στο σύνδρομο Rebecca, στο οποίο τα άτομα ζηλεύουν τις προηγούμενες σχέσεις των συντρόφων τους χωρίς καμία αφορμή.
Πώς εκδηλώνεται το Σύνδρομο Rebecca
Τα άτομα επικεντρώνονται εμμονικά στις πρώην σχέσεις και συγκρίνουν τον εαυτό τους στην εμφάνιση, στα επιτεύγματα, στην ευφυΐα αλλά και στη σεξουαλική οικειότητα που είχαν με την τωρινή τους σύντροφο οι πρώην εραστές.
Ο ψυχαναλυτής Dr. Darian Leader εμπνεύστηκε από το γοτθικό μυθιστόρημα της Daphne du Maurier το 1938 «Rebecca» όταν επινόησε την πάθηση. Το μυθιστόρημα αφηγείται την ιστορία μιας νεαρής γυναίκας που εκδηλώνει συμπεριφορές που υποδηλώνουν ανασφάλειες για τη σχέση της. Αναπτύσσει χαρακτηριστικά ζήλιας αφού ανακαλύπτει πληροφορίες για τις πρώην του συντρόφου της.
Σύμφωνα με τον Ingham, ο συγκεκριμένος ψυχολογικός όρος είχε κερδίσει το ενδιαφέρον της αναζήτησης Google το 2018, με τους ασθενείς να αυτοδιαγιγνώσκουν το «εμμονικό τους πρόβλημα».
Τα άτομα με το σύνδρομο Rebecca νιώθουν ανασφάλεια και αμφισβητούν τα πάντα για τη σχέση τους. Μάλιστα η εμμονή αυτή μπορεί να έχει και ιδεοψυχαναγκαστικά στοιχεία, καθώς οι σκέψεις τους περιστρέφονται γύρω από ψυχαναγκαστικές λέξεις, ιδέες ή ακόμη και εικόνες που κυριαρχούν στο μυαλό τους.
Η ζήλια δεν αφορά ποτέ το άλλο άτομο, αλλά πάντα τον εαυτό μας
Ο ψυχολόγος σημειώνει ότι η αναδρομική ζήλια δεν «ανθίζει» από το να βρίσκεσαι σε σχέση, αντιθέτως, πηγάζει από την παιδική ηλικία καθώς η ζήλια δεν αφορά ποτέ το άλλο άτομο, αλλά πάντα τον εαυτό μας – τα συναισθήματα που έχουμε καθώς βιώνουμε τους άλλους ως αδιάφορους, απόμακρους, απορριπτικούς ή επικριτικούς απέναντί μας.
«Αν και αυτά τα πρώτα προβλήματα θα είναι μοναδικά για τον καθένα μας, μπορεί, για παράδειγμα, να σχετίζονται με το ότι νιώθαμε ότι μας παραβλέπει ένας γονέας που προτίμησε ένα από τα αδέρφια μας αντί εμάς», αναφέρει ο Ingham μιλώντας στη MailOnline. «Ή ίσως όταν κάποιες φορές στο παρελθόν αισθανθήκαμε ότι ήμασταν ασήμαντοι ή αποκλεισμένοι από την οικογένειά μας».
Ο ειδικός πρόσθεσε ότι οι άνθρωποι τείνουν να προβάλλουν τις ανασφάλειές τους και τα προσωπικά τους ζητήματα στις παρούσες σχέσεις τους, κάτι που μπορεί να βλάψει ολοκληρωτικά τη σχέση.
«Αναρωτηθείτε αν οι επαναλαμβανόμενες σκέψεις που έχετε -και σας κάνουν να αισθάνεστε λιγότερο σημαντικοί για την/τον σύντροφό σας από ότι κάποια/κάποιος πρώην- σχετίζονται με το δικό σας παρελθόν και όχι με την τρέχουσα σχέση σας».
Μια μελέτη βασισμένη σε συνεντεύξεις που διεξήχθη το 2018 διαπίστωσε ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ενθαρρύνουν την αναδρομική ζήλια επειδή οι χρήστες μπορούν εύκολα να ελέγξουν λεπτομέρειες για τις προηγούμενες σχέσεις του συντρόφου τους. Ωστόσο, ο Ingham συμβουλεύει τους ανθρώπους να αποφεύγουν τις συζητήσεις του παρελθόντος.
Ο ψυχολόγος συνιστά να μην κάνουμε ερωτήσεις για τις προηγούμενες εμπειρίες των συντρόφων μας καθώς είναι παρεμβατικό, μας προκαλεί συναισθήματα σύγκρισης και δεν χρησιμεύει στην τρέχουσα σχέση. «Μην ρωτάτε για το παρελθόν των συντρόφων σας, ιδιαίτερα για τις σεξουαλικές τους ιστορίες, το υπερβολικό μοίρασμα στην αρχή μιας νέας σχέσης συχνά μας στοιχειώνει».
Πώς μπορεί να περιοριστεί η αναδρομική ζήλια:
- Επισκεφθείτε ειδικό: Ο ψυχολόγος - ψυχοθεραπευτής ή ψυχιατρός θα σας βοηθήσει να εξετάσετε τα βαθύτερα αίτια της ζήλιας, να επεξεργαστείτε τις σκέψεις σας και να αναπτύξετε την αυτογνωσία σας.
- Αποφυγή ελέγχου του παρελθόντος: Περιορίστε τις αναζητήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που αφορούν το παρελθόν του συντρόφου σας και διακόψτε τις ερωτήσεις ή τις αναφορές στις πρώην σχέσεις.
