Λίγες ιστορίες αγάπης στην πραγματική ζωή διατηρούν τόσο μεγάλη επιρροή στην ποπ κουλτούρα όπως αυτή της Καρολάιν Μπεσέτ και του Τζον Κένεντι τζούνιορ.
Η σχέση τους που ξεκίνησε το 1992 (με διαλείμματα) και διήρκησε μέχρι τον πρόωρο θανάτου τους σε αεροπορικό δυστύχημα το 1999 διέθετε το είδος της κοινωνικής γοητείας που ούτε οι καλύτεροι διαφημιστές του κόσμου δεν θα μπορούσαν να καταφέρουν.
Ακόμα και μετά από 25 χρόνια από τον θάνατό τους, ο κόσμος εξακολουθεί να θέλει να μάθει περισσότερα γι’ αυτό το άκρως ιδιωτικό (και ισχυρό) ζευγάρι που κυριάρχησε στην κοινωνία της δεκαετίας του ‘90.
Στο νέο της βιβλίο με τίτλο «Once Upon A time: The Captivating Life of Carolyn Bessette-Kennedy», η Ελίζαμπεθ Μπέλερ προσπαθεί να σκιαγραφήσει το πορτρέτο του fashion icon και τολμά να αποκαλύψει ποια ήταν. Μέσα από συνεντεύξεις με συγγενείς, φίλους και συναδέρφους, οι αναγνώστες αποκτούν την εικόνα μιας γυναίκας που ήταν φιλόδοξη, έξυπνη και έντονα επιφυλακτική απέναντι στη φήμη.
Σε ένα αποκλειστικό απόσπασμα για το Harper’s Bazaar, η Μπέλερ περιγράφει λεπτομερώς γιατί η Μπεσέτ και ο Κένεντι λειτούργησαν τόσο καλά ως ζευγάρι και πώς η σχέση τους βασίστηκε στην εμπιστοσύνη και την ικανότητά τους να βλέπουν πώς θα μπορούσαν και οι δύο ξεχωριστά να διαμορφώσουν τον πολιτισμό και την πολιτική γενικότερα.
Το φθινόπωρο του 1994, η Καρολάιν και ο Τζον περνούσαν τον περισσότερο ελεύθερο χρόνο τους μαζί. Τα Σαββατοκύριακα, την έπαιρνε μαζί του στο Central Park για αγώνες touch football με τους φίλους του από το κολέγιο όπως ο Ρόμπερτ Λίτελ και ο Ρίτσαρντ Βίσε. Ο Βίσε, ο οποίος την γνώριζε από στέκια της πόλης, όπως το Au Bar και το MK, πριν ο Τζον και η Καρολάιν γίνουν ζευγάρι, θυμήθηκε ότι ένα από τα πράγματα που ξεχώριζε για την Καρολάιν ήταν η ικανότητά της να συμπεριφέρεται στον Τζον όπως σε κάθε άλλο άνδρα.
«Η Καρολάιν εμφανίστηκε και πείραζε όλους εκείνους τους τύπους που κορόιδευαν ο ένας τον άλλον. Καθόταν με τον γερμανικό ποιμενικό του Τζον, τον Σαμ και αργότερα τον άλλο σκύλο τους, τον Φράιντεϊ, πειράζοντας τους πάντες ανελέητα. Ο Τζον το λάτρευε αυτό».
Αλλά πίσω από κλειστές πόρτες, οι φίλοι ήξεραν ότι η Καρολάιν και ο Τζον αγαπούσαν τρελά ο ένας τον άλλον. Περνούσαν τα βράδια τους συζητώντας για τη ζωή τους και όσα είχαν περάσει. Η Καρολάιν εξακολουθούσε να αισθάνεται αμφίθυμη για το διαζύγιο των γονιών της.
Από την πλευρά του ο Τζον της είχε πει ότι είχε ΔΕΠΥ και δυσλεξία και πως η μητέρα του τον είχε αλλάξει σχολείο – από το Saint David’s στο Collegiate. Η Τζάκι Κένεντι είχε πιστέψει ότι το Collegiate ήταν καλύτερα εξοπλισμένο για να διδάξει στον γιο της πώς να διαχειρίζεται τις μαθησιακές του προκλήσεις καθώς και κάποιες συναισθηματικές. Σύμφωνα με τον βιογράφο του Κρίστοφερ Άντερσεν, υπήρχαν παιδιά που τον χλεύαζαν λέγοντας: «Ο πατέρας σου είναι νεκρός, ο πατέρας σου είναι νεκρός!».
Ο Τζον μετά βίας θυμόταν τον πατέρα του αλλά ήταν τραυματισμένος ψυχικά από τη δολοφονία του. Μετάνιωνε για όλες τις στιγμές που την είχε απογοητεύσει, όπως η αποτυχία του στις εξετάσεις του δικηγορικού συλλόγου – η ντροπή του είχε γίνει ακόμη μεγαλύτερη από τους πηχιαίους τίτλους «Ο βλάκας αποτυγχάνει».
Ήθελε απεγνωσμένα να ανταποκριθεί στις ελπίδες της μητέρας του αλλά και στις προσδοκίες όλων. Η δύσκολη θέση του Τζον ως κληρονόμου του μύθου των Κένεντι τράβηξε την καρδιά της Καρολάιν. Είχαν πολλά κοινά: και η δύο είχαν μεγαλώσει χωρίς πατέρα, είτε από έναν συναισθηματικά απόντα είτε, στη χειρότερη περίπτωση, από μια φυσική απώλεια. Αυτή θα μπορούσε να ήταν μία από τις πολλές δυνάμεις που τους έκαναν να έρθουν πιο κοντά – επιπλέον, είχαν μεγαλώσει και οι δύο από στοργικές, αφοσιωμένες μητέρες.
Η Καρολάιν ήταν συναισθηματικά δυνατή και αρκετά στοργική ώστε να νιώθει ο Τζον σαν βάλσαμο στον απόηχο της απώλειας της μητέρας του. Όπως και η Τζάκι, μπορούσε να τον καθοδηγήσει σχεδόν σε κάθε πτυχή της ζωής του. Ενώ εξακολουθούσε να κατέχει μια απαιτητική θέση στην Calvin Klein, η Καρολάιν συμβούλευε τον Τζον για τη δημιουργία του περιοδικού George. Αυτό δεν απαιτούσε μόνο επιχειρηματική οξυδέρκεια και την ανάπτυξη μιας εκδοτικής φωνής, αλλά και το ατέλειωτο έργο του φιλτραρίσματος εκείνων που ήθελαν την εγγύτητα στον Τζον για δικό τους όφελος από εκείνους που είχαν το συμφέρον του στην καρδιά τους. Το καλό ένστικτο της Καρολάιν βοήθησε τον Τζον αμέτρητες φορές.
Γινόταν επίσης σαφές οτι η σχέση με τον Τζον θα επηρέαζε τη ζωή της Καρολάιν – τόσο από άποψη δημόσιας οπτικής όσο και από άποψη ιδιωτικής, καθημερινής ύπαρξης. Το όμορφο, μποέμ διαμέρισμά της είχε ανακαλυφθεί από παπαράτσι εκείνο το καλοκαίρι και το γεγονός πως είχαν κατασκηνώσει έξω από το σπίτι της, έκανε τη διαμονή της εκεί αδύνατη.
Ακόμα και η Boston Globe είχε γράψει γι’ αυτήν, φροντίζοντας να αναφέρει ότι ήταν απόφοιτος του Πανεπιστημίου της Βοστόνης, προτού προσθέσει: «Πρόσφατα αναγκάστηκε να μετακομίσει από το διαμέρισμά της στη Νέα Υόρκη επειδή ο Τύπος το παρακολουθούσε και μέχρι στιγμής, η νέα της κατοικία έχει κρατηθεί ένα πολύ καλό μυστικό. Αυτή ήταν η δεύτερη μετακόμιση της και δεν θα ήταν η τελευταία της.
Έναν μήνα αφότου την έφερε να γνωρίσει την ομάδα του touch football στο Central Park, o Τζον άρχισε να συστήνει την Καρολάιν σε περισσότερους στενούς του φίλους, όπως ο συμπαίκτης του στο ράγκμπι Κέναν Σίγκαλ και η φίλη του Μπέτσι Ρέζινγκερ, ο Νταν Σάμσον και στη συμφοιτήτριά του Σάσα Τσερμάγιεφ. Ολοι τους την αγάπησαν αμέσως και η Λίτελ εντυπωσιάστηκε ιδιαίτερα όχι μόνο με την ομορφιά της, αλλά και με την προσωπικότητά της. «Ήταν προφανές πως ήταν ένα λαμπρό αστέρι όπως ο Τζον» έγραψε. «Και αυτό δεν οφειλόταν μόνο στην άγρια, συναρπαστική ομορφιά της. Ήταν επειδή φαινόταν να κοιτάζει κατευθείαν στην ψυχή σου και μετά να σου κλείνει το μάτι».
Η Καρολάιν σύστησε τον Τζον στους φίλους της από τη βιομηχανία της μόδας, όπως ο Narciso Rodriguez, o Gordon Henderson, o Jules Watson και ο MJ Beetenhausen, ο οποίος ήταν ιδιοκτήτης του πρακτορείου δημιουργικής απεικόνισης Tribeca, P2P Group. Ο Bettenhausen, όπως αποδείχθηκε, γνώριζε τον Τζον αρκετά χρόνια καθώς είχαν συναντηθεί σε διάφορες εκδηλώσεις.
Είχε λοιπόν μια μοναδική οπτική όταν τους είδε για πρώτη φορά μαζί. «Αυτό που ήταν αξιοσημείωτο σε αυτούς ήταν το πόσο πολύ γελούσαν μαζί. Ήταν εντυπωσιακό» σημείωσε. «Η Καρολάιν ήταν πάντα γεμάτη χαρά, ενώ ο Τζον ήταν πιο εσωστρεφής. Η Καρολάιν του έβγαζε τη χαρά».
«Η Καρολάιν και ο Τζον έκαναν λίγες δημόσιες εμφανίσεις» λέει ο φίλος του Μπιλι Γουέι, «επειδή οποιαδήποτε εκδήλωσε παρευρέθηκαν έπαιρνε αυτόματα διαστάσεις ενός σημαντικού γεγονότος. Όταν έκαναν δημόσιες εμφανίσεις, ο Τζον προσπαθούσε να την προστατεύει».
Η Καρολάιν κατάφερε να παραμείνει συγκεντρωμένη μέσα στο εμμονικό χάος στο οποίο βρέθηκε χάρη στην ομάδα των καλών της φίλων και την αφοσίωσή της στη δουλειά της στην Calvin Klein.
«Θυμάμαι την εργασιακή της ηθική» λέει ο Μέριλ. «Ήταν 100% στην κορυφή των πραγμάτων. Ξυπνούσε στις 6 το πρωί για να κάνει τη γραφειοκρατική δουλειά πριν πάει στο γραφείο».
Η Καρολάιν είχε εργαστεί στην Calvin Klein για πέντε χρόνια, ξεκινώντας ως πωλήτρια σε ένα κατάστημα στη Βοστόνη, μετακομίζοντας στη Νέα Υόρκη για να εργαστεί ως πωλήτρια κατά παραγγελία για VIPs, και στη συνέχεια όλο και πιο πάνω στις δημόσιες σχέσεις. Σε ηλικία 28 ετών ήταν υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων και παραγωγός σε μία από τις πιο γνωστές εταιρείες μόδας στον κόσμο.
Η αυτοπεποίθησή της για τις ικανότητές της είχε αυξηθεί μαζί με τα επιτεύγματά της. Ήταν σε θέση να περιηγηθεί στη βιομηχανία της μόδας με τους ρυθμούς της δίνης που εξυπηρετούσε τις συχνά παράξενες απαιτήσεις των διασημοτήτων και, ίσως το πιο σημαντικό, καταλάβαινε το ταλέντο της με τους συνανθρώπους της. Εκείνη την εποχή εκμυστηρεύτηκε στην Ρέζινγκερ τι ακριβώς ήταν αυτό. «Ξέρω ότι ακούγεται περίεργο», της είπε η Καρολάιν, «αλλά μπορώ πάντα να νιώθω αυτό που νιώθουν όλοι. Πριν τους μιλήσω, μπορώ να το καταλάβω».
Με τέτοια πίστη στο ένστικτό της για τους ανθρώπους, και με τέτοια εξυπνάδα και επιτυχία στην καριέρα της και σε άλλες σχέσεις -δεν είναι περίεργο που η Καρολάιν πίστευε ότι θα μπορούσε να αντέξει να είναι ζευγάρι με τον Τζον Κένεντι τζούνιορ.
Φωτογραφίες: AP Images, Getty Images
