Η σχεδιάστρια Ματίλντι Γουίτοκ μεταμορφώνει τις μπάλες του τένις σε έπιπλα
Τα τελευταία δύο χρόνια, το τένις έχει εισέλθει στην γκαρνταρόμπα μας λόγω του trend tenniscore.
Από τα Skims μέχρι τα Miu Miu το ρούχα του τένις κυριάρχησαν την προηγούμενη σεζόν στις πασαρέλες αλλά και στις οθόνες μας λόγω της σειράς «Challengers» με πρωταγωνίστρια την Ζεντάγια. Ωστόσο όπως φαίνεται τώρα το trend θα προωταγωνιστήσει και στο σαλόνι μας.
Η σχεδιάστρια Ματίλντι Γουίτοκ από το Βέλγιο διαμορφώνει κατά παραγγελία έπιπλα από μπάλες του τένις. Οι κομψές, μοντερνιστικές σεζλόνγκ της Γουίτοκ δεν διαθέτουν μαξιλάρια αλλά έχουν ως επένδυση 500 μπάλες του τένις με ακρίβεια.
Η Ματίλντι Γουίτοκ μεταμορφώνει τις μπάλες του τένις σε έπιπλα
Περίπου 300 εκατομμύρια μπάλες του τένις παράγονται κάθε χρόνο — και σχεδόν όλες καταλήγουν σε χωματερές, ενώ χρειάζονται πάνω από 400 χρόνια για να αποσυντεθούν. Το US Open, το οποίο ολοκληρώθηκε το Σαββατοκύριακο, έχει περίπου 70.000 κάθε χρόνο, ενώ το Wimbledon 55.000. Η Γουίτοκ μιλώντας στο CNN, υπολογίζει ότι ο κύκλος ζωής μιας μπάλας ανέρχεται σε μόλις εννέα παιχνίδια, ανάλογα με το επίπεδο του τένις που παίζεται. «Ακόμα κι αν βρίσκονται στο κουτί τους, αν το κουτί έχει ανοίξει, το αέριο μέσα στις μπάλες του τένις θα απελευθερωθεί με την πάροδο του χρόνου, με αποτέλεσμα να πλατύνουν και να πρέπει να πεταχτούν».
Η Γουίτοκ χρειάζεται περίπου τρεις με τέσσερις εβδομάδες για να φτιάξει μια καρέκλα, την οποία πουλάει για 2.630 ευρώ. Κάθε μπάλα κόβεται και βάφεται στο χέρι, με χρώματα που διαλέγονται ειδικά για να ταιριάζουν στο χώρο του πελάτη.
«Έπρεπε να διαμορφώσω τις μπάλες του τένις. Είναι κίτρινες με λευκές γραμμές, κατά πόσο θα μπορούσα να τις διαφοροποιήσω;»
Η Γουίτοκ σπούδαsε στη σχολή τέχνης Central Saint Martins στο Λονδίνο. «Με ενδιέφερε πραγματικά ο οικολογικός σχεδιασμός και συνειδητοποίησα ότι ήταν πάντα πολύ περίπλοκο να παρακολουθείς την ιστορία των υλικών. Ποτέ δεν ξέρεις από πού προέρχονται ή πώς έχουν υποστεί επεξεργασία. Θύμωσα πολύ με αυτό».
Σήμερα, λαμβάνει όλα τα υλικά της μέσω δωρεών από συλλόγους τένις. «Ξεκίνησα τη συλλογή με λίγα κομμάτια, αλλά γρήγορα κατάφερα να τις αυξήσω», είπε στο CNN.
Τώρα, η Γουίτοκ συνεργάζεται με την Ομοσπονδία της Βαλονίας στις Βρυξέλλες, η οποία της έχει προσφέρει ολόκληρο το απόθεμά της — περίπου 100.000.
Αλλά η δημιουργία δεν είναι ο μόνος στόχος. Στην πραγματικότητα, πιο σημαντικό για τη Γουίτοκ είναι το πώς καταστρέφονται τα κομμάτια της. «Είμαι οικολογική σχεδιάστρια», είπε. «Ο οικολογικός σχεδιασμός έχει να κάνει με την κυκλικότητα. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε εξαιρετικά υλικά που έχουν χαμηλές εκπομπές άνθρακα ή ανακυκλώνονται, αλλά πρέπει να σκεφτείτε τον τελικό κύκλο. Εάν δεν είναι κύκλος και αν δεν μπορείτε να επαναχρησιμοποιήσετε (τα στοιχεία) σε κάτι άλλο, δεν είναι οικολογικός σχεδιασμός. Είναι ακόμα χειρότερο, γιατί είναι νέα υλικά». Στο τέλος της ζωής των επίπλων της, η Γουίτοκ μπορεί να αποσυναρμολογήσει τις εκατοντάδες μπάλες του τένις (που είναι υφασμένες μεταξύ τους χωρίς κόλλα) για ανακύκλωση, όπου το θολό καίγεται και το λάστιχο θρυμματίζεται για να φτιάξει χαλάκια παιδικής χαράς.
Η επόμενη πρόκληση της; Αξιοποίηση των δεκάδων χιλιάδων συλλόγων τένις στη Βόρεια Αμερική. «Έχω τόσους πολλούς ανθρώπους που ενδιαφέρονται για τις ΗΠΑ», είπε η Γουίτοκ. «Σκέφτομαι πραγματικά να την επισκεφθώ και να ξεκινήσω την ανακύκλωση εκεί». Επομένως, την επόμενη φορά που θα παρακολουθήσετε ένα τουρνουά, μην θρηνείτε για τις εγκαταλελειμμένες μπάλες – ο κύκλος ζωής τους ενδεχομένως μόλις να ξεκινά.
