«The Apprentice»: Η ταινία που προσπάθησε να απαγορεύσει ο ΝτόναλντΤραμπ, τελικά, δεν σοκάρει

Οι νέες ταινίες που έρχονται στους κινηματογράφους αυτή την εβδομάδα υπόσχονται έντονες συγκινήσεις, δράσεις και περιπέτεια.

Αυτή την εβδομάδα, ο Αλί Αμπάσι ρίχνει φως στα πρώτα βήματα του ΝτόναλντΤραμπ, η Φλόρενς Πίου και ο Άντριου Γκάρφιλντ  «Ζούνε τη Στιγμή», η Λεά Σεϊντού και ο Τζορτζ ΜακΚέι έρχονται αντιμέτωποι με το «Θηρίο», ενώ οι Ιρλανδοί Kneecap κάνουν την έκπληξη της χρονιάς.

The Apprentice

Σκηνοθεσία: Αλί Αμπάσι

Παίζουν: Σεμπάστιαν Σταν, Τζέρεμι Στρονγκ, Μαρία Μπακάλοβα



Περίληψη: Στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του '70, ο Τραμπ ήταν ακόμη ένας άσημος πλην τρομερά πλούσιος γόνος ισχυρής οικογένειας. Τότε, ο δικηγόρος Ρόι Κον αποκτά στενή σχέση μαζί του. Οι δυο τους κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να αποκτήσουν φήμη, δύναμη και πλούτη.

Ο Αλί Αμπάσι υπογράφει την ταινία που ενόχλησε τον Ντόνλαντ Ταμπ, χωρίς όμως να γίνεται τόσο δυσάρεστος όσο θα περίμενε κανείς.

Προτού γίνει εκατομμυριούχος, πρωταγωνιστήσει σε τηλεοπτική εκπομπή και εκλεγεί ο 45ος Πρόεδρος των ΗΠΑ, ο Ντόναλντ Τραμπ ήταν ένας νεαρός άντρας από εύπορη οικογένεια, που είχε τη φιλοδοξία να κατακτήσει τον επιχειρηματικό κόσμο της Νέας Υόρκης. Σε μια περίοδο που η πόλη αντιμετωπιζόταν ως η καρδιά της εγκληματικότητας, εκείνος οραματιζόταν την αναγέννησή της. Το μόνο που χρειαζόταν ήταν χρήματα. Με τον ευκατάστατο πατέρα του να υποτιμά τα όνειρά του, ο Τραμπ βρήκε την αποδοχή που αναζητούσε στον δικηγόρο Ρόι Κον. Εντυπωσιασμένος από τις προοπτικές που είδε στο πρόσωπο του νεαρού Τραμπ, ο Ρόι του δίδαξε όλα τα μυστικά, ώστε να εκμεταλλευτεί ένα διεφθαρμένο σύστημα προς όφελός του.

Στον απόηχο των προεδρικών εκλογών του 2016, που είχαν ως αποτέλεσμα την εκλογική νίκη του Τραμπ, ο Γκάμπριελ Σέρμαν αποφάσισε να εξερευνήσει τη σχέση του Τραμπ με τον Κον, οποίος ήταν σύμβουλος του Μακάρθι και φίλος του Νίξον. Ο βετεράνος δημοσιογράφος είχε μελετήσει διεξοδικά την αμερικάνικη δεξιά, είχε γράψει τη βιογραφία του ιδρυτή του Fox News, ενώ αρκετές δεκαετίες νωρίτερα είχε πάρει συνεντεύξεις από τον ίδιο τον Τραμπ.

Λίγους μήνες μετά από την εκλογή του και ύστερα από συζητήσεις με μακροχρόνιες πηγές του, ο Σέρμαν έμαθε πως ο Τραμπ χρησιμοποιούσε πολλές από τις τακτικές του Ρόι Κον. Κάπως έτσι γεννήθηκε και η ιδέα της ταινίας, την οποία ανέλαβε να σκηνοθετήσει ο Αλί Αμπάσι. Δανός με ιρανική καταγωγή, ο σκηνοθέτης θεωρήθηκε το κατάλληλο πρόσωπο, καθώς ως μη Αμερικανός θα μπορούσε να κρατήσει μια πιο ψύχραιμη και αντικειμενική ματιά. Τελικά όμως, αποδείχτηκε ότι η αποστασιοποιημένη οπτική του είχε αντίθετα  αποτελέσματα σε σημείο που είναι να απορεί κανείς, γιατί ο Τραμπ δυσανασχέτησε τόσο με την ταινία, η οποία σχεδόν τον παρουσιάζει συμπαθητικό, με τον  Ρόι Κον να αναλαμβάνει τον ρόλο του Μεφιστοφελή.

Η ταινία επικεντρώνεται στα βήματα της ανόδου του Τραμπ με τον Αμπάσι («Σύνορα», «Ιερή Αράχνη») να εστιάζει στο πώς γεννήθηκε το «τέρας» μέσα από ένα οργανωμένο σύστημα. Μια αναμφίβολα οξυδερκής επιλογή, που δεν φτάνει όμως τόσο βαθιά όσο θα έπρεπε. Το αποτέλεσμα είναι πώς τόσο ο κύκλος που τον ανέθρεψε, ο καπιταλισμός, όσο και ο ίδιος ο Τραμπ, με ελάχιστες εξαιρέσεις, όπως αυτές τις σκηνές όπου φαίνεται να κακοποιείτην  Ιβάνα, δεν αποκαλύπτουν το πραγματικό τους  πρόσωπο. Ειδικά δε ο υποψήφιος Πρόεδρος των ΗΠΑ εμφανίζεται σχεδόν σαν ένα χαριτωμένο πλουσιόπαιδο, που θέλει να αναμορφώσει το ξενοδοχείο Commodore, στο κέντρο της τότε καταχρεωμένης και  εγκληματικής Νέας Υόρκης, γνωρίζει για πρώτη φορά τον έρωτα και αναπτύσσει μια σχέση δασκάλου μαθητή με τον Ρόι Κον, τον οποίο όμως και τελικά θα αποκηρύξει.

Άλλωστε ακόμα και η μέθοδός του Κον (εξαιρετικός ο Τζέρεμι Στρονγκ), που θα την ακούσετε αρκετές  φορές στην ταινία και εκφράζεται με τρεις κανόνες: «επίθεση, επίθεση, επίθεση», «μην παραδέχεσαι τίποτα, ν' αρνείσαι τα πάντα» και «ό,τι κι αν συμβεί, ποτέ μην ομολογήσεις ήττα, φέρσου σαν νικητής»- δεν  διαφέρει σε τίποτα από αυτή που χρησιμοποίει η πλειοψηφία των πολιτικών, πράγμα όμως που δεν εκμεταλλεύεται στο έπακρο ο Σέρμαν, όπως για παράδειγμα έκανε ο Μπρεχτ για τον Χίτλερ στην «Πτωτική άνοδο του Αρτούρο Ούι», που ακολουθεί την ίδια λογική.

Ο Αμπάσι με τη σειρά του, γυρίζοντας με μια κάμερα στο χέρι, μεταφέρει την αισθητική της δεκαετίας του ‘80 και ακολουθώντας ένα  γρήγορο μοντάζ  στο πρώτο μέρος, καταφέρνει να αποτυπώσει τον αγχωτικό και πολύβουο κόσμο των επιχειρήσεων. Στη συνέχεια όμως, με ένα αρκετά αδύναμο σενάριο στα χέρια του, περνάει σε μια ψυχολογική προσέγγιση, εστιάζει στα τραύματα του Τραμπ από τον πατέρα του και σχεδόν προκαλεί τη συμπάθεια του κοινού, ενώ ο πραγματικός Τραμπ είναι αντιμέτωπος με ένα σοβαρό δικαστήριο εν όψει των επικείμενων εκλογών.

Ο Σεμπάστιαν Σταν, ακολουθώντας την αμερικανική σχολή, που υποστηρίζει ότι ο ηθοποιός πρέπει να δικαιολογεί και να κατανοεί τον ρόλο του και όχι απλώς να τον μελετάει εντός ενός κοινωνικού πλαισίου, όπως ταιριάζει περισσότερο σε μια πολιτική ταινία, συμβάλλει στο εξανθρωπισμένο και χαριτωμένο προφίλ του Τραμπ. Μάλιστα, επειδή ακριβώς η ερμηνεία του είναι πολύ καλή, δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερο  πρόβλημα ως προς το τι τελικά θέλει να επιτύχει αυτή η παραγωγή σε μια τόσο νευραλγική περίοδο.

Ζούμε τη Στιγμή (We Live in Time)

Σκηνοθεσία: Τζον Κροούλι

Παίζουν: Άντριου Γκάρφιλντ, Φλόρενς Πίου



Περίληψη: Μια δεκαετία στη ζωή ενός ζευγαριού, που ήταν γραφτό να είναι μαζί.

Ο Τζον Κρόουλι («Brooklyn», «Η Καρδερίνα», «Boy A») υπογράφει ένα ρομαντικό δράμα με τους Άντριου Γκάρφιλντ και Φλόρενς Πίου.

Η Άλμουτ, μια ταλαντούχα σεφ, ένα βράδυ πέφτει κατά λάθος με το αμάξι της πάνω σε έναν άντρα, τον Τομπάιας. Στη συνέχεια τον οδηγεί στο νοσοκομείο. Εκεί γεννιέται ένας κεραυνοβόλος έρωτας, που εξελίσσεται στο διάστημα μιας δεκαετίας, αλλάζοντας για πάντα τις ζωές τους. Όταν η Άλμουτ μαθαίνει πως έχει καρκίνο, οι δυο τους πρέπει να μάθουν να αγαπούν κάθε στιγμή της ασυνήθιστης διαδρομής, που έχει πάρει η ιστορία τους.

O βραβευμένος με Olivier θεατρικός συγγραφέας και σεναριογράφος του «The Crown» Νικ Πέιν εφορμάται από τυπική ρομαντική ιστορία με τραγική μοίρα, που εύκολα θα μπορούσε να γίνει ένα δακρύβρεχτο μελό. Αυτό που κάνει τη διαφορά  είναι πως ο Πέιν μαζί με τον υποψήφιο για Όσκαρ Κρόουλι ανατρέπουν τη γραμμική αφήγηση των γεγονότων και πηγαινοέρχονται στον χρόνο, φτιάχνοντας ένα κολλάζ από στιγμιότυπα μιας ολόκληρης δεκαετίας. Αυτό το εύρημα και μαζί οι ερμηνείες του πρωταγωνιστικού δίδυμου τους βοηθούν να αποφύγουν τις παγίδες της εύκολης συγκίνησης.

Η γενναιότητα της Άλμουτ, η βαθιά αφοσίωση του Τομπαίας και η δύναμη της ζωής είναι οι βασικοί άξονες μιας ταινίας, που προτιμάει να  μην αγγίξει σε βάθος το θέμα του θανάτου και της αρρώστιας, αφού ουσιαστικά  εκτός από κάποια πολύ ελαφριά συμπτώματα, αποφεύγει να δείξειτη σκληρή καθημερινότητα ενός καρκινοπαθή σε τελικό στάδιο, που δύσκολα θα έπαιρνε μέρος σε απαιτητικούς διαγωνισμούς, ή θα έκανε ταξίδια, εστιάζοντας κυρίως  στην αξία της κάθε στιγμής.

Κρατώντας μια ισορροπία ανάμεσα στο δράμα και την κομεντί, ο Κρόουλι, αν και παρουσιάζει ένα πολλοίς μια ωραιοποιημένη κατάσταση, αφηγείται μια ιστορία αγάπης, που όλοι  θα ευχόμασταν να μας συμβεί, κι αξιοποιώντας τη μετρημένη υποκριτική της Πίου και του Γκάρφιλντ, που έχουν καλή χημεία, ειδικά στις πιο ανάλαφρες στιγμές τους, καταφέρνει να κρατήσει το ενδιαφέρον.

Το Θηρίο (La Bête)

Σκηνοθεσία: Μπερτράν Μπονελό

Παίζουν: Λέα Σεϊντού, Τζορτζ ΜακΚέι



Περίληψη: Μια γυναίκα και ένας άντρας συναντιούνται το 1910, το 2014 και το 2044, ζώντας έναν διαρκώς ανεκπλήρωτο έρωτα. Και στις τρεις αυτές ενσαρκώσεις, τη γυναίκα βασανίζει μονίμως το προαίσθημα ότι κάτι άσχημο θα συμβεί.

Ο Μπερτράν Μπονελό («Saint Laurent: Η Χρυσή Εποχή», «Οίκος Ανοχής», «Zombi Child») εμπνέεται από το «Θηρίο στη Ζούγκλα» του Χένρι Τζέιμς, το οποίο διασκευάζει ελεύθερα σε μια κινηματογραφική εξερεύνηση της περίπλοκης σχέσης μεταξύ ανθρώπινων συναισθημάτων και τεχνητής νοημοσύνης.

Στον δυστοπικό κόσμο του Θηρίου, εν έτει 2044, την εποχή της τεχνητής νοημοσύνης,τα συναισθήματα έχουν καταστεί εμπόδιο. Για να εξασφαλίσει μια πιο σταθερή και ελεγχόμενη ύπαρξη, η κοινωνία έχει αναπτύξει μια διαδικασία εξαγνισμού του DNA, που επιτρέπει στους ανθρώπους να απαλλαγούν από τα συναισθηματικά τους βάρη, διαγράφοντας τις μνήμες τους από παλιά τραύματα και απογοητεύσεις. Η Γκαμπριέλ αποφασίζει να υποβληθεί σε αυτή τη διαδικασία για να ξεφύγει από το επώδυνο παρελθόν, ώστε να γίνει πιο ανταγωνιστική στην αγορά εργασίας. Για να συμβεί αυτό, καλείται να ανακαλέσει σημαντικές στιγμές από τις προηγούμενες ζωές της σε διαφορετικές εποχές. Μέσα από αυτές τις αναδρομές, αναδύεται κάθε φορά μια διαφορετική ενσάρκωση της ψυχής της, αλλά και την επίμονη παρουσία μιας ανδρικής αινιγματικής φιγούρας, που φαίνεται να συνδέεται με τη μοίρα της μέσα στους αιώνες.

Στο εξαιρετικό  βιβλίο του Τζέιμς, πρωταγωνιστής είναι ένας άνδρας, που  βασανίζεται εμμονικά από ένα κακό προαίσθημα. Στην εκδοχή του Μπονελό, έχουμε μια γυναίκα,την Γκαμπριέλ, που στοιχειώνεται από την παρουσία ενός άνδρα. Ο Γάλλος δημιουργός, ακολουθώντας διαφορετική αισθητική και ύφος για κάθε «ενσάρκωση» της ηρωίδας του, περιπλανιέται σε τρεις  χρόνους. Στο 1910, λίγο πριν από τις μεγάλες πλημμύρες που έπληξαν το Παρίσι, όπου η παντρεμένη Γκαμπριέλ ερωτεύεται και πρέπει να αντιμετωπίσει το ηθικό δίλημμα, αν θα εγκαταλείψει τον γάμο της για να ακολουθήσει τον δρόμο της καρδιάς της. Στη συνέχεια, ακολουθεί το κοντινό 2014, όπου η ηθοποιός Γκαμπριέλ περνάει από ακροάσεις στο Λος Άντζελες εν αναμονή του μεγάλου σεισμού, όταν έρχεται αντιμέτωπη με έναν νεαρό τιμωρό και φτάνει στο δυστοπικό 204, όπου η τεχνητή  νοημοσύνη έχει κυριαρχήσει. Ταυτόχρονα, βλέπουμε καιτην ηθοποιό Λέα Σεϊντού να  γυρίζει σε green box, σκηνές μιας ταινίας υπό τις οδηγίες του σκηνοθέτη.

Δεξιοτέχνης στυλίστας, ο Μπονελό εξερευνά τον ρόλο των συναισθημάτων και το πώς αυτά  καθορίζουν ποιοι είμαστε. Δημιουργώντας ένα ενδιαφέρον, αν και αρκετά φλύαρο τρίπτυχο, σε μια εποχή τοξικής θετικότητας μάς υπενθυμίζει πως ο πόνος είναι απαραίτητο συστατικό της ζωής και της ύπαρξής μας. Η επανεμφάνιση προσώπων και τοποθεσιών, που αλλάζουν μέσα στο πέρασμα του χρόνου, η ατμόσφαιρα μυστηρίου και η αίσθηση μιας αδιόρατης απειλής,όπως και η χημεία των πρωταγωνιστών του, τον βοηθούν σε αυτό το εγκεφαλικό τριπάρισμα, όμως η αλληγορία που επιχειρεί για το πώς ο άνθρωπος δημιουργεί έναν καταστροφικό για τον ίδιο πολιτισμό, μοιάζει αποδυναμωμένη μπροστά στο δύσκολο εγχείρημα της αναμέτρησης με τρεις εποχές και στην ουσία με τρία διαφορετικά κινηματογραφικά είδη, που κινούνται από το μελόδραμα στο sci-fi.

Kneecap

Σκηνοθεσία: Ριτς Πέπιατ

Παίζουν: Μόγκλε Μπαπ, Μο Κάρα, Ντίτζει Πρόβεϊ, Τζόσι Γουόκερ, Φενούλα Φλάχερτι, Τζέσικα Ρέινολντς, Μάικλ Φασμπέντερ, Σιμόν Κίρμπι



Περίληψη: Με φόντο το Δυτικό Μπέλφαστ,το χιπ χοπ συγκρότημα Kneecap αφηγείται στο μεταίχμιο της αλήθειας και της μυθοπλασίας το πώς ιδρύθηκε, προτού φτάσει να κυκλοφορήσει φέτος ένα σπουδαίο άλμπουμ («Fine Art»).

H γένεση μιας ριζοσπαστικής μουσικής μπάντας από το Μπέλφαστ μετατρέπεται σε μια συναρπαστική περιπέτεια, που σφύζει από χιπ-χοπ ρυθμούς και ακραίο χιούμορ.

Στο Μπέλφαστ, μετά από την εποχή των Troubles, το ταραχώδες ραπ τρίο KNEECAP κάνει την εμφάνισή του και γράφοντας στίχους στα ιρλανδικά, διεκδικεί την αναβίωσης της γλώσσας ενάντια στο κατεστημένο. Τα μέλη της μπάντας γίνονται πολιτικά σύμβολα και δίνουν φωνή στην ανήσυχη νεολαία της Ιρλανδίας. Καθώς αγωνίζονται να αφήσουν το στίγμα τους στον κόσμο και ενώ οι πιέσεις των οικογενειών τους απειλούν να δώσουν άδοξο τέλος στα όνειρά τους, το τρίο υφαίνει μια αφήγηση, που ξεπερνά τη μουσική.

Μια εξαιρετικά ανατρεπτική μουσική  βιογραφία, στην οποία μάλιστα πρωταγωνιστούν τα μελή των Kneecap μαζί με τον Μάικλ Φασμπέντερ, που εντελώς  απρόσμενα συνδυάζει τη μουσική με την ιστορία της Ιρλανδίας και ένα ηχηρό πολιτικό μήνυμα. Ο Ριτς Πέπιατ, μάχιμος δημοσιογράφος που προκάλεσε αναστάτωση, όταν παραιτήθηκε από την «Daily Star», κατηγορώντας τον ιδιοκτήτη της για κιτρινισμό και ισλαμοφοβία, κινείται ανάμεσα στη μυθοπλασία και το ντοκιμαντέρ με σπιντάντους ρυθμούς, για να αφηγηθεί την πορεία του διάσημου γκρουπ, που μιλάει για τη βία, την αποικιοκρατία των Άγγλων και την καταπίεση, ξεσηκώνοντας τα πλήθη στις εμφανίσεις τους.

Βέβαια τα γεγονότα που περιγράφονται δεν είναι ακριβώς πραγματικά, αλλά ταιριάζουν απόλυτα στους Kneecaps, οι οποίοι δεν παίρνουν στα σοβαρά τον εαυτό τους, κάνουν χαβαλέ, αλλά ταυτόχρονα τοποθετούνται πολιτικά με σαφήνεια και γίνονται με έναν τρόπο οι ιδανικοί εκφραστές της ιρλανδικής  ψυχής και της ιδιότυπης τρέλας αυτού του λάου, που αντιστέκεται σθεναρά.

Αυτή την ιδιομορφία εκμεταλλεύεται και ο Πέπιατ, αξιοποιώντας το χιούμορ τους, αλλά και την επαναστατική τους διάθεση, που δεν κρύβεται πίσω από σοβαροφανείς διατυπώσεις, και κάνει την έκπληξη, υπογράφοντας μια από τις πιο διασκεδαστικές ταινίες  της χρονιάς, που παραμένει ρηξικέλευθα πολιτική και ουσιαστική. Φυσικά, οι χιπ χοπ μελωδίες του συγκροτήματος  ντύνουν την αφήγηση, αλλά ακόμα και αν δεν είστε φαν του συγκεκριμένου είδους, αποκλείεται να μην αισθανθείτε τα δυνατά τους vibes.

Σύντομη Ιστορία μιας Οικογένειας (Jia Ting Jian Shi / Brief History of a Family) 

Σκηνοθεσία: Λιν Ζιανζέ

Παίζουν: Ζου Φενγκ, Γκουό Κέγιου, Λιν Μουράν, Σαν Σιλάν



Περίληψη: Μια μεσοαστική οικογένεια στην Κίνα δοκιμάζεται, όταν ο μοναχογιός της αποκτά έναν αινιγματικό καινούργιο φίλο.

Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Λιν Ζιανζέ είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ, που μας υπενθυμίζει ότι οι πιο τρομαχτικές ιστορίες κατοικούν μέσα σε όσα θεωρούμε δεδομένα.

Ένα μικροατύχημα ανοίγει την κερκόπορτα μιας εύπορης μεσοαστικής κινέζικης οικογένειας για να εισβάλει ένα νέο μέλος.Ένα νεαρό αγόρι που αρχικά συστήνεται ως «φίλος», αλλά σταδιακά διεκδικεί όλο και πιο έντονα τη θέση του μοναδικού παιδιού, φέρνοντας στην επιφάνεια απωθημένα μυστικά και απόκρυφες επιθυμίες. Ποιο είναι όμως το πραγματικό του κίνητρο και ποια θα είναι η αντίδραση του βιολογικού τέκνου απέναντι στον εισβολέα;

Τοποθετώντας τη δράση την περίοδο που ίσχυε «ο νόμος του ενός παιδιού» στην Κίνα, ένας από τους πλέον αντιδημοφιλείς κανόνες  δικαίου, που στόχο είχε τον περιορισμό του υπερπληθυσμού, ο Λιν Ζιανζέ, με έντονες επιρροές από τον Χάνεκε και το βορειοευρωπαϊκό σινεμά παρά τον κινηματογράφο της χώρας του, στην πρώτου μεγάλου μήκους κινείται από το προσωπικό στο γενικό, αποκαλύπτοντας με δεξιοτεχνικό τρόπο και μινιμαλιστική αισθητική πώς η κοινωνία και το άτομο αλληλεπιδρούν και επηρεάζονται.

Ο Ζιανζέ, που έχε σπουδάσει βιολογία, αντιμετωπίζει την οικογένεια ως έναν μικροοργανισμό, ο οποίος διαρκώς μεταβάλλεται και αντιδρά για να αντιμετωπίσει την έξωθεν απειλή, αποτυπώνοντας την αποξένωση και την αποξένωση της σύγχρονης εποχής, μέσα από μια παγωμένη ατμόσφαιρα και μικρές λεπτομέρειες, που δηλώνουν πολύ περισσότερα από τα λόγια και τα γεγονότα.

Η Ηλιαχτίδα μου (Boku no Ohisama / My Sunshine)

Σκηνοθεσία: Χιρόσι Οκουγιάμα

Παίζουν: Κεϊτάτσου Κοσιγιάμα, Κιάρα Νακανίσι, Σοσούκε Ικεμάτσου



Περίληψη: Δύο νεαροί πατινέρ με αντίθετες προσωπικότητες γίνονται ομάδα για προπονηθούν ως ντουέτο, μονάχα για να διαπιστώσουν πως η σχέση τους έχει πιο περίπλοκες πτυχές από όσο πίστευαν.

O 28χρονος Χιρόσι Οκουγιάμα («Jesus»,) ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του νέου ρεύματος του ιαπωνικού σινεμά, επιστρέφει με μία τρυφερή ιστορία αγάπης.

Σε ένα νησί της Ιαπωνίας, η νωχελική ζωή περιστρέφεται γύρω από την αλλαγή των εποχών. Ο ερχομός του χειμώνα σημαίνει ότι ήρθε η ώρα για χόκεϊ επί πάγου στο σχολείο, αλλά ο μικρός Τακούγια δεν ενθουσιάζεται καθόλου με αυτήν την ιδέα. Το πραγματικό του ενδιαφέρον εστιάζεται στη Σακούρα, ένα ανερχόμενο αστέρι του καλλιτεχνικού πατινάζ από το Τόκιο, η οποία τον μαγεύει με τις ικανότητές της στον πάγο. Ο προπονητής και πρώην πρωταθλητής Αρακάουα προσέχει το ταλέντο του Τακούγια και αποφασίζει να τον προπονήσει μαζί με τη Σακούρα για έναν επερχόμενο διαγωνισμό πατινάζ. Καθώς ο χειμώνας επιμένει, οι τρεις αυτοί διαφορετικοί χαρακτήρες θα δεθούν με μια δυνατή φιλία. Όμως, κάποια στιγμή το χιόνι θα λιώσει, τα πράγματα θα πάρουν μια αναπάντεχη τροπή και η φιλία τους θα απειληθεί.

Με σπάνια ποιητικότητα, που λείπει από το σύγχρονο σινεμά, ο Ιάπωνας δημιουργός στα χνάρια του συμπατριώτη του Κόρε Έντα, αφηγείται μια ιδιαίτερη ιστορία ενηλικίωσης δυο παιδιών, που συναντιούνται με τη σοφία του προπονητή τους.  

Γεμάτος κατανόηση για κάθε πλευρά ο Οκουγιάμα, και υπαινικτικός όσο χρειάζεται, αποτυπώνει τις αντιθέσεις μέσα από τις εναλλαγές των εποχών, της νύχτας και της μέρας, αποκαλύπτοντας ότι ακριβώς αυτές οι διαφορές φέρνουν την αρμονία, όπως συμβαίνει και στη φύση. Με έναν γνήσιο λυρισμό, που ξεπροβάλλει σαν ηλιαχτίδα μέσα στους πάγους, ο Οκουγιάμα παραδίδει έναν ύμνο στην ανθρώπινη επαφή μέσα από ένα απλό, αλλά καθόλου απλοϊκό «παραμύθι».

Παίζονται ακόμα:

Smile 2

Σκηνοθεσία: Πάρκερ Φιν

Παίζουν: Ναόμι Σκοτ, Κάιλ Γκάλνερ, Λούκας Κέιτζ, Ρόζμαρι ΝτεΓουίτ, Ντύλαν Γκελούλα



Περίληψη: Μια ποπ σταρ αρχίζει να βιώνει μια σειρά από ανεξήγητα πλην όλο και πιο ακραία φαινόμενα, τα οποία την υποχρεώνουν να συναναστραφεί ξανά σκοτεινές εμπειρίες από το τραυματικό παρελθόν της.

Ενώ ετοιμάζεται να ξεκινήσει μια νέα παγκόσμια περιοδεία, η παγκόσμια ποπ σταρ Σκάι Ράιλι αρχίζει να βιώνει όλο και πιο τρομακτικά και ανεξήγητα γεγονότα. Συγκλονισμένη από την κλιμακούμενη φρίκη και την πίεση της φήμης, αναγκάζεται να αντιμετωπίσει το σκοτεινό παρελθόν της για να ανακτήσει τον έλεγχο της ζωής της, ενώ όλα μοιάζουν να διαλύονται γύρω της.

Η ταινία «Smile 2» συνεχίζει την απόκοσμη και τρομακτική ιστορία, που ξεκίνησε με την επιτυχημένη ταινία «Smile», την πιο κερδοφόρα ταινία τρόμου του 2022 με 200εκατομμύρια δολάρια στο παγκόσμιο box office, που καθιερώθηκε γρήγορα ως μία αγαπημένη ταινία του είδους τόσο για τους κριτικούς όσο και για το παγκόσμιο κοινό.

Καμία Άλλη Γη (No Other Land)

Σκηνοθεσία: Μπάζελ Αντρα, Γιουβάλ Αμπραχαμ, Χάμνταν Μπαλάλ, Ρέιτσελ Σορ



Περίληψη: Η απροσδόκητη φιλία ανάμεσα σε έναν Παλαιστίνιο ακτιβιστή και έναν Ισραηλινό δημοσιογράφο, οι οποίοι καταγράφουν σε συνεργασία με μια διακοινοτική κολεκτίβα τη συστηματική κατοχή και καταστροφή της Δυτικής Όχθης, λίγο πριν ξεσπάσει ο πόλεμος του περασμένου Οκτωβρίου.

Βραβείο στην Μπερλινάλε για το ντοκιμαντέρ – ντοκουμέντο του εποικισμού της Παλαιστίνης, που θέτει ερωτήματα για το σημερινό πλαίσιο της ισραηλινό-παλαιστιανικής διαμάχης.

Ο Μπάζελ Αντρα, ένας νεαρός Παλαιστίνιος ακτιβιστής από τη Μασαφέρ Γιάτα, αντιμάχεται τον εκτοπισμό από την Ισραηλινή κατοχή από παιδί. Ο Μπάζελ καταγράφει τη σταδιακή καταστροφή του χωριού του, καθώς οι στρατιώτες γκρεμίζουν τα σπίτια των οικογενειών, που μένουν εκεί στη μεγαλύτερη επιχείρηση εκτοπισμού στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη.

Όταν συναντηθεί με τον Ισραηλινό δημοσιογράφο Γιουβάλ Άμπραχαμ, θα συνδεθούν φιλικά και θα πολεμήσουν τον διωγμό μαζί για περισσότερα από 5 χρόνια. Ο σύνθετος δεσμός τους στοιχειώνεται από τη μεταξύ τους ανισότητα. καθώς ο Μπάζελ ζει σε συνθήκες σκληρής κατοχής, ενώ ο Γιουβάλ είναι χωρίς περιορισμούς και ελεύθερος.

Το ντοκιμαντέρ «Καμία Αλλη Γη» γεννήθηκε από μια παλαιστινιακό-ισραηλινή συνεργασία μέσα στο πιο βαθύ σκοτάδι των τρομακτικών καιρών για την περιοχή ως μια πράξη δημιουργικής αντίστασης και αναζήτησης του μονοπατιού προς την ισότητα και τη δικαιοσύνη.

The Trust Fall: Julian Assange

Σκηνοθεσία: Κιμ Στέιτον



Περίληψη: Μια καταγραφή της ασύλληπτης νομικής περιπέτειας, που αντιμετώπισε για χρόνια ο Τζούλιαν Ασάνζ.

 Η ιστορία του ανθρώπου, που ρίσκαρε τα πάντα για να φέρει στο φως την αλήθεια.

Οι αποκαλύψεις των WikiLeaks από το 2010 και μετά πυροδότησαν μια θύελλα αντιπαράθεσης και μια ανελέητη συνεχιζόμενη καταδίωξη από την πιο ισχυρή Αυτοκρατορία στον πλανήτη. Παρά το γεγονός ότι κρατείται, φιμώνεται και κρύβεται από την κοινή θέα στη φυλακή υψίστης ασφαλείας Belmarsh, ο πολυβραβευμένος Αυστραλός δημοσιογράφος και εκδότης Τζούλιαν Ασάνζ έχει γίνει μια από τις πιο δυνατές φωνές για την ελευθερία του λόγου της εποχής μας.

Με γυρίσματα που κράτησαν πάνω από δύο χρόνια, σε τρεις ηπείρους και σε δέκα πόλεις, το ντοκιμαντέρ εξετάζει το νόημα και τη σημασία των γνώσεων, που μοιράστηκε το WikiLeaks με τον κόσμο, τη συμπεριφορά των εμπλεκόμενων κυβερνήσεων, το προσωπικό ρίσκο που ανέλαβε ο Ασάνζ και τα ευρύτερα θεμελιώδη ζητήματα σχετικά με την ελευθερία του Τύπου και τα δικαιώματα του πολίτη στη γνώση, που επηρεάζουν όλους εμάς.

Η Γιούκου και το Λουλούδι των Ιμαλαΐων ( Yuku et la Fleur de l'Himalaya /Yuku and the Flower of the Himalayas)

Σκηνοθεσία: Ρεμί Ντουίν και Αρνό Ντεμούινκ

Με τις φωνές των (στα ελληνικά): Μάριαν Κυπριανού, Πέννυς Φοινίρη, Άρη Κυπριανού, Ιωάννας Λαμπροπούλου, Έφης Χαραλάμπους, Εύρου Βασιλείου, Ιωάννας Παπαμιχαλοπούλου, Μάρκου Ιούλιου Δρουσιώτη



Περίληψη: Ένα θαρραλέο ποντικάκι αποφασίζει να εγκαταλείψει την ασφάλεια της φωλιάς του και να κάνει ένα περιπετειώδες ταξίδι, έτσι ώστε να σώσει τη γιαγιά του.

Με βραβεία καλύτερης παιδικής ταινίας από τα φεστιβάλ της Ολλανδίας και του Βελγίου, μία animation ταινία για μικρούς και μεγάλους.

Η Γιούκου είναι ένα μικρό ποντικάκι, που ζει με την οικογένειά της στα υπόγεια ενός μεγάλου κάστρου. Η αγαπημένη της ασχολία είναι να παίζει μουσική με το γιουκαλίλι της, αλλά η συμπαθής ποντικίτσα δεν θα διστάσει, όταν χρειαστεί, να αφήσει την ασφάλεια της φωλιάς της, κάνοντας ένα μεγάλο και τολμηρό ταξίδι αναζήτησης και αυτογνωσίας μέχρι την κορυφή των Ιμαλαΐων!

Εκεί, στο ψηλότερο σημείο της Γης, ανθίζει ένα μοναδικό άνθος, που ακτινοβολεί το Αιώνιο Φως... Ένα φυτό που τρέφεται με τον πιο ζεστό και λαμπερό ήλιο, το θρυλικό λουλούδι των Ιμαλαΐων. Η Γιούκου, για να αποκτήσει το λουλούδι, που χρειάζεται η άρρωστη γιαγιά της, θα αντιμετωπίσει ένα σωρό εμπόδια, κινδύνους και κακουχίες. Τίποτ, όμως δεν μπορεί να τη σταματήσει, καθώς με λίγο τραγούδι και ευγένεια όλα είναι δυνατά. Την περιμένουν, άλλωστε, οι καλύτεροι φίλοι που μπορούσε ποτέ να φανταστεί, οι οποίοι θα τη βοηθήσουν στην αναζήτησή της.

100% Λύκος (100% Wolf)

Σκηνοθεσία: Φιν Έντκουιστ, Άλεξ Στάντερμαν

Με τις φωνές των ( στα ελληνικά): Βασίλη Παπαστάθη, Νικολέτας Κουνενιδάκη, Κατερίνας Γκίργκις, Ανδρέα Ευαγγελάτου, Χριστίνας Παπαδοπούλου, Ακίνδυνου Γκίκα



Περίληψη: Ένα τρυφερό παραμύθι για την αποδοχή της διαφορετικότητας.

Περιπέτεια κινουμένων σχεδίων με ήρωα έναν λυκάνθρωπο.

Ο νεαρός Φρέντι Λούπιν εύχεται να γίνει λυκάνθρωπος για να ταιριάξει με την οικογένειά του. Η ευχή του πραγματοποιείται, με τη βοήθεια ενός μικρού Φεγγαροπνεύματος, που φτάνει κατά λάθος στη Γη. Τώρα ο Φρέντι και η παρέα του πρέπει να βρουν έναν τρόπο να γυρίσουν το πνεύμα σπίτι του και να αντιμετωπίσουν κάθε απειλή, προτού η Γη να συγκρουστεί με το Φεγγάρι!