Δεν μπορούμε να το χαρακτηρίζουμε «ηλικιακό» κάθε φορά που κερδίζει μια νεότερη γυναίκα
Όταν η 25χρονη Μάικι Μάντισον κέρδισε το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της στην ταινία «Anora», στην 97η τελετή βραβείων Όσκαρ που πραγματοποιήθηκαν την περασμένη Κυριακή, όλοι αναζήτησαν την αντίδραση μιας άλλης γυναίκας, της Ντέμι Μουρ, η οποία ήταν το φαβορί για τη νίκη.
Σύμφωνα με όσα είπαν αναγνώστες χειλιών στο TikTok, η Μουρ είπε χαμηλόφωνα «ωραία», μέσα από σφιγμένα δόντια, ως απάντηση στην ήττα της.
Όπως είναι λογικό, η αντίδραση της σταρ μπορεί να είχε μια χροιά απογοήτευσης - ποιος δεν θα ήθελε να κερδίσει ένα Όσκαρ; Ειδικά όταν είσαι μια υποψήφια με 57 ταινίες στο ενεργητικό σου, και σχεδόν 50 χρόνια στη βιομηχανία του κινηματογράφου.
Αλλά καθώς η 62χρονη Ντέμι Μουρ θυμόταν με αξιοπρέπεια τα γεγονότα της βραδιάς, στο Instagram της, εκφράζοντας «ευγνωμοσύνη» και τιμώντας τη νίκη της Μάντισον με «πολλά συγχαρητήρια», εμφανίστηκαν πρωτοσέλιδα με εστίασαν αλλού: Στην ηλικία της.
Γιατί δεν φταίει ο ηλικιακός ρατσιμός που έχασε το Όσκαρ η Ντέμι Μουρ
«Η Ντέμι Μουρ έχασε το Όσκαρ της από μια 25χρονη», έγραφαν οι τίτλοι. «Ομολογώ ότι για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου, ο κυνισμός μου με οδήγησε να υποθέσω ότι η ηλικία έπαιξε ρόλο στην απώλεια του βραβείου, αλλά τώρα πιστεύω ότι η ενστικτώδης αντίδρασή μου ήταν λάθος», λέει η Donna Francis, beauty editor στο περιοδιό Hello.
«Ως μια 48χρονη beauty editor που υπερασπίζεται το "ageing out loud", εγώ πρώτη αγωνίζομαι για τη δίκαιη εκπροσώπηση και τις ευκαιρίες για τις γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας. Αλλά πιστεύω επίσης ότι πρέπει να προσέχουμε ώστε να μην υπονομεύουμε τον σκοπό με το να ενοχοποιούμε κάθε απώλεια ως ηλικιακό ρατσισμό», σημειώνει.
O ηλικιακός ρατσισμός στο Χόλιγουντ είναι σίγουρα μεγάλο ζήτημα, και πολλές σταρ έχουν αναδείξει το πρόβλημα. Άλλωστε, η υπόθεση της ταινίας για την οποία παραλίγο να κερδίσει το Όσκαρ η Μουρ επικεντρώνεται στα παράλογα πρότυπα ομορφιάς του Χόλιγουντ και στην αντικειμενοποίηση των γυναικών.
Πιστεύω όμως πως το ότι έμεινε εκτός είναι απλώς μια συμπτωματική ειρωνεία, γράφει η beauty editor. «Τίποτα περισσότερο. Μερικές φορές η νεότερη γυναίκα κερδίζει επειδή το αξίζει».
Αυτή δεν θα έπρεπε να είναι μια ιστορία για τον «νέα» Μάικι εναντίον της «ηλικιωμένης» Ντέμι. Δεν θα έπρεπε να τις φέρουμε αντιμέτωπες κατ'αυτόν τον τρόπο.
«Δεν αποδυναμώνουμε τον αγώνα κατά του φεμινισμού και του ηλικιακού ρατσισμού με το να φωνάζουμε κάθε φορά που επιλέγεται μια νεότερη γυναίκα αντί για μια μεγαλύτερη;», αναρωτιέται η δημοσιογράφος.
Αντίθετα, είναι πιο σημαντικό και πιο ενδυναμωτικό να υπερασπιζόαστε όλες τις γυναίκες, αντί να τις ενθαρρύνουμε να υποτιμούν η μία την άλλη. «Μερικές φορές η νεότερη γυναίκα κερδίζει επειδή το αξίζει».
Ο αντίστροφος ηλικιακός ρατσισμός και τα άπιαστα πρότυπα ομορφιάς
Αυτό το ζήτημα του αντίστροφου ηλικιακού ρατσισμού δεν αφορά αποκλειστικά τις μεγαλύτερες γυναίκες. Πάρτε για παράδειγμα την Millie Bobby Brown, η οποία στα 21 της μόλις χρόνια βρέθηκε στο στόχαστρο σχολίων που σχετίζονται με την ηλικία, από την αντίθετη πλευρά του φάσματος.
Η πρωταγωνίστρια του «Stranger Things» κατηγόρησε τα μέσα ενημέρωσης, στο Instagram της αυτή την εβδομάδα, ότι λένε ότι «γερνάει άσχημα», κάτι που είναι γελοίο δεδομένης της ηλικίας της, και αναδεικνύει τα άπιστα πρότυπα που έχουν να αντιμετωπίσουν οι γυναίκες σε όλη τους τη ζωή.
«Είτε είσαι 21 είτε 62, πάντα θα υπάρχει κάποιος έτοιμος να σχολιάσει την εμφάνισή σου».
Το κίνημα υπέρ της φυσικής γήρανσης έχει να κάνει με τη διασφάλιση ότι οι ηλικιωμένες γυναίκες βλέπονται, ακούγονται και εκτιμώνται ανάμεσα σε όλες τις γυναίκες, όχι με την απαίτηση να εξυμνούνται περισσότερο από τις νεότερες συναδέλφους τους, απλώς και μόνο επειδή είναι μεγαλύτερες. Αυτού του είδους ο αντίστροφος ηλικιακός ρατσισμός κάνει περισσότερο κακό παρά καλό.
Η Ντέμι Μουρ είναι μια όμορφη, έξυπνη γυναίκα και η επαγγελματική της ανάκαμψη κάνει εξίσου πολλά για το κίνημα του ηλικιακού ρατσισμού όσο θα έκανε και η κατάκτηση ενός Όσκαρ.
Αποδεικνύει ότι η μακροημέρευση στο Χόλιγουντ είναι εφικτή. Θα έπρεπε να είχε κερδίσει; Ίσως. Αλλά το να ρίχνουμε την ευθύνη για κάθε αποτέλεσμα στον ηλικιακό ρατσισμό ενέχει τον κίνδυνο να φερθούμε κακοποιητικά προς τις νεότερες γυναίκες και να θολώσουμε τα νερά ενός αγώνα που, στον πυρήνα του, αφορά τη δικαιοσύνη.
«Οπότε ναι, ας συνεχίσουμε να αναφέρουμε τις περιπτώσεις διακρίσεων λόγω ηλικίας, αλλά όταν αυτές αξίζουν», λέει η Donna Francis.
Και εξίσου σημαντικό, ας γιορτάσουμε την πρόοδο που αντιπροσωπεύουν γυναίκες όπως η Ντέμι Μουρ, η Μάικι Μάντισον και η Μίλι Μπόμπι Μπράουν.
Ο στόχος του κινήματος pro-ageing δεν είναι απλώς να βεβαιωθούμε ότι οι γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας έχουν παρουσία - είναι να βεβαιωθούμε ότι εκτιμώνται επίσης για το ταλέντο, την προσωπικότητα και την αξία τους, καταλήγει.
