Η Σοφία Λόρεν

Το σώμα δεν έρχεται με οδηγίες χρήσης ανάλογα με το φύλο σου

Αλήθεια, το ξυραφάκι είναι συνδεδεμένο με την ταυτότητα φύλου ή απλώς μερικοί συνεχίζουν να ζουν 20 χρόνια πίσω;

Φαίνεται ότι, παρά τις εξελίξεις σε κάθε τομέα -επιστημονικό, τεχνολογικό, ανθρωπιστικό- μερικοί επιμένουν στον αναχρονιστικό διαχωρισμό: αγορίστικο κοριτσίστικο.

Οι ίδιοι δε, συνεχίζουν να ζουν σε έναν κόσμο όπου, μια γυναίκα για να είναι θηλυκή, δεν επιτρέπεται να έχει ίχνος τρίχας επάνω της, ενώ ο άνδρας για να θεωρείται αρρενωπός και μάγκας δεν πρέπει να ξυρίζει τίποτα επάνω του -άντε μόνο τα μούσια.

Την εποχή που γίνονται έντονες συζητήσεις περί αποδοχής και διαφορετικότητας, που επιτέλους ανοίγουμε περισσότερο τα μάτια και τα αυτιά μας σε πιο σύγχρονες ιδέες, που καταρρίπτονται μύθοι περί γυναικείας τελειότητας και οι άνδρες «παίζουν» με τα όρια των φύλων χωρίς να φοβούνται «τι θα πει ο κόσμος», είναι το λιγότερο θλιβερό να ακούμε από γυναίκες που ζουν στον 21ο αιώνα ότι αισθάνονται άβολα με την τριχοφυΐα στις γυναίκες και με την ανδρική αποτρίχωση.

Από πότε θεωρείται ταμπού οι γυναίκες να φωτογραφίζονται περήφανα στο Instagram, χωρίς να προσπαθούν μανιωδώς να κρύψουν οποιαδήποτε ατέλεια στο σώμα τους; Και γιατί συνεχίζει η μάστιγα της τοξικής αρρενωπότητας να μην επιτρέπει σε αγόρια και άντρες να κρύψουν τους μαύρους κύκλους με κονσίλερ, αν αυτό γουστάρουν να κάνουν;

Οι φωτογραφίες της Σοφία Λόρεν και της Έμιλι Ραταϊκόφσκι με τρίχες στη μασχάλη από χθες κάνουν τον γύρο του διαδικτύου. Στη θέση αυτών των δύο καλλονών, βέβαια, θα μπορούσε να βρίσκεται οποιαδήποτε γυναίκα. Οποιαδήποτε γυναίκα που έχει αποτινάξει από πάνω της τα κοινωνικά στερεότυπα που μας πλάσαραν για χρόνια. Όσες γελούν στα μούτρα όλων αυτών που τις θέλουν πορσελάνινες κούκλες, χωρίς σημάδια και χωρίς κυτταρίτιδα.

Γιατί, η κυτταρίτιδα είναι σέξι, οι ραγάδες είναι σέξι, οι ρυτίδες είναι σέξι και οι τρίχες είναι σέξι. Αν νιώθεις άνετα με το σώμα σου όπως ακριβώς είναι, είσαι σέξι. Αν είσαι κολλημένος με μια εικόνα αναχρονιστική και παλιακή, και προσπαθείς μανιωδώς να την κρατήσεις ζωντανή, όσο όμορφος και να είσαι, η ομορφιά σου θα κρύβεται.

Αν δεν σου αρέσει κάτι πάνω σου μπορείς να το αλλάξεις, επειδή το θες εσύ, επειδή θα κάνει εσένα να αισθάνεσαι καλά -και όχι επειδή στο επιβάλλουν οι λίγοι που επιμένουν στον αναχρονιστικό διαχωρισμό μεταξύ «γυναικείου» και «ανδρικού». Το να βγάζεις τα ρούχα σου στην παραλία και να περπατάς με καμάρι μέχρι τη θάλασσα, χωρίς να σε νοιάζει όσα θα πει ο κάθε τυχαίος είναι απόλυτα απελευθερωτικό -είτε είσαι γυναίκα με αξύριστη ή ξυρισμένη μασχάλη είτε είσαι άνδρας, φουλ αποτριχωμένος ή εντελώς αξύριστος.

Δεν ανεχόμαστε κανένα δάχτυλο που κουνιέται μπροστά στη μούρη μας, να μας υποδεικνύει τι πρέπει να φοράμε και πώς πρέπει να είναι το σώμα μας, ώστε να είναι αποδεκτό.

Το γεγονός ότι τα όρια της μόδας θολώνουν και βλέπουμε περισσότερους άνδρες να αγκαλιάζουν μια πιο feminine στιλιστική προσέγγιση είναι επίσης απελευθερωτικό. Φτάνει πια με τη μάτσο αντρίλα που θέλει μόνο σκούρα ρούχα και τσάκιση στο παντελόνι για να είσαι «καλοντυμένος» και φτάνει πια με τα κλισέ περί φύλου, μόδας, ομορφιάς και περιποίησης.

Αν ένας άνδρας θέλει να βαφτεί και να ξυρίζεται από την κορφή έως τα νύχια, δε σας πέφτει λόγος, αν μια γυναίκα θέλει να φωτογραφίζεται χωρίς να κρύψει το σώμα της και τις τρίχες στο σώμα της, δε σας πέφτει λόγος. Το σώμα δεν έρχεται με οδηγίες χρήσης ανάλογα με το φύλο σου. Καλώς ήρθατε στο 2021. Είναι ωραία εδώ, αρκεί να προσαρμοστείτε.