Η Σύρος της Κάτιας Γκουλιώνη έχει γεύση λουκούμι
Η εξαιρετική ηθοποιός Κάτια Γκουλιώνη περνάει τα καλοκαίρια της στη Σύρο. Νοητά την ακολουθώ στο νησί της καρδιάς της και κρατάω σημειώσεις. Η Κάτια είναι μαγική και είναι ωραία να ξετυλίγεται το νησί μέσα από τα μάτια της.
Ποια είναι η πρώτη πρώτη ανάμνηση σου από το νησί; Η προβολή της ταινίας «Σύμπτωμα» στα Αστέρια, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σύρου, σε μία οθόνη που ήταν τοποθετημένη σχεδόν μέσα στη θάλασσα.
Περιέγραψε μου μια στιγμή γαλήνης στο νησί; Το πρωινό ξύπνημα στην Άνω Σύρο. Η ησυχία που έχει τριγύρω σε μετατρέπει σε έναν αθόρυβο άνθρωπο που σταδιακά χωρίς να το καταλάβεις τη σωματοποιείς και ηρεμείς.
Αγαπημένη παραλία; Αμπέλα, Δελφίνι και Αστέρια.
Αγαπημένη διαδρομή;Από την Άνω Σύρο στα Αστέρια.
Aγαπημένη ταβέρνα; Το «Maison de μεζέ» στην Άνω Σύρο.
Τι γεύση έχει η Σύρος; Λουκούμι.
Τι μοναδικό βρίσκεις στη Σύρο που δεν βρίσκεις αλλού; Τα ετερόκλητα στοιχεία της αρχιτεκτονικής, από τα πρώτα προσφυγικά που φτιάχτηκαν στην Ερμούπολη, με χώμα, νερό και πέτρα, έως τα πανέμορφα νεοκλασικά, τη μεσαιωνική, ενετική και συγχρόνως κυκλαδίτικη Άνω Σύρο. Το βιομηχανικό τοπίο γύρω από το Νεώριο με το γκράφιτι του Μάρκου Βαμβακάρη στον τοίχο του ναυπηγείου. Τέλος, τον «Κήπο της Γάτας», ένα ειδικά διαμορφωμένο πάρκο από τον Μανώλη Βορρίση, που προσφέρει νερό φαγητό και σπιτάκια στο ιερό ζώο.
Αγαπημένη εποχή στο νησί; Όλες οι εποχές!
Τι σε κρατάει στο νησί; Η ευγένεια και ο ανεπιτήδευτος πολιτισμός των κατοίκων, όπως και τα έξοδα διαβίωσης παραμένουν σε ένα λογικό επίπεδο συγκριτικά με τα υπόλοιπα νησιά των Κυκλάδων.
Πότε καταλαβαίνεις ότι ήρθε η στιγμή να γυρίσεις στην Αθήνα; Τις περισσότερες φορές επιστρέφω αναγκαστικά στην Αθήνα λόγω δουλειάς.
Μετράς τη ζωή με καλοκαίρια; Μόνο με καλοκαίρια, τα καλοκαίρια είναι η ουσιαστική αλλαγή του χρόνου.Πώς είναι μέχρι στιγμής το φετινό καλοκαίρι; Εκτός από μερικές ανάσες τον Ιούλιο με αγαπημένους φίλους ήρθε ο σκοτεινός Αύγουστος με τις φωτιές.
Tι θα άλλαζες στη Σύρο; Η Σύρος έχει το θέατρο Απόλλων. Ένα κτίριο μεγάλης ιστορικής σημασίας το οποίο θα έπρεπε να είναι σε πλήρη λειτουργία με ετήσιο ρεπερτόριο, κάτι που θα υποστηριζόταν από τους μόνιμους κατοίκους, όπως και από τους επισκέπτες κατά την διάρκεια της μη τουριστικής περιόδου.
Τι διαβάζεις φέτος το καλοκαίρι; «Όταν οι φίλοι μου κοιμούνται» του Αύγουστου Κορτώ, την «Ταυτότητα» του Μίλαν Κούντερα και «Οι γιοί» του Φραντς Κάφκα.
Κάποιο άλλο αγαπημένο σου νησί; Η Εύβοια που είναι κι ο τόπος καταγωγής μου.
Που ονειρεύεσαι να πας που δεν έχεις πάει; Οπουδήποτε δεν έχει πειραχτεί ακόμη από την «ανάπτυξη».
