Γιατί η άμβλωση είναι αναφαίρετο δικαίωμα των γυναικών
Θυμάστε τον Ιανουάριο του 2020 όπου οι σταθμοί του Μετρό είχαν γεμίσει με εκείνες τις ανεκδιήγητες αφίσες κατά των αμβλώσεων; Θυμάστε ότι οι αφίσες μεταξύ άλλων ανέφεραν «από την 18η ημέρα ΚΤΥΠΑ η ΚΑΡΔΙΑ του;» και «από την 8η εβδομάδα ΟΛΑ τα όργανά του έχουν δημιουργηθεί;», δηλαδή ισχυρισμούς που επιστημονικά δεν στοιχειοθετούνται κι αυτό το γνωρίζει ακόμη και ένας φοιτητής ιατρικής; Μετά τον σάλο που ξέσπασε οι αφίσες, που σκοπίμως παραπληροφορούσαν, κατέβηκαν ύστερα από εντολή του υπουργού Μεταφορών που καλούσε τη διοίκηση της ΣΤΑΣΥ να εξηγήσει το σκεπτικό με το οποίο επέτρεψε μια τέτοια καμπάνια. Θυμάστε εσείς τη ΣΤΑΣΥ να εξηγεί τον σκεπτικό; Θυμάστε να αποκαλύπτεται είτε από τη ΣΤΑΣΥ είτε απο το υπουργείο Μεταφορών ποιοι υποστηρίζουν ότι είναι το «κίνημα υπέρ της ζωής». Προσωπικά θυμάμαι ότι το κίνημα αποτελείται από 19 Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία και την «Ανωτάτη Συνομοσπονδία Πολυτέκνων Ελλάδος».
Νομίζαμε ότι αυτό ήταν ένα τυχαίο γεγονός από το οποίο θα ξεμπερδεύαμε χωρίς πολλά πολλά; Λάθος.
Ο ευρωβουλετής της ΝΔ και ψυχίατρος Στέλιος Κυμπουρόπουλος έδωσε θετική ψήφο σε ψήφισμα που αναφέρει ότι η ανθρώπινη ζωή ενός παιδιού «πρέπει πάντα να προστατεύεται, ξεκινώντας από τη στιγμή της σύλληψης». Σε χθεσινή του τοποθέτηση ο κ. Κυμπουρόπουλος προσπαθώντας να δικαιολογήσει τη στάση του ανέφερε «Όταν το παιδί βρίσκεται στη μήτρα της μητέρας, όταν είναι μικρό, δεν έχει τη δύναμη να μιλήσει, δεν πρέπει να μιλήσουμε και εμείς για αυτό;» μια εντελώς παράλογη τοποθέτηση καθώς υπονοεί ότι για παράδειγμα γνωρίζει τη θέληση(?) μιας ομάδας κυττάρων, αυτό δηλαδή που είναι το έμβρυο τις πρώτες εβδομάδες της κύησης.
Ας πει ο κ. Κυμπουρόπουλος ότι εκφράζει μια θρησκευτική του πεποίθηση και ας αρκεστεί σε αυτό. Άλλωστε ως ψυχίατρος θα έπρεπε να γνωρίζει πως οι γυναίκες που τους αρνήθηκαν το δικαίωμα διακοπής κύησης είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν υψηλότερα επίπεδα άγχους, μικρότερη ικανοποίηση ζωής και χαμηλότερη αυτοεκτίμηση σε σχέση με γυναίκες που τους επετράπη (APA, 2008).
Η θέση «Σκέφτομαι λίγο το θέμα και από αυτή τη θέση που σίγουρα με επηρεάζει, αν η μητέρα μου είχε δει ότι είμαι ανάπηρος θα με σκότωνε ή όχι;» δεν μπορεί να αποτελέσει επιχείρημα καθώς κανείς δεν υπερασπίζεται την επιβολή του τερματισμού της κύησης εφόσον προκύψουν συγκεκριμένα επιστημονικά συμπεράσματα κατά τον προγεννητικό έλεγχο. Αντιθέτως, υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα επιλογής της μητέρας να αποφασίσει με βάση την ενημέρωση που θα λάβει και την προσωπική της επιθυμία για το πως διαχειριστεί το σώμα της. Στο αξιακό σύστημα που επικαλείται ο κ. Κυμπουρόπουλος, ότι δηλαδή η μητέρα πρέπει να συνεχίσει την κύηση ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων του προγεννητικού ελέγχου διότι αλλιώς καταπατούνται τα δικαιώματα του αγέννητου παιδού, δεν υπάρχει επιλογή αλλά εξαναγκασμός βάσει μιας ηθικής που μιλά εκ μέρους μιας ύπαρξης που ακόμη δεν έχει γεννηθεί αλλά δεν υπολογίζει το δικαίωμα επιλογής μιας ύπαρξης που αν μη τι άλλο ζει ανάμεσά μας.
Στην Ελλάδα, αν και ακόμα δεν έχουμε πετύχει τον διαχωρισμό εκκλησίας-κράτους, έχουμε ευτυχώς αποφασίσει ότι δεν νομοθετούμε σύμφωνα με θρησκευτικές πεποιθήσεις ενώ στην υπόλοιπη Ευρώπη είναι οι υπερσυντηρητικές πτέρυγες που ζητούν ανακίνηση της συζήτησης για τις αμβλώσεις -όπως η τροπολογία 10 που κατέθεσαν οι ευρωβουλευτές Jadwiga Wiśniewska και Cristian Terheş της ομάδας ECR (Ευρωπαίοι Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές) με την εξής διατύπωση: «υπενθυμίζει ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν το εγγενές δικαίωμα στη ζωή και ότι η ανθρώπινη ζωή πρέπει πάντοτε να προστατεύεται, αρχής γενομένης από τη στιγμή της σύλληψης».
Η συζήτηση για τις αμβλώσεις έχει κλείσει. Η γυναίκα έχει το αναφαίρετο δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του σώματος της. Οποιαδήποτε άλλη κίνηση προς αμφισβήτηση αυτής της νομικά κατοχυρωμένης θέσης έχει δόλιους σκοπούς. Στοχεύει στην εργαλειοποίηση, εκ νέου, του γυναικείου σώματος ως αναπαραγωγικής μονάδας ανεξάρτητα από τη θέλησή της. Και επιπλέον βάζει στη συντηρητική ατζέντα αμφισβήτησης μέσω θρησκευτικών πεποιθήσεων και άλλες επιστημονικές διαδικασίες όπως για παράδειγμα η αναγεννητική ιατρική και η χρήση εμβρυακών βλαστοκυττάρων.
Μήπως η οπισθοχώρηση σε υπεσυντηρητικές θέσεις, που έχουν αντιμετωπιστεί νομικά, και η αμφισβήτηση της κατοχύρωσης δικαιωμάτων είναι μόνο η αιχμή του δόρατος;