Manouka: Το νέο εστιατόριο που εμπνέεται από τους ελληνικούς αμπελώνες και τη μεσογειακή κουζίνα
Στον έβδομο όροφο του ξενοδοχείου Utopia, με θέα την Ακρόπολη, βρίσκεται το Manouka, νέο all day and wine restaurant για όσους επιθυμούν να απολαύσουν γευστικά μεσογειακά πιάτα με ΠΟΠ προϊόντα και εξαιρετικά κρασιά από ελληνικούς αμπελώνες.
Στον πεζόδρομο της Ερμού βρίσκεται το ξενοδοχείο Utopia όπου στον έβδομο όροφο έχει βρει τη θέση του το νέο μαγαζί της πόλης, το Manouka που φέρνει την υπογραφή του έμπειρου Μάνου Στρατάκη.
Ανεβαίνοντας στον τελευταίο όροφο και μπαίνοντας στο εστιατόριο το πρώτο πράγμα που σε κερδίζει είναι η εκπληκτική του θέα στην Ακρόπολη, ενώ σε κάποια προνομιούχα τραπέζια το βλέμμα φτάνει μέχρι τη Βουλή. Σε όποιο σημείο και να καθίσεις για να απολαύσεις το ποτό και το φαγητό σου η θέα θα σε αποζημιώσει -και με το παραπάνω, μιας και στο κάδρο μπαίνει ο Λυκαβηττός και ο Υμηττός.
Το Manouka δεν είναι ένα μαγαζί που κερδίζει τις εντυπώσεις μόνο με τη θέα που προσφέρει ή τη minimal διακόσμηση με πινελιές από τις δεκαετίες των 60s και 70s. Η ζεστή φιλοξενία, η ατμόσφαιρα, ο έμπειρος sommelier Βασίλης Παπαδόπουλος που έχει επιλέξει κρασιά αποκλειστικά από ελληνικούς αμπελώνες και η chef Ελένη Αλειφέρη (άρτι αφιχθείσα από την κουζίνα του Varoulko) επιμελείται τη μικρή κάρτα του μενού με μεσογειακά πιάτα και ΠΟΠ προϊόντα θα σου χαρίσουν μια αξέχαστη εμπειρία.
Κοιτάζοντας τη λίστα κρασιών και το μενού του εστιατορίου η πρώτη μου σκέψη είναι αν ο sommelier και η chef έχουν συνεργαστεί προκειμένου ο επισκέπτης να ζήσει μια ολοκληρωμένη γευστική εμπειρία. Όπως με ενημέρωσε ο sommelier υπάρχει ισορροπία και τα κρασιά ταιριάζουν απόλυτα με το μενού και το αντίστροφο. Μάλιστα, ο ίδιος, ανάλογα τα γούστα του επισκέπτη, προτείνει κρασιά, αλλά και πιάτα από το μενού που ταιριάζουν και βρίσκονται σε αρμονία μεταξύ τους.
Η λίστα με τα κρασιά απαριθμεί 100 ετικέτες- 9 αφρώδη, 34 λευκά, 18 ροζέ, 34 ερυθρά, 5 επιδόρπια -ο έμπειρος Βασίλης Παπαδόπουλος συστήνει μεταξύ άλλων τα Ντεμπίνα, Αηδάνι, Βιδιανό, Μοσχοφίλερο, Πετρουλιανό, Σκλάβα, Ξινόμαυρο. Μάλιστα, η ποικιλία Σκλάβα από την Πελοπόννησο κρύβει μια ενδιαφέρουσα ιστορία: στην περιοχή της Νεμέας έβγαινε το φυτό και πίστευαν πως ευθύνεται για τις ασθένειες στο Αγιωργίτικο. Μέχρι που ο Ζαχαριάς το εμφιάλωσε και είναι ένα από τα ωραιότερα μονοποικιλιακά λευκά κρασιά.
Όλες οι ετικέτες προσφέρονται σε ποτήρι. Μάλιστα, ο sommelier μας παρουσίασε το σύστημα Coravin, όπου το κρασί μπαίνει σε ποτήρι των 150ml ή 75ml, χωρίς να καταστρέφεται ή να αλλοιώνεται η γεύση από το μπουκάλι. Από την άλλη, υπάρχει πάντα η επιλογή να συνοδέψεις το φαγητό ή το γλυκό σου με κάποιο spirit ή cocktail με την υπογραφή του Γιάννη Πίσσα. Μη διστάσεις να του περιγράψεις τα αγαπημένα σου ποτά και τις γεύσεις που προτιμάς και να τον αφήσεις να δημιουργήσει το δικό σου μοναδικό cocktail.
Ο κατάλογος του μενού είναι μικρός και προσωπικά πάντα μου δημιουργεί μια ασφάλεια. Η μόδα με τους τεράστιους καταλόγους έχει περάσει πια στα ψαγμένα εστιατόρια και παραμένει καθαρά τουριστική. Η σεφ, Ελένη Αλειφέρη έχει στήσει ένα ενδιαφέρον μενού με μεσογειακά πιάτα παντρεύοντας κλασικά φαγητά με μοντέρνες τεχνικές. Όπως μου είπε τα φαγητά της μαμάς δεν έχουν μόνο θέση στην καρδιά και τις παιδικές της αναμνήσεις, αλλά και στο μενού του εστιατορίου, τα οποία έχει πάει ένα βήμα παραπέρα με νέες τεχνικές. Η σεφ παρόλο που είναι στο εστιατόριο μόλις δύο μήνες κατάφερε να ετοιμάσει ένα γευστικό μενού με πιάτα που θα επιστρέψεις για να τα δοκιμάσεις ξανά.
Από τις σαλάτες μια δροσερή και διαφορετική πρόταση είναι τα φασολάκια Αμαλιάδας με φέτα Τρίπολης, παξιμάδι Κρήτης, δυόσμο, ντοματίνια και ξύδι Καλαμάτας από παλαιωμένο κρασί, ενώ υπάρχουν πέντε μόλις επιλογές για ορεκτικά. Το πιάτο που με κέρδισε και με ταξίδεψε γευστικά είναι ο τραχανάς Ελαφονήσου με άγρια μανιτάρια Πηλίου και τρούφα Κοζάνης -έχεις την αίσθηση πως είναι ριζότο και όλα τα αρωματικά είναι σε απόλυτη αρμονία. Στα plus η ψαρόσουπα με πεσκανδρίτσα που σου αφήνει την αίσθηση πως έχει βγει από την κουζίνα της μαμάς (ή της γιαγιάς) και το ωραία ψημένο και ντελικάτο σουβλάκι Ribeye από ελληνικό μόσχο με ντρέσινγκ πετιμέζι ελληνικού αμπελώνα. Στα ορεκτικά υπάρχει το κρασάτο χταπόδι με φάβα Σαντορίνης -αν και συμπαθητικό στη γεύση ο συγκεκριμένος συνδυασμός με έχει κάπως κουράσει. Ωστόσο, ταιριάζει άψογα με ένα Αγιωργίτικο ροζέ.
Στο κυρίως μενού θα βρεις πέντε επιλογές -τέσσερις με κρέας και μία με ψάρι και συγκεκριμένα λαβράκι με κριθαρότο και μελάνι σουπιάς. Το φρικασέ με ελληνικό χοίρο και πέντε ειδών χόρτα είναι μια ενδιαφέρουσα επιλογή, ειδικά όταν είσαι fan των κλασικών γεύσεων.
Στο τέλος ένα γλυκό ολοκληρώνει με τον καλύτερο τρόπο τη βραδιά. Δοκίμασα μια νόστιμη και αφράτη καρυδόπιτα, ευτυχώς είχε ισορροπία και το σιρόπι δεν σε λίγωνε. Φίλοι μου που επισκέφτηκαν το εστιατόριο μου μίλησαν με τα καλύτερα λόγια και για το γαλακτομπούρεκο, το οποίο μαθαίνω πως έχει την πιο απαλή και νόστιμη κρέμα. Την επόμενη φορά!
