Κόπωση, άγχος: Το BBC εξηγεί γιατί νιώθουμε εξουθενωμένοι και ανασφαλείς μετά από μία βιντεοκλήση
Αυτή την περίοδο όλοι αφιερώνουμε αρκετές ώρες στο ίντερνετ, κάνοντας αμέτρητες βιντεοκλήσεις, είτε επειδή δουλεύουμε από το σπίτι, είτε επειδή έχουμε συνεχώς την ανάγκη να επικοινωνούμε με τους φίλους και τους αγαπημένους μας.
Όπως όμως θα έχετε διαπιστώσει, αυτές οι διαδικτυακές διασκέψεις είναι αρκετά κουραστικές και απορροφούν μεγάλο μέρος της ενέργειάς μας.
Σύμφωνα με το BBC, η κόπωση που νιώθουμε οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι αυτού του είδους η επικοινωνία χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια για να αποκωδικοποιηθεί, καθώς δεν εμπεριέχει τη γλώσσα του σώματος, που μεταφέρει σημαντικές πληροφορίες. Επίσης ο τόνος της φωνής αλλά και οι εκφράσεις του προσώπου μέσω της οθόνης παραμορφώνονται, οπότε εμείς αναγκαζόμαστε να καταβάλλουμε μεγαλύτερη προσπάθεια για να καταλάβουμε επακριβώς τη διάθεση και την πρόθεση του συνομιλητή μας. Ακόμα όμως και το γεγονός ότι βλέπουμε σε γκρο πλαν το πρόσωπο του αλλού, αλλά και το δικό μας ταυτόχρονα είναι κουραστικό, σύμφωνα με τους ερευνητές.
Επιπλέον η αντήχηση, οι καθυστερήσεις στον ήχο, τεχνολογικά ζητήματα που προκύπτουν, ακόμα και η χαμηλής ποιότητας σύνδεση στο ίντερνετ, λειτουργούν επιβαρυντικά για τον εγκέφαλό μας.
Όταν βρισκόμαστε σε μια βιντεοκλήση, είναι σχεδόν σαν να παίζουμε σε μια παράσταση, έχουμε την αίσθηση ότι όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα πάνω μας και ίσως αυτό μας δημιουργεί άγχος ή την ανάγκη να αποδείξουμε κάτι στο κοινό μας. Πολλοί μάλιστα άνθρωποι δυσκολεύονται να αποδεχτούν την εικόνα τους, γεγονός που τους δημιουργεί ένα αίσθημα στενοχώριας, ακόμα και δυσθυμίας.
Άλλη μια παράμετρος είναι ότι πλέον όλες οι επαφές -από τα meetings με τους συνεργάτες μέχρι ένα ραντεβού- συμβαίνουν στο ίδιο περιβάλλον, πράγμα που μπορεί να φέρει πλήξη. Είναι δηλαδή σαν να πηγαίνουμε κάθε μέρα, όλη τη μέρα στο ίδιο μπαρ, που όσο κι αν μας αρέσει τελικά κάποια στιγμή, θα το βαρεθούμε. Τέλος, η αλήθεια είναι πως αυτού του είδους οι επαφές μας υπενθυμίζουν συνεχώς ότι βρισκόμαστε σε μια ειδική συνθήκη και παρόλο που μας φέρουν πιο κοντά, δεν μας αφήνουν να ξεχάσουμε την πανδημία και το πώς έχει αλλάξει τις ζωές μας.
Καταρχάς αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να περιορίσουμε τη χρήση του zoom, ακόμα και στη δουλειά μας και να την περιορίσουμε μόνο στις περιπτώσεις που είναι απολύτως απαραίτητη. Προτιμήστε άλλους τρόπους επικοινωνίας με τους συνεργάτες σας, όπως ας πούμε τα email ή ένα αρχείο στο οποίο μπορούν να έχουν πρόσβαση αρκετοί άνθρωποι, που πρέπει να δουλέψουν ομαδικά. Μπορεί σε πρώτη ανάγνωση αυτός ο δρόμος να απαιτεί περισσότερο χρόνο, τελικά όμως είναι πολύ πιο εποικοδομητική διαδικασία. Με τους φίλους και την οικογένειά σας επιλέξτε να μιλήσετε από το τηλέφωνο -σταθερό καλύτερα- ώστε να μην έχετε συνεχώς μια εικόνα μπροστά σας που θα σας αποσυντονίζει. Όταν κάνετε μια βιντεοκλήση, κρατήστε την κάμερα λίγο πιο μακριά από το πρόσωπό σας και ζητήστε από τους συνομιλητές σας να κάνουν το ίδιο. Φροντίστε επίσης να κάνετε διαλείμματα μεταξύ των κλήσεων και αποφύγετε τους μαραθωνίους που θα σας εξαντλήσουν. Τέλος, ανάμεσα στις κλήσεις κάντε μερικές ασκήσεις γυμναστικής, πιείτε νερό ή αν μπορείτε προσπαθήστε να κοιμηθείτε λίγο.