Ταξίδι στην ονειρική Καρδαμύλη
Είτε τη γνώρισες ως περαστικός, είτε έχεις μείνει μερικές μέρες, το μόνο σίγουρο είναι πως θα θελήσεις να ξαναπάς μία ακόμη φορά, τουλάχιστον.
Μια ώρα από την Καλαμάτα, ένα παραθαλάσσιο ιστορικό χωριό στον δρόμο προς το Λιμένι, το Οίτυλο, την Αρεόπολη, το Σπήλαιο του Δυρρού, το Πόρτο Κάγιο και τη νοτιότερη μύτη της Μάνης, το Ταίναρο, η Καρδαμύλη κρατάει πολλά από την αίγλη του παλαιού καιρού -σε αντίθεση με το επόμενο χωριό, την πολυσύχναστη Στούπα.
Ανεξάρτητα από το αν η Καρδαμύλη είναι ο τελικός σας προορισμός ή μια στάση στην κάθοδο σας στην Μεσσηνιακή ή Έξω Μάνη, αυτά που έχετε να δείτε και να κάνετε είναι πολλά και συναρπαστικά.
Ένα ωραίο ξεκίνημα της περιήγησης σας είναι από το τέλος του χωριού, την άκρη δηλαδή του οικισμού, στο νοτιότερο σημείο του, όπου βρίσκεται ένα καταπληκτικό καφέ-εστιατόριο που ανεξάρτητα από το τι επιλέξετε να παραγγείλετε είναι σίγουρο πως θα σας «σερβίρει» μια από τις ωραιότερες θέες τους ταξιδιού σας.
Στον ευρύτερο ορίζοντα ο Μεσσηνιακός κόλπος και ακριβώς απέναντί σου, μπροστά θαρρείς στα πόδια σου, το παλιό Τελωνείο, ή αλλιώς το γραφικό, μικρό συγκρότημα κτιρίων που βρίσκεται στο παλιό λιμάνι. Ένα κομμάτι γης, μια μικρή χερσόνησος μέσα στην καταγάλανη θάλασσα, ενώ εσύ κάθεσαι στους πρόποδες του Ταϋγέτου που δεσπόζει στα ανατολικά του οικισμού. Η φύση που απλώνεται μπροστά σου είναι μοναδική σ’ εκείνο ακριβώς το σημείο, στις παρυφές του οικισμού, καθώς εγκαταλείπεις την Καρδαμύλη και φεύγεις για τον Νότο.
Εμείς όμως θα ακολουθήσουμε την αντίστροφη πορεία και θα κατηφορίσουμε με τα πόδια για το χωριό. Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία το αν θα επιλέξετε να μείνετε στα ενοικιαζόμενα δωμάτια μέσα στον οικισμό, είτε σε έναν από τους πιο μοντέρνους ξενώνες που βρίσκονται λίγα χιλιόμετρα μακριά από το κέντρο. Η αναζήτησή σας για φαγητό και κόσμο θα σας οδηγήσει στα διάφορα μαγαζιά του κεντρικού δρόμου που διασχίζει το χωριό και στις ταβέρνες της παραλίας και που απλώνουν τα τραπέζια τους είτε σε κήπους, είτε σε βεράντες. Καλό φαγητό με ντόπια υλικά που το αξεπέραστο ελαιόλαδο απογειώνει ακόμη και μια απλή αγγουροντομάτα.
Το «Tikla cuzina & wine bar» με θέα τη θάλασσα είναι ένα εστιατόριο με «πειραγμένη» ελληνική κουζίνα, παιδικά μενού και μεγάλη κάβα -οι τιμές του ίσως σας φανούν λίγο «τσιμπημένες», αλλά οι γεύσεις του θα σας αποζημιώσουν. Αν η επίσκεψή σας γίνει σε εποχή με πολύ κόσμο τότε καλό είναι να έχετε προνοήσει και να κάνετε κράτηση. Καλό ελληνικό φαγητό μέσα σε ένα όμορφο περιβόλι με ελαιόδεντρα, δίπλα στην θάλασσα, είναι το γνωστό στους τακτικούς επισκέπτες της Καρδαμύλης, «Ελιές». Για γλυκό και παγωτό επισκεφτείτε το εξαιρετικό «Lola Frozen Yogurt» όπου όποιος πάει επιστρέφει την επόμενη κιόλας μέρα!
Για καφέ και ποτό μπορείτε να πάτε στη ρομαντική «Aquarella» που η θέα της δικαίως παραλληλίζεται με ζωγραφιά καθώς τα τραπεζάκια του μαγαζιού είναι πάνω στην παραλία. Υπάρχουν πολλές επιλογές για φαγητό, καφέ και μπαρ στην Καρδαμύλη, όπως και στη γειτονική Στούπα. Κάνοντας μια κουβέντα με τους ντόπιους θα βρείτε σίγουρα αυτά που σας ταιριάζουν.
Τα αξιοθέατα της Καρδαμύλης είναι κυρίως οι Πύργοι, με πιο γνωστό και αναστυλωμένο τον Πύργο του Μούρτζινου, όπου λειτουργεί και μόνιμος εκθεσιακός χώρος, ενώ στεγάζει και περιοδικές εκθέσεις. Περιηγηθείτε στα κτίρια και τους κήπους, ανεβείτε στον Πύργο και αντικρίστε την Καρδαμύλη όπως δεν θα την δείτε από πουθενά αλλού. Αν πάτε καλοκαίρι προτιμήστε τις πρωινές ώρες για να μπορέσετε να ανηφορίσετε με άνεση προς τον παλιό οικισμό και να απολαύσετε το τοπίο και τα απομεινάρια μιας άλλης εποχής.
Στα πιο πρόσφατα αξιοθέατα έχει ενταχθεί το σπίτι του μεγάλου φιλέλληνα Patrick Leigh Fermor και της συζύγου του Joan. Πρόκειται, κατά γενική ομολογία, για ένα από τα ωραιότερα ακίνητα στην Ελλάδα.
Το σπίτι αυτό σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Νίκο Χατζημιχάλη, σε στενή συνεργασία με τους Leigh Fermor. O ίδιος ο συγγραφέας μετά τη συμμετοχή του στη Μάχη της Κρήτης επέλεξε την Ελλάδα ως τόπο μόνιμης κατοικίας του. Όπως συνήθιζε να λέει, δεν έμεινε στην Κρήτη, καθώς θεωρούσε πως η έντονη κοινωνική ζωή που θα είχε εκεί δεν θα του επέτρεπε να αφοσιωθεί στο συγγραφικό του έργο.
Η ζωή του Fermor είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την Καρδαμύλη, όπου δεχόταν ξένους διανοούμενους και άλλους φίλους του, καθώς και προσωπικότητες διεθνούς κύρους. Άλλωστε, το βιβλίο του για τη Μάνη είναι must read για τους ταξιδιώτες αυτής της τόσο μοναδικής περιοχής της Ελλάδας. Μετά τον θάνατό του Fermor, η παραθαλάσσια βίλα πέρασε στο Μουσείο Μπενάκη που μεταξύ άλλων σκοπεύει να το χρησιμοποιεί ως τόπο φιλοξενίας συγγραφέων και καλλιτεχνών.
Αλλά και ένας άλλος διάσημος συγγραφέας έζησε στην περιοχή στα τέλη της δεκαετίας του 2010. Το γνωστό λιγνιτωρυχείο για το οποίο διαβάζουμε στον Αλέξη Ζορμπά βρίσκεται στην Έξω Μάνη κι όχι στην Κρήτη. Ο τριαντάρης τότε Νίκος Καζαντζάκης ήταν συνιδιοκτήτης του ορυχείου και επί δύο χρόνια (1917-1918) έζησε στην ονειρεμένη παραλία Καλόγρια σ΄ ένα διώροφο σπίτι που διασώζεται μέχρι και σήμερα. Ο Γιώργης, ο αρχιμάστορας και έμπειρος μεταλλειολόγος που είχε προσλάβει ο Καζαντζάκης, ήταν το πρότυπο για το λογοτεχνικό πρόσωπο του Αλέξη Ζορμπά, που μέσα από την ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη με τη μουσική του Μίκη Θεοδωράκη έγινε γνωστή σε όλη την οικουμένη.
Αν είστε σε εκδρομική διάθεση ανοίξτε τον χάρτη σας, σκαρφαλώστε στον Ταΰγετο και μεταφερθείτε έστω και για λίγο στο πρόσφατο παρελθόν, μέσα από έναν κοντινό και ιδιαίτερο προορισμό, το Μαυροβούνι. Μια από τις ιδιαιτερότητες του χωριού είναι πως το διασχίζει ένα ποταμάκι, ενώ σπίτια είναι χτισμένα στις όχθες. Η μια γειτονιά επικοινωνεί με την άλλη με μικρά γεφυράκια. Οι περισσότεροι επισκέπτες του χωριού δεν βλέπουν καν αυτό το μοναδικό πολεοδομικό φαινόμενο, καθώς κρύβεται πίσω από τη μεγάλη εκκλησία και τον πλάτανο της αυλής της. Και φυσικά, στην παραλιακή οδό του Μαυροβουνίου θα συναντήσετε ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια, εστιατόρια, ψαροταβέρνες και καφέ-μπαρ που θα κάνουν τη διαμονή σας ακόμα πιο άνετη και ευχάριστη.
Αντικειμενικά η Καρδαμύλη δεν χρειάζεται πολλές μέρες. Με κάποιον τρόπο όμως σε τραβάει ξανά και ξανά κοντά της, είτε ως ορμητήριο, είτε ως μια εσωτερική ανάγκη ηρεμίας, αναστοχασμού και επιστροφής, σ’ ένα τοπίο τόσο όμορφο και οικείο, όσο και αναλλοίωτο.
