Το συγκλονιστικό γλυπτό που αλλάζει μορφή ανάλογα με την εποχή μοιάζει να έχει ξεπηδήσει από παιδικό παραμύθι
Ενα υπέροχο γλυπτό σε έναν παραμυθένιο κήπο θυμίζει την «Ωραία Κοιμωμένη» και αλλάζει μορφή ανάλογα με την εποχή και τον καιρό!
Η Κορνουάλη αποτελεί ένα μαγικό μέρος, γεμάτο παραμυθένιο τοπία και θρύλους. Η φύση στα καλύτερά της, θέα που κόβει την ανάσα και ένας τεράστιος κήπος 200 στρεμμάτων συνθέτουν τον ιδανικό προορισμό για τους λάτρεις της ακαταμάχητης γοητείας που ασκούν λουλούδια, δέντρα και φυτά.
Ο λόγος για τον εμβληματικό κήπο «Lost Garden of Heligan», ένας από τους διασημότερους στη Βρετανία. Ονειρικός, γεμάτος συγκλονιστικά θαύματα της φύσης, «κρύβει» στο εσωτερικό του ένα καλλιτεχνικό αριστούργημα που έχουν φτιάξει ανθρώπινα χέρια, ωστόσο μοιάζει να έχει ενσωματωθεί πλήρως στο περιβάλλον του και να έχει γίνει ένα με αυτό.
Ο λόγος για το εμβληματικό πια γλυπτό Mud Maid, το οποίο φιλοτεχνήθηκε στα τέλη των 90s από τους τοπικούς καλλιτέχνες Pete και Sue Hill κι έχει γίνει πλέον αναπόσπαστο κομμάτι του iconic, εντυπωσιακού κήπου.
Το «ζωντανό γλυπτό», όπως το ονομάζουν, αναπαριστά μια γυναικεία μορφή που φαίνεται να απολαμβάνει έναν ξεκούραστο ύπνο στην αγκαλιά της φύσης. Μια «Ωραία Κοιμωμένη»-νύμφη των δασών. Το έργο τέχνης έχει χαρακτηριστεί «ζωντανό» καθώς αλλάζει μορφή (ή «ρούχα και μαλλιά» όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το Bored Panda) ανάλογα με την εποχή και τις καιρικές συνθήκες.
Ανάλογα, λοιπόν, με τη βλάστηση, το χορτάρι, τον καιρό και τη θερμοκρασία, το άγαλμα αλλάζει χρώματα, προσφέροντας στους τυχερούς επισκέπτες ένα διαφορετικό, αλλά πάντα μοναδικό, θέαμα κάθε φορά. Ετσι, το καλοκαίρι και την άνοιξη έχει μια πιο ζωντανή όψη και μοιάζει με νεράιδα, ενώ το Φθινόπωρο και τον Χειμώνα, πιο απόκοσμη, σαν να είναι πνεύμα ενός διαφορετικού κόσμου.
Δεν είναι το μοναδικό ζωντανό γλυπτό, αλλά σίγουρα είναι το πιο γνωστό. Ο κήπος «The Lost Gardens of Heligan» δημιουργήθηκε τον 18ο αιώνα από την περίφημη οικογένεια της εποχής, Tremayne.
Μέχρι και πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, 22 ήταν οι κηπουροί που το φρόντιζαν. Ωστόσο, μετά τη λήξη του, καθώς πολλοί από τους κηπουρούς κατατάχθηκαν, ο αριθμός των εργαζομένων μειώθηκε και ο κήπος παραμελήθηκε.
Σήμερα, ο κήπος, ο οποίος μετρά πάνω από 400 χρόνια «ζωής», προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο.
