Ανάφη: Το νησί της περιπλάνησης και του αλμυρού έρωτα

Ας περιπλανηθούμε στο νησί του Αιγαίου που μένει ακλόνητο στον χρόνο, παρασέρνοντας συνεχώς νέους ταξιδευτές να το ανακαλύψουν.

Το νησί του θεού Απόλλωνα, εκεί που βρήκαν καταφύγιο οι αργοναύτες, η Ανάφη, υπόσχεται να σε μαγέψει. Φεύγεις από το λιμάνι του Πειραιά και ξεκινάς για τις πιο ξεκούραστες διακοπές σου, το υπόσχομαι. Αρκεί να σου πω ότι στο συγκεκριμένο νησί μπορείς οριακά να αποτοξινωθείς από το κινητό σου -δεν θα το χρειαστείς ούτε για φωτογραφίες αφού οι εικόνες θα μείνουν για πολύ καιρό χαραγμένες στην μνήμη σου. Μόλις ξεθωριάσουν αρκεί να μπεις στο επόμενο καράβι για να θυμηθείς τα νερά, τα σοκάκια και τους ανθρώπους που συνάντησες.

Η Ανάφη έχει μεγάλη ιστορία, αποτέλεσε τόπος εξορίας για τους ποινικούς κρατουμένους την περίοδο του Μεσοπολέμου. Ακόμη, φημισμένοι μαστόροι κατάγονται από το νησί, οι οποίοι ήρθαν στην Αθήνα και δημιούργησαν έναν “κυκλαδίτικο οικισμό”, τα γνωστά Αναφιώτικα. Δεν υπάρχει σωστός ή λάθος μήνας για να την επισκεφτείς, ωστόσο τον Αύγουστο θα πέσεις πάνω σε πολιτιστικές δράσεις που σίγουρα θα χαρείς να παρακολουθήσεις. Η ηρεμία που αποπνέει το νησί δεν έχει εποχή.

Μόλις φτάσεις στο νησί, πρέπει να βρεθείς στην παραλία του Ρούκουνα, εκεί όπου η στεριά βρίσκεται σε απόλυτη αρμονία με την θάλασσα. Ήλιος, άμμος και καθόλου σήμα. Άσε τα πράγματά σου, κάνε μια βουτιά και μόλις πεινάσεις ακριβώς από πάνω βρίσκεται η Ταβέρνα του Παπά, ή αλλιώς το «κτήμα Ρούκουνα». Ειδικεύεται στα Αναφιώτικα πιάτα και στη φιλοξενία, αφού είναι το πιο γνωστό στέκι των free campers. Πρώτα θα σε μαγέψουν οι μυρωδιές που βγαίνουν από τον παραδοσιακό θυμαρόφουρνο, όπου σιγοψήνεται το κατσικάκι. Διαφορετικά, μπορείς να επιλέξεις φρέσκο ψωμί και λαδερές επιλογές, βγαλμένες από την πιο θερμή παιδική σου ανάμνηση. Αν η παραλία δεν λεγόταν Ρούκουνας θα μπορούσε να λέγεται «Γαλήνη», γιατί καμία σκέψη δεν σε ταράζει όσο βρίσκεσαι εκεί.

Η Χώρα της Ανάφης έχει όλα όσα χρειάζεται μια κυκλαδίτικη πρωτεύουσα για να ομορφύνει τον χρόνο που θα περάσεις στο νησί. Κάτασπρα σπίτια, ενδεικτικά της αιγαιοπελαγίτικης αρχιτεκτονικής και τοπία απέραντα λες και δεν συναντούν ποτέ τον ορίζοντα. Αυτοί είναι και οι λόγοι που σας προτείνουμε να επιλέξετε κατάλυμα εκεί. Οι επιλογές στη διαμονή είναι ακριβώς όσες χρειάζεσαι, από απλά δωμάτια μέχρι βίλες που δένουν με την αισθητική του νησιού. Αν τελικά δεν καταλήξεις σε σκηνή στην παραλία, φρόντισε από νωρίς για τη διαμονή σου.

Τα βράδια όλοι είναι στη Χώρα: στο Αρμενάκι, στον Γλάρο, στον Μονόλιθο και για σβήσιμο στον Μύλο ή στις πίστες των Μαντρών, όπου κανείς δεν είναι άγνωστος με κανέναν. Στη Χώρα κάθε καλοκαίρι ανανεώνουν το ραντεβού τους οι «θαμώνες» του νησιού. Άτομα απ’ όλον το κόσμο περιπλανιούνται στο νησί και αποζητούν την ηρεμία τους, νιώθοντας στο τέλος ντόπιοι. Νέοι και παλιοί τουρίστες στο τέλος της ημέρας αφήνουν πίσω τους τη μικρή πλατεία και τα σπίτια και κατευθύνονται στην περιοχή της Βαγιάς, για να δουν το ηλιοβασίλεμα. Κάποιοι θα πουν ότι είναι εφάμιλλο με αυτό της Σαντορίνης, ίσως και καλύτερο -και με αυτούς συμφωνώ. Η αγριάδα της φύσης του νησιού ηρεμεί κάτω από τα χρώματα του απογεύματος.

Το πιο βαθύ μπλε και την πιο χρυσαφή άμμο τα συνάντησα στην παραλία των Αγίων Αναργύρων, την παραλία κάτω από το ομώνυμο εκκλησάκι. Ίσως σε δυσκολέψει το δύσβατο μονοπάτι, αλλά δεν θα θες να φύγεις. Το ίδιο θα νιώσεις και στην παραλία Κλεισίδι. Φιλική συμβουλή, όσο πιο νωρίς πας τόσο περισσότερο χώρο θα βρεις κάτω από τα δέντρα για να έχεις σκιά όλη μέρα. Για μια επιπλέον εξόρμηση, προτείνω, τα νησάκια Μακρά, Φτενά και Παχιά που βρίσκονται ακριβώς απέναντι από το Κλεισίδι και είναι μικρές, απομονωμένες οάσεις.

Αν θες να ανακαλύψεις νέες διαδρομές, τότε θα πας στην Παναγιά Καλαμιώτισσα, που βρίσκεται στο όρος Κάλαμος. Κατά την τοπική παράδοση ονομάζεται έτσι γιατί η εικόνα της Θεοτόκου βρέθηκε σε κορυφή βράχου, αναρτημένη επάνω σε καλάμι. Η θέα είναι κατανυκτική και θα σε ανταμείψει. Λένε άλλωστε πως αν δεν την επισκεφτείς είναι σαν να μην έχεις πάει στην Ανάφη. Οι επιλογές είναι δύο: είτε που θα πάρετε μαζί σας sleeping bag και θα διανυκτερεύσετε εκεί, ώστε να δείτε τόσο την δύση όσο και την ανατολή του ηλίου, είτε θα ξεκινήσετε την ανάβασή σας με το πρώτο φως της μέρας. Εμείς κάναμε το δεύτερο. Η ανάβαση είναι αρκετά εύκολη, είναι όμως εξίσου εύκολο να χάσετε το μονοπάτι, οπότε χρειάζεται αρκετή προσοχή.

Αν θέλεις να περιπλανηθείς και να νιώσεις έναν βεντσιάνικο αέρα, θα πας μέχρι τα ερείπια του Κάστρου «Πυργί», παρατηρητήριου επίσης, στα νοτιοδυτικά του νησιού. Αγαπημένη παραλία πολλών είναι σίγουρα ο Λιβόσκοπος. Μικροσκοπική, βραχώδης και σχεδόν απομονωμένη, να την επισκεφτείς λίγο πριν φύγεις από το νησί και να αφεθείς στα γαλαζοπράσινα νερά μέχρι να νιώσεις την ανάγκη να ξαναέρθεις. Για να γλυκάνεις την πίκρα του αποχωρισμού θα πας για παγωτό καϊμάκι -με φρέσκο κατσικίσιο γάλα- στο ζαχαροπλαστείο Τα Πλάγια. Αν θέλεις να πάρεις λίγη Ανάφη μαζί σου στην πόλη, δοκίμασε το κρασί τοπικών παραγωγών και το εξαιρετικό θυμαρίσιο μέλι Μελανάφη.

Οι διακοπές σου προτείνω να κλείσουν στην ταβέρνα της Μαργαρίτας, όπου μέχρι να φύγεις σίγουρα θα την έχεις κάνει στέκι σου. Θα πας την τελευταία μέρα για να φας γλυκό κουφέτο ώστε «να δέσουν» οι σχέσεις σου με το νησί.

Αφήνοντας την Ανάφη, σου μένουν οι ξεχωριστές φιγούρες που συνάντησες και συνομίλησες, κρύβονται σε κάθε γωνιά ούτως ή άλλως, οι μυρωδιές των βοτάνων, που μόνο εκεί έχουν τόσο ωραία γεύση και το δέος για έναν τόπο που λες και αρνείται να συμμορφωθεί με τις σύγχρονες τουριστικές απαιτήσεις, στέκει αγέρωχο και θα σηματοδοτεί ορισμένες από τις ομορφότερες μέρες του καλοκαιριού σου.