4 θεατρικές παραστάσεις που αξίζει να δείτε τον Οκτώβριο
Η θεατρική σεζόν ξεκινάει με ενδιαφέρουσες παραστάσεις.
Από τις αρχές Οκτωβρίου οι πρώτες παραστάσεις που θα δούμε τη φετινή θεατρική σεζόν ξεκίνησαν να κάνουν πρεμιέρα. Μια πλούσια θεατρική σεζόν με πολλές παραστάσεις, και έργα που επαναλαμβάνονται λόγω μεγάλης απήχησης, ξεκινάει με κερδισμένο το θεατρόφιλο κοινό που για ακόμα μια χρονιά έχει να επιλέξει ανάλογα τις προτιμήσεις του.
Έργα δραματικά, κωμωδίες και μονόλογοι είναι οι τέσσερις παραστάσεις που επιλέξαμε για αυτή τη βδομάδα.
Η μοναξιά της Δύσης
Ο Νίκος Κουρής σκηνοθετεί για πρώτη φορά το έργο του πολυβραβευμένου συγγραφέα Μάρτιν ΜακΝτόνα στο θέατρο Αθηνών.
Υπόθεση: Σε μια μικρή πόλη της Κοννεμάρα, στην κομητεία του Γκόλγουεϊ της Ιρλανδίας, δυο αδέλφια,ο Κόλμαν και ο Βαλίν, που διασκεδάζουν να αλληλοσπαράζονται, παίζοντας με τα όρια τους, προσπαθούν να συνυπάρξουν. Ένας ιερέας ,ο Ουέλς, με κρίση πίστης και ένα περίεργα έξαλλο κορίτσι,η Γκερλίν,θα τους φέρουν αντιμέτωπους με μια δύσκολη δοκιμασία, προκειμένου να τους βοηθήσουν. Τα δυο αδέλφια, μέσα στο πατρικό τους σπίτι,θα αναμετρηθούν μέχρι τελικής πτώσης.
Παίζουν: Νίκος Κουρής, Χρήστος Μαλάκης, Γιώργος Ηλιόπουλος, Δανάη Μιχαλάκη.
Η μάνα αυτουνού...Έλλη Ζάχου-Ταχτσή
Στον πολυχώρο Vault συνεχίζεται για δεύτερη σεζόν η θεατρική παράσταση που βασίζεται στη ζωή της μητέρας του Κώστα Ταχτσή. Τον μονόλογο ερμηνεύει η Ράνια Σχίζα σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Λάσκαρη.
Υπόθεση: Η Έλλη Ζάχου Ταχτσή,υπήρξε μια ανυπόταχτη γυναίκα, που το μόνο που ήθελε, ήταν να ζήσει ελεύθερη και να αγαπηθεί. Ατύχησε και στα δύο. Υπέκυψε στη σκληρότητα της εποχής της και έγινε πιο σκληρή από αυτήν.
«Η μάνα αυτουνού». Προσφώνηση απαξιωτική, ειρωνική, σαρκαστική, μα τόσο οικεία, τόσο γνώριμη. Ειπωμένη υπαινικτικά και πάντοτε χαμηλόφωνα. Σχεδόν ψιθυριστά. Από αυτούς τους ψιθύρους που είναι μαχαιριές στην καρδιά. Που καμιά φορά όμως γίνονται και φονικά. «Ο γιος αυτηνής», ο Κώστας Ταχτσής, δολοφονήθηκε. Όπως «δολοφονείται» σ’ αυτόν τον κόσμο, ότι απειλεί να ξεσκεπάσει την υποκρισία του.
«Η μάνα αυτουνού». Το λιγότερο φωτισμένο πρόσωπο στον κυρίως αυτοβιογραφικό συγγραφικό κόσμο του Κώστα Ταχτσή. Στον οποίο βασίστηκε για να γράψει και το σημαντικότερο έργο του. Το «Τρίτο Στεφάνι». Που αποτελεί, πέρα από μια καταγραφή κι ένα ξεμασκάρεμα της αγίας ελληνικής οικογένειας. Εάν όμως το «Τρίτο Στεφάνι» ταυτίζεται με την ίδια την Ελλάδα, η ιστορία της μητέρας του, ταυτίζεται με όλα τα κρυμμένα μυστικά. Που κρατάμε καλά κλειδωμένα σε σκονισμένα μπαούλα, στοιβαγμένα στα υπόγεια της ψυχής μας.
Άλκηστις
Η τραγωδία του Ευριπίδη παρουσιάζεται στο θέατρο Χώρος με τον Δημήτρη Λάλο και την Έλενα Μαυρίδου. Η «Άλκηστις» είναι μια παράσταση με αναλογικού τύπου εργαλεία, όπως το επιδιασκόπιο και χάρτινες φιγούρες μιας ναΐφ αισθητικής, που παντρεύει τον υπέροχο ποιητικό λόγο του Ευριπίδη με τις live λύρες και την τεχνολογία του ήχου.
Υπόθεση: Ο θεός Απόλλωνας είναι τιμωρημένος από τον Δία. Υπηρετεί σαν κοινός θνητός τον βασιλιά των Φερών, τον Άδμητο. Για αντάλλαγμα της φιλοξενίας και της καλής του συμπεριφοράς προσφέρει στον Άδμητο ένα προνόμιο για τη ζωή του: Να αποφύγει τον πρόωρο θάνατο, αρκεί να δεχτεί κάποιος άλλος να πάρει τη θέση του και να θυσιαστεί. Η Άλκηστη, η γυναίκα του Άδμητου, προσφέρει τον εαυτό της και θυσιάζεται για να ζήσει ο άντρας της. Η Άλκηστη είναι νεκρή και άταφη, όταν αναπάντεχα επισκέπτεται το παλάτι ο Ηρακλής. Μέσα στη βαριά ατμόσφαιρα του παλατιού πίνει και γλεντάει, αφού ο Άδμητος δεν του αποκαλύπτει τα δυσάρεστα νέα. Ένας υπηρέτης του παλατιού του αποκαλύπτει το θάνατο της και ντροπιασμένος ο Ηρακλής αποφασίζει να φέρει την Άλκηστη πίσω από το Θάνατο.
Μπαμπάδες με ρούμι
Η παράσταση των Μιχάλη Ρέππα και Θανάση Παπαθανασίου επιστρέφει στο θέατρο Αλίκη και υπόσχεται πολύ γέλιο.
Υπόθεση: Φυσικά έχουν μεσολαβήσει πολλά από το 1996. Μία νέα χιλιετία ξημέρωσε και μία νέα πραγματικότητα εγκαταστάθηκε ανάμεσά μας. Ανατροπές, ματαιώσεις σχεδίων, αμέτρητα νέα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, επαναπροσδιορισμοί ζωής και πολλή αταξία. Η αλλαγή ταξικής ταυτότητας που πολύς κόσμος επιδίωξε άρχισε να επιφέρει ζημίες αντί για κέρδη. Σπίτια «έκλεισαν», αλυσίδες μαγαζιών έπνιξαν τους ιδιοκτήτες τους. Οι ανύπαρκτες αρχές παρέμειναν όμως το ίδιο σταθερές και ίσως και πιο εγκληματικές. Δεν ακούγεται συχνά ο όρος «κρίση συνείδησης». Εμεινε σκέτη η «κρίση».
Κι έτσι η ιστορία των 5 ανάπηρων, ανόητων, κακόμοιρων και απελπισμένων καθαρμάτων της ιστορίας κατάφερε να εισχωρήσει σε μία μπανάλ καθημερινότητα. Η Ρόη, η Βέσκα, ο Παναγιώτης, η Τζένη, ο Χρήστος και η κυρία Βάσω είναι πρόσωπα που ανήκουν στη σφαίρα του ρεαλισμού, αφού πήδηξαν έξω από τις σελίδες του έργου. Κινούμενα εγκλήματα που συναντάμε και χαιρετάμε καθημερινά, χωρίς δεύτερη σκέψη.
Σερβίρουν «Μπαμπάδες με ρούμι» και δηλητήριο και όποιον πάρει ο χάρος. Τα τέσσερα εκατομμύρια που είχε κερδίσει στο τζόκερ ο μπαμπάς που πλέον έχει φύγει από τον μάταιο τούτο κόσμο, αναζητούν τον κληρονόμο τους. Δύο γιοί, δύο νύφες, μία γειτόνισσα φωτεινός παντογνώστης και μία εφιαλτική νοσοκόμα μιλάνε, μαλώνουν, δολοπλοκούν και κοιμούνται ήσυχοι υφαίνοντας ένα γλυκό σχέδιο αλληλοεξόντωσης.
Παίζουν: Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, Βίκυ Σταυροπούλου, Μαρία Λεκάκη, Κώστας Κόκλας, Τζόυς Ευείδη, Σοφία Βογιατζάκη.
