Oταν ο Τζον Λένον και η Γιόκο Όνο ξάπλωσαν στο κρεβάτι για να διαμαρτυρηθούν για τον πόλεμο
Πολλές μορφές διαμαρτυρίες έχουν καταγραφεί στην Ιστορία, αλλά σίγουρα η πιο πρωτότυπη ήταν αυτή του θρυλικού «σκαθαριού» Τζον Λένον με την σύζυγό του, Γιόκο Όνο.
Οι δυο τους επέλεξαν έναν ιδιαίτερο τρόπο να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους για τον πόλεμο στο Βιετνάμ: όχι, δεν βγήκαν στους δρόμους, ούτε έκαναν ακτιβιστικές δράσεις. Απλώς ξάπλωσαν σε ένα κρεβάτι, επιτρέποντας την είσοδο στο δωμάτιο σε δημοσιογράφους από τις είναι το πρωί έως τις εννέα το βράδυ.
Το πρώτο Bed-In, όπως ονομάστηκε, έγινε από τις 25 έως τις 31 Μαρτίου 1969 στο Χίλτον του Άμστερνταμ.
Στο δωμάτιο 902 ο Τζον και η Γιόκο περνούσαν το μήνα του μέλιτος και σκέφτηκαν ότι θα ήταν μοναδική ευκαιρία να προωθήσουν το αίτημά τους για την ειρήνη, εκμεταλλευόμενοι τη δημοσιότητα από τον πρόσφατο γάμο τους, που έγινε στις 20 Μαρτίου 1969.
Το ζευγάρι είχε κάνει μια γυμνή φωτογράφιση για το εξώφυλλο του άλμπουμ «Two Virgins» σε τρυφερές στιγμές, οπότε όλοι πίστευαν ότι θα τους συλλάβουν σε τρυφερά τετ-α-τετ. Προς μεγάλη τους απογοήτευση όμως, ο Τζον και η Γιόκο εμφανίζονταν με λευκές πιτζάμες και λυτά μαλλιά, πιάνοντας κουβέντα με τους παριστάμενους για την ειρήνη και τη δικαιοσύνη στον κόσμο.
Περιτριγυρισμένοι από αντιπολεμικά πόστερς και μπουκέτα με λουλούδια, συχνά τραγουδούσαν θρυλικά κομμάτια των Beatles , όπως το «Come together» ή το «All you need is love!». To βασικό μήνυμα που ήθελαν να περάσουν ήταν πως η ενότητα και η αλληλεγγύη είναι το παν, ενώ ταυτόχρονα προσπαθούσαν στρέψουν την προσοχή του κοινού σε όλα αυτά τα μικρά και ασήμαντα που δεν προσέχουμε στην καθημερινότητά μας. Άλλωστε σύνθημά τους είχαν τη φράση: «Don’t fight against the monster, fight yourself, your ignorance» ( μην παλεύεις με το τέρας, πάλεψε με τον εαυτό σου, με την άγνοιά σου).
Ο Λένον, πάντως, είχε πει ότι αυτός ο τρόπος ήταν ο πιο εύκολος για να στρέψουν τα φώτα της δημοσιότητας στο θέμα του πολέμου, αφού ήξεραν ότι η προσωπική τους ζωή θα πουλούσε, ενώ, παραδέχτηκε ότι ήταν πολύ «τεμπέληδες » για οτιδήποτε άλλο.
Η αλήθεια είναι πως η επί κλίνης διαμαρτυρία τους προκάλεσε μεγάλο σάλο, οι πολιτικοί την έλαβαν σοβαρά υπόψη τους, και τελικά αυτός ο παράδοξος τρόπος έφερε μεγαλύτερο αποτέλεσμα από πολλές συζητήσεις.
Μάλιστα, τις εμπειρίες τους από αυτό το πρώτο Bed-In, τις μετουσίωσαν στο τραγούδι τους «Ballad of John and Yoko».
Μιας και η πρώτη προσπάθεια είχε μεγάλη απήχηση, αποφάσισαν να την επαναλάβουν τον Μάιο στη Νέα Υόρκη. Οι αμερικανικές αρχές, όμως τους απαγόρευσαν την είσοδο, λόγω της καταδίκης του Λένον για κατοχή μαριχουάνας το 1968. Έτσι, αποφάσισαν να πάνε στον Καναδά και να κάνουν το δεύτερο Bed-In τους, ξεκίνησε στις 26 Μαΐου 1969 στο ξενοδοχείο του Μόντρεαλ Queen Elizabeth» (Δωμάτιο 1472).
Τις πρώτες μέρες , ένας δημοσιογράφος ρώτησε τον Τζον γιατί επέλεξε να διαμαρτυρηθεί με αυτό τον τρόπο και αυτός του απάντησε :«All we are saying is give peace a chance». Από αυτή τη φράση του γεννήθηκε η ιδέα για το εμβληματικό «Give Peace A Chance», που πλέον θεωρείται ένας διαχρονικός ύμνος για την ειρήνη.
Το τραγούδι ηχογραφήθηκε την 1η Ιουνίου στο δωμάτιο του ξενοδοχείου με ένα κασετόφωνο 8 track, που ο Λένον αγόρασε από ένα διπλανό κατάστημα. Στα φωνητικά συμμετείχαν διάσημοι φίλοι του ζευγαριού, όπως ο Άλεν Γκίνζμπεργκ και ο Τίμοθι Λίρι.
Φυσικά δεν έλειψαν και οι δύσπιστοι, που θεώρησαν ότι όλα αυτά δεν ήταν τίποτα άλλο από ένα διαφημιστικό κόλπο. Τα «Σκαθάρια» τότε είχαν χωριστεί , ο καθένας προσπαθούσε να χτίσει τη δική του καριέρα , οπότε πολλοί κατηγόρησαν τον Λένον ότι εκμεταλλευόταν ένα σημαντικό γεγονός για να βγάλει λεφτά. Ο ίδιος, όμως, απάντησε αποστομώνοντας τους επικριτές του, δηλώνοντας ότι «θα μπορούσε να γράψει μία επιτυχία μέσα σε μία ώρα και να βγάλει λεφτά, από το να κάθεται στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου και να συζητά για την ειρήνη».
Τελικά, ο πόλεμος σταμάτησε αρκετά χρόνια αργότερα, όμως, η Όνο αναπολώντας το παρελθόν της έχει πει σε συνέντευξή της: «Ποτέ τα πράγματα δεν γίνονται από τη μια στιγμή στην άλλη».
Η δικαίωση άργησε λίγο,όμως ήρθε. Το σίγουρο, όμως, είναι ότι ο Λένον και η Όνο θα μείνουν στην ιστορία, έστω και με αυτό τον ανορθόδοξο τρόπο.
