Παιδικό και Εφηβικό Φεστιβάλ Κινηματογράφου: Η διευθύντρια, Καλλιόπη Χαραλάμπους, μιλά για τη φετινή διοργάνωση
Η Καλλιόπη Χαραλάμπους είναι η διευθύντρια του Παιδικού και εφηβικού Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αθήνας και ο άνθρωπος που του δίνει ζωή κάθε χρόνο, με μεράκι και αφοσίωση. Η ίδια μας μίλησε για τη φιλοσοφία του θεσμού, τις πιο ξεχωριστές ταινίες που μπορούμε να απολαύσουμε φέτος με τα παιδιά μας και τις νέες δράσεις του.
Πριν πόσα χρονιά ξεκίνησε ο θεσμός του παιδικού και εφηβικού φεστιβάλ κινηματογράφου; Αυτή είναι η 4η χρονιά του Φεστιβάλ. Μεσολάβησε μια ψηφιακή διοργάνωση πέρσι και φέτος με μεγάλη χαρά, επιστρέφουμε στις αίθουσες με προβολές σε όλη την πόλη, στο Μέγαρο, στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, στα Cinemax Kifisia 1 & 2 και στον Δαναό, με 125 ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους από όλο τον κόσμο.
Μπορούμε να εμπνεύσουμε το παιδί μας να γίνει σινεφίλ; Μπορούμε να εκθέσουμε το παιδί μας σε διαφορετικό και ποικίλο περιεχόμενο. Οι ταινίες που προβάλουμε στο Φεστιβάλ είναι διασκεδαστικές, πολύχρωμες, μιλούν πολλές γλώσσες και δεν έχουν ίχνος διδακτισμού. Κοιτούν τα παιδιά κατάματα. Ειδικά για τα παιδιά από 6 ετών και πάνω, βλέπουμε ότι στα παιδιά αρέσουν οι ταινίες live action με ήρωες συνομηλίκους τους από όλο τον κόσμο. Ταυτίζονται με τις περιπέτειές τους και τα θέματα που τα απασχολούν γιατί αυτά είναι κοινά σε όλα τα παιδιά -είτε ζουν στην Ευρώπη, στην Ασία ή στην Αφρική: Οι σχέσεις με τους γονείς, τους φίλους, το σχολείο, τα σπορ…
Τι ξεχωρίζει φέτος στο φεστιβάλ; Θα ξεχωρίσω μία ταινία από κάθε ηλικιακή ομάδα. Για τα μικρά παιδιά, από 2 ετών έως 7, την ταινία «Το Δικό Μας Αστέρι» (The Apestar), ένα animation από τη Σουηδία το οποίο μεταγλωττίσαμε στα ελληνικά με τις φωνές της Χρύσας Μιχαλοπούλου, του Σωτήρη Κοντιζά και της Ευγενίας Δελιαλή και που αναφέρεται στην έννοια της οικογένειας και της άνευ όρων αγάπης με ένα απλό και εύληπτο τρόπο για αυτές τις ηλικίες.
Για τα παιδιά από 8-12 ετών, υπάρχει μια πληθώρα από επιλογές σε ταινίες με διάφορες θεματικές, αλλά ξεχωρίζω το «Από Μέρα σε Μέρα» (Any Day Now) μια feelgood ταινία για όλη την οικογένεια, ένας ύμνος στην καλοσύνη, την ελπίδα και την ανθρωπιά με ήρωα τον 13χρονο Ραμίν και την οικογένειά του, που αντιμετωπίζουν κάθε δυσκολία με αισιοδοξία και θετική διάθεση. Ένα παράδειγμα για όλους μας.
Για τους εφήβους, ξεχωρίζω την ενότητα μικρού μήκους «Girlhood» με πέντε ταινίες μικρού μήκους με πρωταγωνίστριες κορίτσια που παλεύουν με τα κοινωνικά στερεότυπα. Ανάμεσα στις ταινίες και μία ελληνική, από την οποία δανείζεται όλη η ενότητα τον τίτλο της (Girlhood), με τρία 17χρονα κορίτσια στην απομόνωση της καραντίνας που ονειρεύονται το μέλλον τους και προσπαθούν να μάθουν να αγαπούν τον εαυτό τους. Αλλά και την ταινία «Jawline» με τον 16χρονο Όστιν που ονειρεύεται τη δόξα και μια καλύτερη ζωή επιχειρώντας να γίνει ο επόμενος σταρ του διαδικτύου.
Με ποιο κριτήριό επιλέγετε ταινίες; Βασικό κριτήριο είναι οι ταινίες να είναι ψυχαγωγικές, να μιλούν στη γλώσσα των παιδιών –ανάλογα με την ηλικία στην οποία απευθύνονται- και να μην είναι διδακτικές. Επίσης, να αναφέρονται στο σήμερα, στη σημερινή πραγματικότητα των παιδιών. Γι' αυτό και φέτος παρουσιάζουμε μια ειδική ενότητα με τίτλο «Digital Etiquette», στην οποία οι ταινίες εξερευνούν τις προκλήσεις της ψηφιακής εποχής και θέτουν ανοιχτά ερωτήματα όπως: υπάρχουν κανόνες στον ψηφιακό κόσμο; Πόση σχέση έχει η online ταυτότητα μας με την πραγματική ζωή; Ποιο είναι το τίμημα της online έκθεσης; Πιστεύω είναι μια ενότητα ταινιών που οι έφηβοι μπορούν να δουν μαζί με τους γονείς τους.
Υπάρχει κάποια ταινία που να μιλάει για την πανδημία; Η ταινία «Ένα τρελό Road Trip» (Stop & Go) είναι βγαλμένη από την καθημερινότητα όλων μας τους προηγούμενους μήνες. Δύο αδελφές κάνουν καραντίνα σπίτι τους τις πρώτες μέρες του ξεσπάσματος της πανδημίας, όταν μαθαίνουν πως ο οίκος ευγηρίας που φιλοξενεί τη γιαγιά τους έχει επικίνδυνη αύξηση κρουσμάτων. Ξεκινούν ένα road trip για να τη σώσουν και ενώ οι δυο τους τηρούν ευλαβικά τα μέτρα προστασίας, απολυμαίνουν την κάθε επιφάνεια, τα ψώνια από το σούπερ μάρκετ, φορούν διπλές μάσκες κλπ, έχουν να αντιμετωπίσουν την άλλη τους αδελφή που αδιαφορεί για την ύπαρξη του ιού.
Αφορά αυτό το φεστιβάλ και τους ενήλικες; Μπορεί κάποιος να δεις με ευχαρίστηση μια εφηβική ταινία; Λέμε στο κοινό μας να έρθει στο Φεστιβάλ με παιδί ή ως παιδί. Όμως, θα απαντήσω στην ερώτησή σου με πιο συγκεκριμένα παραδείγματα. Οι εφηβικές ταινίες θίγουν θέματα που μας αφορούν όλους, όπως το metoo movement, τα κοινωνικά στερεότυπα, τη διαφορετικότητα, την συμπερίληψη, θέματα ταυτότητας. Για τους λάτρεις του animation υπάρχουν ταινίες διαμαντάκια από νέους δημιουργούς.
Η ενότητα θρίλερ «Night Fright» απευθύνεται σε όλους όσοι διασκεδάζουν με αυτό το είδος, πέρα από τους εφήβους. Και το «Αφιέρωμα στο Περιβάλλον» παρουσιάζει τα θέματα της περιβαλλοντικής κρίσης ευθέως και με τρόπο που ελπίζουμε ότι μπορεί να εμπνεύσει μικρούς και μεγάλους να αναλάβουμε πιο ενεργή δράση.
Γιατί δεν γίνονται τόσο ελληνικές ταινίες για παιδιά και εφήβους; Όντως, η παραγωγή οπτικοακουστικού περιεχομένου για παιδιά και νέους στην Ελλάδα είναι περιορισμένη. Ο ρόλος του Φεστιβάλ είναι και αυτός: να αναδείξει ό,τι νέο παράγεται στη χώρα αλλά και να εμπνεύσει νέους δημιουργούν να ασχοληθούν με το χώρο του παιδικού και νεανικού κινηματογράφου.
Πέρα από την ταινία «Girlhood» της Βάνιας Τέρνερ και Μαρίας Σιδηροπούλου, φέτος έχουμε τη χαρά να παρουσιάζουμε και άλλες ελληνικές παραγωγές, όπως το «Απολεσθέντα» της Βίβιαν Παπαγεωργίου, το «Πάτα Γερά στα Σύννεφα» της Ελένης Λαζαρίδη, το «Μόνοι στο Ασανσέρ» της Αναστασίας Παπαδοπούλου, το «Βαθύκοφτο» της Ιωάννας Κρυωνά, το «Στυλ της Ενυδρίδας» του Νίκου Νταγιαντά και το «Rookie» του Αλέξανδρου Τσιλιφώνη, μια ιστορία εμπνευσμένη από έναν πολύ γνώριμο, παγκόσμιο μπασκετικό ήρωα.
Τι σημαίνει ότι το Φεστιβάλ είναι προσβάσιμο για όλους; Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, εγκαινιάσαμε την «Ψηφιακή Αίθουσα Προβολών» η οποία είχε μεγάλη αποδοχή και ιδιαίτερο ενδιαφέρον ειδικά στην περιφέρεια, όπου η πρόσβαση στο παγκόσμιο κινηματογραφικό περιεχόμενο είναι αρκετά περιορισμένη. Αποφασίσαμε να εξελίξουμε αυτή την πρωτοβουλία σε μια ψηφιακή πλατφόρμα παροχής κινηματογραφικού περιεχομένου προσβάσιμη για όλους χωρίς χρέωση, καθόλη τη διάρκεια του έτους. Ετοιμάζουμε λοιπόν, μια πλατφόρμα με δωρεάν κινηματογραφικό περιεχόμενο για όλο τον πληθυσμό αλλά και για παιδιά στο φάσμα του αυτισμού, με νοητική στέρηση, άτομα με προβλήματα ακοής και όρασης. Η υλοποίηση της πλατφόρμας γίνεται με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, την Περιφέρεια Αττικής και τη δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Στη φυσική μας διοργάνωση που ξεκίνησε στις 13 και θα ολοκληρωθεί στις 21 Νοεμβρίου, μέρος των προβολών μας είναι προσβάσιμες σε άτομα στο φάσμα του αυτισμού αλλά και με προβλήματα ακοής με ταινίες που προβάλλονται με διερμηνεία στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα. Επίσης, το site μας είναι προσβάσιμο σε άτομα με δυσκολία στην κατανόηση μέσα από την ενότητα «Σινεμά Για Όλους».
