Ημερολόγια καραντίνας: 10 άνθρωποι σε Λονδίνο, Βαρκελώνη, Ρώμη και Γαλλία περιγράφουν τη νέα καθημερινότητα

Το επίκεντρο του αφηγήματος της πανδημίας του κορωνοϊού  δεν θα μπορούσε να μην έχει ως πρωταγωνιστές τις μονάδες που τον αντιμετωπίζουν καθημερινά με τα (προστατευμένα με γάντια) γυμνά χέρια τους, δηλαδή τους γιατρούς και τους νοσηλευτές. Και φυσικά τους ασθενείς.

Είναι ομόφωνα και αδιαμφισβήτητα οι ήρωες της υπόθεσης.

Σε δεύτερο πλάνο, ένας ολόκληρος πλανήτης παρακολουθεί δικτυωμένος τις εξελίξεις από τους τέσσερις τοίχους, σε μία ιδιόμορφη επιβεβλημένη αλλά όχι παθητική αδράνεια.

Ήταν η μοιραία, παράπλευρη συνέπεια της πανδημίας -το να γίνει η έννοια του «παγκόσμιου χωριού» που εισήγαγε ο Καναδός θεωρητικός Μάρσαλ ΜακΛούαν τη δεκαετία του ΄60 πιο απτή και πραγματική από ποτέ.

Τι σημασία παίζουν οι γεωγραφικές συντεταγμένες όταν η ζωή εκτυλίσσεται μέσα σε 4 τοίχους; Αλλάζει η αισιοδοξία, η αγωνία ή η ένταση ανάλογα με τη θέα από το παράθυρο του δωματίου;

Πώς είναι να βρίσκεσαι σε καραντίνα στη Ρώμη, το Λονδίνο, τη Βαρκελώνη και το Παρίσι; 10 νέοι άνθρωποι δίνουν τη δική τους ανταπόκριση, από το διαμέρισμά τους στο Bovary.

Ρώμη

«Είμαστε ήδη πάνω από 20 μέρες σε καραντίνα. Αυτή τη στιγμή έχουμε μηδενικό εισόδημα. Βλέπαμε τις ειδήσεις για τη βόρεια Ιταλία αλλά στη Ρώμη δεν το είχαμε πάρει ακόμα στα σοβαρά. Μέχρι που δόθηκε εντολή να κλείσουν οι σχολές χορού και τότε οι εξελίξεις έγιναν σαν ντόμινο», εξηγεί η Λουσία. 

Η ίδια είναι Ισπανίδα δασκάλα swing χορού και συζεί με το σύντροφό της Αντρέα, στη Ρώμη. Εκείνος είναι μουσικός, και οι δυο τους εργάζονταν για μια εταιρεία διοργάνωσης γάμων για να συμπληρώνουν το εισόδημά τους. «Η τελευταία μέρα που δουλέψαμε ήταν για ένα ζευγάρι Ιρλανδών που ήθελαν να παντρευτούν στη Ρώμη. Οι καλεσμένοι τους ακύρωναν διαρκώς και οι ίδιοι δεν ήξεραν πώς να το χειριστούν. Τελικά, την επόμενη ημέρα επιβλήθηκε απαγόρευση πτήσεων». 

Η πανδημία, όπως εξηγεί, τους πέτυχε στο χειρότερο timing. «Αυτοί οι μήνες είναι η πιο δυνατή σεζόν για γάμους και εκδηλώσεις -τα περισσότερα συμβαίνουν τώρα. Ακυρώθηκαν όλα. Παράλληλα, η δική μου δουλειά ήταν από τις πρώτες που επηρεάστηκαν, λόγω σωματικής επαφής, και ξέρω ότι θα είναι από τις τελευταίες που θα επιστρέψουν».

Παρ΄όλο που περνούν το χρόνο τους δημιουργικά, παίζοντας μουσική και χορεύοντας, υπάρχουν και άλλοι λόγοι για να ανησυχούν. Η μητέρα της δουλεύει σε ιατρικό κέντρο στη Μαδρίτη και ο πατέρας της έχει αναπνευστικά προβλήματα. «Το προσωπικό του κέντρου μεταφέρθηκε σε νοσοκομεία για τον κορονοϊό, εκτός από τη μητέρα μου και άλλα 3 άτομα λόγω ηλικίας. Έχουν χωρίσει το σπίτι στη μέση και προσπαθούν να μη συναντιούνται. Ξέρω όμως ότι αν πάθουν κάτι δε θα μπορέσω να τους δω». 

Στην ίδια πόλη, η Maria είναι μια νεαρή πυρηνική ιατρός που έγινε πρόσφατα μητέρα. Η ίδια δουλεύει ως ερευνήτρια στο πανεπιστήμιο, και η δουλειά της μεταφέρθηκε στο σπίτι -έχει όμως μια διαφορετική οπτική στα πράγματα.

«Στη Ρώμη ευτυχώς η κατάσταση είναι ακόμα ελεγχόμενη, ίσως γιατί μπήκαμε σε καραντίνα πολύ νωρίτερα σε σχέση με το Μιλάνο. Εκεί έχει ξεφύγει τελείως. Φυσικά δεν ξέρουμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα και εδώ. Όμως έχουν αρχίσει να αρρωσταίνουν πάρα πολλοί γιατροί και νοσοκόμοι».

Λονδίνο

Μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα βορειότερα, ο Νικ και η Ιλάρια ζουν μια διαφορετική καθημερινότητα λίγο έξω από το Λονδίνο. Οι δυο τους μόλις αγόρασαν ένα σπίτι από κοινού και βρήκαν στην καραντίνα την ιδανική ευκαιρία για να ασχοληθούν με τις επιμέρους εργασίες (βάψιμο, διακόσμηση).

Eξακολουθούν να εργάζονται κανονικά εξ’ αποστάσεως, σε διαφορετικά δωμάτια του σπιτιού -εκείνη δουλεύει σε εταιρεία ενοικίασης σπιτιών και εκείνος είναι δάσκαλος. «Είμαστε τυχεροί που λαμβάνουμε ακόμα τους μισθούς μας. Εδώ ο κόσμος έχει πάρει την κατάσταση σοβαρά πλέον. Τις πρώτες εβδομάδες όμως, επικράτησε ο γνωστός πανικός -δεν  μπορούσες να βρεις χαρτί υγείας ή μακαρόνια στο σούπερ μάρκετ».

Η οικογένεια της Ιλάρια ζει στην Ιταλία. «Προς το παρόν είναι όλοι τους υγιείς, αλλά ανησυχώ. Και δυστυχώς δεν υπάρχει τίποτα που να μπορώ να κάνω», λέει. 

Από την άλλη, η Νικόλ έχει αποκλειστεί μόνη της σε ένα διαμέρισμα στην καρδιά του Λονδίνου. Επρόκειτο να πετάξει για την Ελλάδα, αλλά δεν πρόλαβε την απαγόρευση των πτήσεων -και αντίστοιχα, η Ελληνίδα συγκάτοικός της παρέμεινε στην Ελλάδα. Η ίδια δουλεύει από το σπίτι σε μια εταιρεία, αλλά οι συνάδελφοί της άργησαν να αντιληφθούν την κατάσταση. «Μέχρι πριν κάποιες εβδομάδες κάποιοι κανόνιζαν εκδρομές για σκι. Σταδιακά άρχισαν να ζητούν να δουλέψουν από το σπίτι και πλέον δεν πάει κανένας. Και η δουλειά όμως έχει μειωθεί -και είναι μόνο η αρχή. Μια φίλη μου που δουλεύει σε εταιρεία πωλήσεων, μου έλεγε ότι αυτή τη στιγμή η εταιρεία έχει ήδη τεράστια ζημιά». 

Η ίδια έχει ήδη ενημερώσει τους φίλους της ότι «μπορεί να τους παίρνω συνέχεια τηλέφωνο. Είναι περίεργο το να το περνάς τελείως μόνος, και μακριά από την πόλη και την οικογένειά σου». 

Βαρκελώνη

Ο Μιγκέλ, περνάει επίσης μόνος του την καραντίνα, στο διαμέρισμά του στη Βαρκελώνη. Η κατάσταση στην Ισπανία είναι έκρυθμη αυτή τη στιγμή, με τον αριθμό των νεκρών να αυξάνεται κατά εκατοντάδες κάθε μέρα. 

«Η κατάσταση εδώ είναι δραματική, αλλά είμαι αισιόδοξος ότι βρισκόμαστε τώρα στο αποκορύφωμά της, και σταδιακά θα βελτιώνεται. Έχω στον κύκλο μου άτομα που βγήκαν θετικά στον ιό, αλλά δεν έχουν χρειαστεί νοσηλεία μέχρι στιγμής. Πολύς κόσμος κυκλοφορεί ακόμη στο δρόμο χωρίς να είναι απόλυτη ανάγκη. Κάποιοι, για παράδειγμα, βγαίνουν να αγοράσουν ψωμί κάθε μέρα, ή βγαίνουν για να αθληθούν και παραμένουν ώρες εκτός σπιτιού». 

Ο ίδιος γεμίζει το χρόνο το βλέποντας ταινίες, κάνοντας γυμναστική στο σπίτι και διαβάζοντας βιβλία. Η δουλειά του σε φωτογραφείο έχει διακοπεί, αλλά δικαιούται το αντίστοιχο επίδομα της κυβέρνησης. Παραμένει ψύχραιμος και αισιόδοξος. 

Παρίσι

Η Benedicte, εργαζόταν επίσης ως φωτογράφος φαγητού σε εστιατόρια στο Παρίσι -με την επιβολή της καραντίνας, έχασε όλες τις δουλειές της. Η ίδια, ακολούθησε την τακτική πολλών κατοίκων του Παρισιού, και έφυγε όσο ήταν νωρίς για να εγκατασταθεί στο σπίτι του συντρόφου της, Renault στην περιοχή Nemours, λίγο έξω από το Παρίσι. 

Εκείνος, δάσκαλος χορού, έχει μετατρέψει το σπίτι σε στούντιο και βιντεοσκοπεί online μαθήματα για τους μαθητές του. «Κάποιοι μαθητές είχαν συμπτώματα, αλλά όχι τόσο σοβαρά ώστε να τους δεχτούν για εξέταση στα νοσοκομεία. Έτσι, δε γνωρίζω ποιοι μπορεί να το είχαν και αν το μετέδωσαν», εξηγεί. 

«Εμείς μπήκαμε μόνοι μας σε καραντίνα 3 μέρες νωρίτερα από την επίσημη ανακοίνωση. Έκτοτε, βγαίνουμε από το σπίτι μόνο για να αγοράσουμε τρόφιμα. Οι γονείς και οι συγγενείς μας τηρούν τους κανόνες ευλαβικά και βγαίνουν μόνο αν υπάρχει απόλυτη ανάγκη». 

Από την άλλη, η Helene παραμένει στο Παρίσι και πηγαίνει ακόμα στο γραφείο της. Εργάζεται στην υπηρεσία ενός υπουργείου, οπότε η δουλειά από το σπίτι είναι σχεδόν αδύνατη. «Απλώς δουλεύουμε λιγότερα άτομα και πάμε εναλλάξ -ανά δύο εβδομάδες». 

Τα ίδια μέτρα περιορισμού των μετακινήσεων ισχύουν και στο Παρίσι, με την αστυνομία να βρίσκεται παντού και να κάνει διαρκείς ελέγχους. «Μας ανακοινώθηκε ότι η καραντίνα θα διαρκέσει τουλάχιστον για άλλες δύο εβδομάδες - δηλαδή ως τις 15 Απριλίου-, αλλά δεν υπάρχει κάποια εκτίμηση για το τι θα γίνει μετά από αυτό». 

Όσο για την πάντα ζωηρή και αδάμαστη γαλλική πρωτεύουσα, η Helene περιγράφει. «Οι δρόμοι είναι άδειοι και είναι όλα κλειστά. Το Παρίσι είναι ήσυχο». 

Ολες οι ειδήσεις live για τον κορωνοϊό από την Ελλάδα και τον κόσμο, στο νέο site του iefimerida.gr, www.koronoios-live.gr.