«Τα κορίτσια αλλάζουν τον κόσμο»: Η καλλιτεχνική διευθύντρια του KinderDocs στο Bovary.gr
Στις 20 Μαρτίου, στο Μουσείο Μπενάκη το KinderDocs πρόκειται να παρουσιάσει ένα φεστιβάλ με ταινίες, δημιουργίες παιδιών, doc animation, συζητήσεις με καλεσμένους, δράσεις και workshops για παιδιά, εφήβους και εκπαιδευτικούς.
Σε αυτό το αφιέρωμα του KinderDocs, τα κορίτσια θα είναι στο επίκεντρο, είτε πρόκειται για πρωταγωνίστριες, είτε για γυναίκες δημιουργούς.
Το μόνο σίγουρο είναι πως, μετά το φεστιβάλ όλοι θα δούμε τον κόσμο με άλλα μάτια. Όπως μου απαντά άλλωστε και η Δήμητρα Κουζή, με τη βοήθεια της δράσης αυτής θα ανακαλύψουμε νέους τρόπους έκφρασης, θα δούμε τον κόσμο υπό νέο πρίσμα.
Η Δήμητρα Κουζή είναι πτυχιούχος του Τμήματος Επικοινωνίας, του Πανεπιστημίου Ludwig Maximilians στο Μόναχο, και του Φωτογραφικού Κύκλου (Πλάτων Ριβέλλης) στην Αθήνα. Απόφοιτη του προράμματος Eurodoc για Ευρωπαίους παραγωγούς ντοκιμαντέρ.
Επί 20 χρόνια εργάζεται ως δημοσιογράφος σε Ελλάδα και Γερμανία και το 2015 ίδρυσε την εταιρεία Kouzi Productions, που αναπτύσσει συνεργασίες στο χώρο του ντοκιμαντέρ. To 2016 ίδρυσε το KinderDocs, του οποίου είναι καλλιτεχνική διευθύντρια και παραγωγός.
Η Δήμητρα Κουζή μιλά στο Bovary.gr για το φεστιβάλ ντοκιμαντέρ για παιδιά και νέους που διοργανώνει το KinderDocs με θέμα «Τα κορίτσια αλλάζουν τον κόσμο».
Πώς γεννήθηκε η ιδέα του KinderDocs; Πριν από 7 χρόνια, δουλεύοντας χρόνια στην Ευρώπη ως δημοσιογράφος και ντοκιμαντερίστρια, συνειδητοποίησα ότι δεν υπάρχει φεστιβάλ ντοκιμαντέρ για παιδιά και νέους στην Ελλάδα. Επίσης, δεν υπήρχε τίποτε που να λειτουργεί ως γέφυρα με τους «μεγάλους». Που να δημιουργεί έναν χώρο αλληλεπίδρασης, επαφής, γνωριμίας και συνύπαρξης με αφορμή το δημιουργικό ντοκιμαντέρ. Και δεν υπήρχε και συνθήκη για να δει κάποιος αυτές τις υπέροχες βραβευμένες ταινίες που επιλέγουμε μια μια από όλο τον κόσμο. Η αλληλεπίδραση με ένα κοινό δυναμικό και «δύσκολο» όπως οι νέοι, για τους οποίους δεν υπάρχει πραγματικά καλό περιεχόμενο, ήταν επιπλέον μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόκληση. Ταυτόχρονα, το νεανικό κοινό είναι το μόνο που αφήνει περιθώριο να αλλάξουν νοοτροπίες και ο κόσμος όλος. Ήταν μια επαναστατική και καλλιτεχνική απόφαση που μετά από εξήμισι χρόνια δουλειάς καρποφορεί και μεγαλώνει. Μέχρι σήμερα, πάνω από 40.000 παιδιά, νέοι και ενήλικοι έχουν δει τις ταινίες και έχουν παρακολουθήσει τα εκπαιδευτικά προγράμματά μας.
Ποιοι βρίσκονται πίσω από το KinderDocs; Ως ιδρύτρια του KinderDocs έχω μια απίθανη ομάδα, με στενούς συνεργάτες και εκπαιδευτικούς, αλλά και πολύτιμους εθελοντές. Είναι μεγάλη η λίστα αλλά οι πιο στενοί συνεργάτες είναι η Ειρήνη Βοκοτοπούλου, που σχεδιάζει το υλικό για την εκπαιδευτική μας εργαλειοθήκη, ο Δημήτρης Σαλταμπάσης, η Λιάνα Τσομπάνογλου από το Μουσείο Μπενάκη, η Μαρία-Χριστίνα Γιαννουλάτου και όλη η ομάδα στο τμήμα εκπαιδευτικών προγραμμάτων και επικοινωνίας του Μουσείου Μπενάκη, δύο σημαντικά φεστιβάλ ντοκιμαντέρ στην Ευρώπη (IDFA στο Άμστερνταμ και doxs! στη Γερμανία), η Μαριαλένα Σπυροπούλου, ο Φώτης Ψυχάρης, η Αγγελική Βίδου και η Άρτεμις Σιέρρα.
Ποιο είναι το όραμά σας; Η αλήθεια στη ζωή μας γίνεται όλο και πιο «στημένη» μιας και οι περισσότεροι επιλέγουν να τη ζουν μέσω της εικόνας που φτιάχνουν για τους εαυτούς τους και να υποδύονται, για παράδειγμα στα social media. Η πραγματικότητα ωστόσο είναι πιο σύνθετη, γοητευτική και πολύπλοκη. Δεν είναι ποτέ όπως τη νομίζουμε. Ειδικά σήμερα έχουμε ανάγκη από αυθεντικότητα. Με αυτή την ιδέα ξεκίνησα, όχι μόνο να φτιάχνω ντοκιμαντέρ αλλά και να προτείνω μια επιλογή από τη διεθνή αγορά. Να αποτελέσει το ντοκιμαντέρ πηγή έμπνευσης για να γνωρίσουμε και να καταλάβουμε την πολυπλοκότητα του κόσμου σήμερα, αφορμή να αλληλεπιδράσουμε και να ζήσουμε καλύτερα.
Πώς σας υποδέχονται, τόσο καθηγητές όσο και παιδιά στα σχολεία; Τι τους μένει μετά το πρόγραμμα που προσφέρετε; Με μεγάλη χαρά και ίσως και έκπληξη, αφού ανακαλύπτουν ένα νέο και συναρπαστικό εργαλείο. Το δημιουργικό ντοκιμαντέρ χρησιμοποιεί όλα τα υλικά της εργαλειοθήκης του κινηματογράφου- είδος του οποίου άλλωστε είναι- όπως για παράδειγμα έχοντας σενάριο και πρωταγωνιστές. Μας αφηγείται ιστορίες που μας αφορούν και μας συγκινούν. Η περιέργεια και η συναισθηματική εμπλοκή είναι ο καλύτερος τρόπος να μαθαίνουμε και αυτό ισχύει τόσο για τα παιδιά, όσο και για εμάς τους μεγάλους.
Δράσεις, εκπαιδευτικά προγράμματα και Φεστιβάλ. Ποια ήταν η πιο συγκινητική δράση για εσάς; Δεν μπορώ να ξεχωρίσω μία μόνο. Κάθε μέρα ωριμάζουμε, σκεφτόμαστε, μαθαίνουμε και σχεδιάζουμε την εξέλιξή μας. Σημασία έχουν οι συνέχειες και η διάρκεια. Μια μεγάλη επιτυχία είναι όταν ένα σχολείο ζητάει να εντάξουμε το KinderDocs στο μηνιαίο πρόγραμμά του ώστε να πραγματοποιείται κάθε μήνα για όλες τις τάξεις. Ή όταν μια φαινομενικά «δύσκολη», αδιάφορη κατά τα άλλα τάξη συμμετέχει και περνάει καλά χωρίς περισπασμούς για δύο ολόκληρες ώρες. Όταν παιδιά ανακαλύπτουν την αξία αυτής της σύνθετης τέχνης και όλο και πιο πολύ εξοικειώνονται με τις αλήθειες του κόσμου μας.
Σας έχει προσεγγίσει ποτέ κάποιο παιδί μετά το τέλος κάποιας δράσης για να σας ευχαριστήσει; Και αν ναι, τι συνέβη ακριβώς; Πολλές φορές έχω ακούσει: «Αν αυτό είναι ντοκιμαντέρ, θέλω να δω και άλλα τέτοια!»
Πείτε μας μερικά λόγια για το Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ για παιδιά και νέους που θα πραγματοποιηθεί στο Μουσείο Μπενάκη στις 20 Μαρτίου. Πού αποσκοπεί; Είναι μια Κυριακή στο Μουσείο Μπενάκη, γιορτή για όλη την οικογένεια, γεμάτη ταινίες, doc animation δημιουργίες των παιδιών, συζητήσεις με καλεσμένους, δράσεις και workshops για παιδιά, εφήβους και εκπαιδευτικούς. Σε αυτό το αφιέρωμα του KinderDocs, οι προβολείς φωτίζουν ιδιαίτερα τα κορίτσια, είτε πρόκειται για πρωταγωνίστριες είτε για γυναίκες δημιουργούς. Στόχος είναι να δώσουμε χώρο και να ανακαλύψουμε νέους τρόπους έκφρασης θεμάτων και συνθηκών, εμπλουτίζοντας αυτά που γνωρίζαμε μέχρι τώρα. Θα δούμε τον κόσμο υπό νέο πρίσμα, θα ακούσουμε και άλλες φωνές και θα ανακαλύψουμε ιστορίες που μας αφορούν όλους. Η Κυριακή 20 Μαρτίου είναι πάνω από όλα ευκαιρία έμπνευσης για όλους, ανεξαρτήτως φύλου.
Άλλωστε η εκπαίδευση είναι η λύση για όλα, επομένως, το Φεστιβάλ με τίτλο «Τα κορίτσια αλλάζουν τον κόσμο» -μέσα από τα ντοκιμαντέρ, τις συζητήσεις με τους ειδικούς και τα εργαστήρια, όπως το βιωματικό εργαστήριο για τη συναίνεση- θα μπορούσαν να είναι ο τρόπος της κοινωνίας μας να φτάσει στη ρίζα του προβλήματος; Ναι, το Φεστιβάλ μέσα από τα ντοκιμαντέρ, τις συζητήσεις με τους ειδικούς και τα εργαστήρια, θα μπορούσαν να βοηθήσουν σημαντικά. Σκοπός του Φεστιβάλ είναι τα παιδιά να αφήσουν πίσω τους προκαταλήψεις και στερεότυπα, με τη στήριξη της οικογένειας, των φίλων, του σχολείου και των γύρω τους. Να καλλιεργήσουν ελεύθερα τις ικανότητές τους, να αξιοποιήσουν τα ταλέντα τους, να εκφράσουν τις ευαισθησίες τους, να κυνηγήσουν τα όνειρά τους, σε έναν κόσμο που μας χωράει ισότιμα όλους.
