Babygirl: Η Νικόλ Κίντμαν τολμάει για ακόμα μια φορά να ανατρέψει τα στερεότυπα των ερωτικών φαντασιώσεων
Αυτή την εβδομάδα, η οσκαρική Νικόλ Κίντμαν τολμάει για ακόμα μια φορά να ανατρέψει τα στερεότυπα των ερωτικών φαντασιώσεων, κερδίζοντας το Βραβείο Ηθοποιού στη Βενετία, και ένα ασπρόμαυρο θρίλερ με κβαντικές ανησυχίες αφηγείται την ιστορία ενός καταραμένου ανεκπλήρωτου έρωτα.
Babygirl
Σκηνοθεσία: Χαλίνα Ρέιν
Παίζουν: Νικόλ Κίντμαν, Χάρις Ντίκινσον, Σόφι Γουάιλντ, Αντόνιο Μπαντέρας
Περίληψη: Μία αντισυμβατική ερωτική ιστορία ανάμεσα σε μία καταξιωμένη CEO τεχνολογικής εταιρείας, σύζυγο και μητέρα, και έναν νεαρό, αυθάδη ασκούμενο.
H πολυσυζητημένη ταινία της Χαλίνα Ρέιν, που χάρισε στην Νικόλ Κίντμαν το βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού στη Βενετία και μια υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα.
H Ρόμι είναι μια επιτυχημένη CEO μιας πανίσχυρης εταιρείας, που κατασκευάζει ρομπότ. Αγαπάει τον τρυφερό σύζυγό της, που είναι θεατρικός σκηνοθέτης, και τις δύο έφηβες κόρες της. Η ζωή της στο αριστοκρατικό της διαμέρισμα στη Νέα Υόρκη και στο γραφικό εξοχικό της οικογένειας στα βόρεια της πολιτείας μοιάζει ιδανική. Μόνο που η Ρόμι στερείται κάτι βασικό: δεν έρχεται σε οργασμό με τον άνδρα της και γι’ αυτό καταφεύγει μετά από τη μεταξύ τους συνεύρεση στο να αυτοϊκανοποιείται, βλέποντας πορνό. Μέχρι που συναντάει έναν νεαρό ασκούμενο, ο οποίος αναγνωρίζει εξαρχής τις πιο κρυφές της επιθυμίες. Γρήγορα οι μάσκες μεταξύ τους θα πέσουν και θα ξεκινήσει μια θυελλώδης ερωτική σχέση, που θυμίζει τις «9/12 εβδομάδες». Όταν η Ρόμι συνειδητοποιήσει ότι κινδυνεύει να χάσει τα πάντα, θα είναι πια πολύ αργά να σταματήσει τη σαρκική επιθυμία, που ξύπνησε μέσα της.
Μπορεί το «Βabygirl» σε μια εποχή που το σεξ έχει εξοστρακιστεί από τις χολιγουντιανές ταινίες να πλασάρεται ως θαρραλέο και ανατρεπτικό, η αλήθεια είναι όμως πως η Χαλίνα Ρέιν απλώς επαναλαμβάνει και μάλιστα με μέτρο συνταγές ερωτικών θρίλερ από τη δεκαετία του ’90, σαφώς επηρεασμένη από τον Πολ Βερχόφεν. Η διαφορά είναι ότι εδώ η γυναικεία επιθυμία για οργασμό δεν θεωρείται τρέλα ή παρέκκλιση, αλλά μια αληθινή ανάγκη που δεν βρίσκει ανταπόκριση στον νόμιμο σύντροφο. Έτσι, η Ρόμι γίνεται μοιχαλίδα και θέτει σε κίνδυνο τον γάμο και την οικογένειά της, διεκδικώντας το δικαίωμα στην απόλαυση.
Η ηθοποιός και σκηνοθέτης, που είχε ήδη εξερευνήσει τη σεξουαλικότητα της GenZ στην αμέσως προηγούμενη ταινία της («Bodies Bodies Bodies»), ανοίγει παράλληλα μια σειρά από θέματα: το χάσμα των γενεών, τις σχέσεις εξουσίας, που διαρκώς εναλλάσσονται, αφού η Ρόμι και ο νεαρός εραστής της έχουν και επαγγελματικές σχέσεις, αλλά και κάποιες παραμέτρους του #Metoo, χωρίς όμως να εξελίσσει ιδιαιτέρως τους χαρακτήρες της. Ιδίως δε ο τέλειος σύζυγος, που ερμηνεύει ο Αντόνιο Μπαντέρας, αφήνει πολλά ερωτηματικά σχετικά με το τι πιστεύει η Ολλανδή δημιουργός γύρω από την τρυφερότητα και την αγάπη.
Μια σταρ του βεληνεκούς της Νικόλ Κίντμαν πολύ δύσκολα θα δεχόταν σήμερα έναν ρόλο με τόσες ερωτικές σκηνές, όμως σίγουρα αυτή δεν είναι ούτε η πιο τολμηρή, ούτε η πιο θαρραλέα της εμφάνιση. Αν και ερμηνεύει με επιδεξιότητα τόσο τη σωματικότητα της Ρόμι, όσο και τον πολύπλοκο ψυχισμό της, δεν έχει στα χέρια της από γραφής μια ηρωίδα με σκοτεινές γωνίες, όπως ας πούμε η Ιζαμπέλ Ιπέρ στη «Δασκάλα του πιάνου». Μαζί με τον εξαιρετικό Χάρις Ντίκινσον όμως, προσπερνούν σημεία που στα χέρια άλλων ηθοποιών μπορεί να έμοιαζαν ακόμα και αστεία και δίνουν στο εγχείρημα της Ρέιν μια ψυχολογική διάσταση, που λείπει από το σενάριο.
Όσο αφορά στις σεξουαλικές σκηνές, είναι εξευγενισμένες κι αυτές στα πλαίσια μιας πολιτικής ορθότητας, ως εκ τούτου δεν προκαλούν ούτε σοκάρουν, όπως και η όλη διαχείριση του θέματος, που αν και μοιάζει ανατρεπτικό, τελικά διστάζει να κάνει την τομή. Έτσι, όλα οδηγούνται σε ένα εύκολο και ωραιοποιημένο φινάλε, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της μέσης αντίληψης περί σεξουαλικότητας, με τη Ρέιν να υπογραφεί μια διασκεδαστική μεν, αλλά σίγουρα καθόλου θαρραλέα ταινία, αφού ανάλογες προσπάθειες, δεκαετίες πίσω, υπήρξαν πολύ πιο ρηξικέλευθες.
Η Θεωρία του Σύμπαντος (Die Theorie von Allem /Universal Theory)
Σκηνοθεσία: Τιμ Κρόγκερ
Παίζουν: Γιαν Μπούλοβ, Ολίβια Ρος, Χανς Ζίσλερ
Περίληψη: Ένας παρεξηγημένος διδακτορικός φοιτητής μπλέκεται σε μια μυστηριώδη παγκόσμια ίντριγκα.
Ένα κβαντομηχανικό ασπρόμαυρο θρίλερ, που διαδραματίζεται την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου.
1962. Σε ένα επιστημονικό συνέδριο κβαντικής φυσικής στις Ελβετικές Άλπεις, ένας νεαρός διδακτορικός φοιτητής προσπαθεί να ολοκληρώσει τη διατριβή του γύρω από μια προκλητική θεωρία για την ύπαρξη παράλληλων πραγματικοτήτων, ενώ παράξενα φαινόμενα γύρω του μοιάζουν να την επιβεβαιώνουν: δυσοίωνες φιγούρες, αλλόκοτοι σχηματισμοί νεφών στον ουρανό, ανεξήγητοι θάνατοι και σωσίες. Οι εντάσεις μεταξύ των επιστημόνων και οι προειδοποιήσεις μιας αινιγματικής πιανίστριας δεν είναι οι μόνες ενδείξεις, που τον κάνουν να υποψιάζεται ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά.
Ο Τιμ Κρόγκερ, με εμφανείς επιρροές από τον Χίτσκοκ, τον Λιντς και τον Λανγκ, αλλά και από τον Σπίλμπεργκ και τον Λούκας, όπως λέει ο ίδιος, μέσα από το ασπρόμαυρο νουάρ αποτίει φόρο τιμής σε ένα σινεμά, που τείνει να εκλείψει. Έχοντας υπάρξει διακεκριμένος διευθυντής φωτογραφίας ο ίδιος, επενδύει στις ατμόσφαιρες, στις εναλλαγές φωτός και σκοταδιού, αλλά και σε ένα μουσικό score, που έχει κάτι από την ανατριχίλα παλιών ταινιών, πετυχαίνοντας ένα άρτιο εικαστικό αποτέλεσμα.
Εκεί που χάνει το παιχνίδι είναι στην πλοκή, που σταδιακά περιπλέκεται τόσο που η κβαντική φυσική μπροστά της ωχριά. Αν και το βασικό του θέμα δεν είναι η επιστήμη, αλλά η εμμονή και η αναζήτηση, που ταυτίζεται με το επιστημονικό πάθος, αλλά και με τον έρωτα του κεντρικού του ήρωα για μια γυναίκα που εξαφανίζεται, ο Κρόγκερ πελαγοδρομεί ανάμεσα σε θεωρίες και αισθήματα.
Στο τελευταίο και σίγουρα πιο στρωτό μέρος, όπου πλέον ο άξονάς του στρέφεται αποκλειστικά στα φαντάσματα του πρωταγωνιστή του, ο οποίος ψάχνει πάντα την ιδανική του αγαπημένη, για να πληρώσει ακριβά το τίμημα αυτής της σχεδόν ουτοπικής αναζήτησης, βρίσκει καλύτερα τα πατήματά του. Κι έτσι τελικά αυτό το ανεκπλήρωτο love story και η έννοια της μνήμης, αλλά και των χαμένων ευκαιριών ,περνάει από το προσωπικό στο συλλογικό. Ίσως αν ο Κρόγκεν είχε εξαρχής εστιάσει σε αυτή την ιδέα, θα είχε καταφέρει πολύ περισσότερα, μιας και το στοιχείο της επιστημονικής φαντασίας που θέλει να ενθέσει δεν λειτουργεί τελικά προς όφελος του όλου εγχειρήματος, πέρα από το ότι υπογραμμίζει την πολυπλοκότητα των ερωτήσεων, που δεν έχουν εύκολες απαντήσεις.
Παίζονται ακόμα:
Ιστορίες των Ζώων για τα Χριστούγεννα (Animal Tales of Christmas Magic/ Le Grand Noël des Animaux)
Σκηνοθεσία: Καμίγ Αλμεράς, Καρολίν Ατιά, Τζεϊλάν Μπέιογλου, Χαρούνα Κίσι, Νατάλια Τσερνίσεβα, Ολέσια Σχούκινα.
Με τις φωνές των: Μαρί Φακουντό, Μαρί Νονενμάχερ, Μπρουνό Μανιέ, Mαγκαλί Ροζενζβάιγκ, Ζερεμί Πρεβό, Ζεσί Λαμποτέ, Μπενουά Αλεμάν
Περίληψη: Μικρά ζωάκια ταξιδεύουν από τη Γαλλία μέχρι την Ιαπωνία και τον μακρινό Βορρά και μαθαίνουν για τη γενναιοδωρία της φύσης.
Πέντε γυναίκες σκηνοθέτιδες παρουσιάζουν πέντε γλυκές, ποιητικές και χιουμοριστικές περιπέτειες για την πιο όμορφη περίοδο του χρόνου.
Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν και η προσμονή μεγαλώνει στο δάσος: όλοι ετοιμάζονται για την πιο μαγική στιγμή του χειμώνα. Όμως, το έλκηθρο του Άγιου Βασίλη πρέπει να σωθεί! Είναι μια αποστολή για τους φίλους μας, την αλεπού και τον πελαργό. Την ίδια στιγμή, μια μικροσκοπική κότα θα κάνει ό,τι μπορεί για να σώσει το μεγάλο πάρτι στο κοτέτσι. Και, θα καταφέρει ο νεαρός λύγκας να φτάσει εγκαίρως στη μαγική παράσταση στην κορυφή του βουνού;
Ζεστά, αστεία, σύγχρονα παραμύθια βρίσκουν ζωάκια να περιπλανώνται από τη Γαλλία ως την Ιαπωνία και το Βόρειο Σέλας, μοιράζοντας χαρά και γενναιοδωρία στα υπέροχα ταξίδια τους. Κάθε ιστορία είναι μια χαριτωμένη περιπέτεια γεμάτη γέλιο, γοητεία και την ομορφιά του χειμώνα. Παγωμένες λίμνες, χιονισμένα τοπία και κάλαντα συνθέτουν το απόλυτο χριστουγεννιάτικο σκηνικό, από το οποίο, φυσικά, δεν λείπει ο Άγιος Βασίλης. Ένα οπτικό θαύμα που δεν χρειάζεται παρά μόνο ελάχιστα λόγια για να μεταδώσει το γιορτινό κλίμα μέσα από τις χαριτωμένες, ξεκαρδιστικές περιπέτειες του λαγού, της αλεπούς, της αρκούδας και των άλλων ζώων που ζουν την πιο χαρούμενη εποχή του χρόνου.
Οι Σούπερ Σκανταλιάρηδες (Die Heinzels 2: Neue Mützen, Neue Mission/ The Super Elfkins)
Σκηνοθεσία: Ούτε φον Μιούνχαου-Πολ
Με τις φωνές των (στα ελληνικά): Μάριαν Κυπριανού, Άρη Κυπριανού, Γιάννη Καραούλη, Θανάση Δρακόπουλου, Ιωάννας Κεραυνού κ.ά.
Περίληψη: Ο κόσμος της Eλφι ανατρέπεται, όταν ανακαλύπτει την ύπαρξη μιας τεχνικά προηγμένης συμμορίας Elfkin που, σε πλήρη αντίθεση με τη φυλή της, δεν υστερεί σε τίποτα όσον αφορά στη διασκέδαση.
Σκανταλιάρικο animation, βασισμένο στην ταινία μεγάλου μήκους «The Elfkins – Baking a Difference» και εμπνευσμένο από το διάσημο γερμανικό έπος και ποίημα του August Kopisch.
Η περιπετειώδης Έλφι λαχταρά μια πιο συναρπαστική ζωή, προς μεγάλη απογοήτευση των μεγαλύτερων μελών της φυλής της, που θέλουν όλα να παραμείνουν ίδια. Όταν μια μέρα η Έλφι συναντά τον Μπο, η ζωή της ανατρέπεται. Ο Μπο ανήκει σε μια φυλή Elfkin ,που διασκεδάζει και χρησιμοποιεί gadget υψηλής τεχνολογίας για να κάνει τολμηρά και όχι απαραίτητα νόμιμα πράγματα, γι’ αυτό η εμμονική αστυνομικός Λάνσκι και η τρελή γάτα της Πολιπέτ, τους κυνηγούν. Μπορεί η φιλία της Έλφι με τον Μπο να συμφιλιώσει τις δύο φυλές ξωτικών μετά από περισσότερα από 250 χρόνια, που έχουν έχθρα και να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα;
Η πρώτη περιπέτεια « The Elfkins- baking a difference» έγινε εισπρακτική επιτυχία και βραβεύτηκε ως η «Καλύτερη Ταινία Κινουμένων Σχεδίων» από τα Βαυαρικά Βραβεία Κινηματογράφου το 2019.
Εμπνευσμένα από τον θρύλο της Κολωνίας "Heinzelmännchen", τα Elfkins σε αυτή τη δεύτερη ταινία είναι πάντα εκεί, όταν οι άνθρωποι χρειάζονται τη βοήθειά τους. Στο νέο τους εγχείρημα, τα χρήσιμα ξωτικά ενώνονται με μια πραγματική ομάδα σούπερ Elfkins. Αλλά η δροσερή νέα συμμορία από τη Βιέννη, δεν έχει καμία σχέση με τον νόμο! Τους αρέσει να κάνουν φάρσες στους ανθρώπους και θέλουν να διασκεδάζουν όσο το δυνατόν περισσότερο κάθε μέρα.
