Αυτή την εβδομάδα στον κινηματογράφο: Τίλντα Σουίντον, Μάικλ Σάνον, Τομ Χανκς και Εύα Γκριν σε απρόσμενες περιπέτειες

Αυτή την εβδομάδα, η Τίλντα Σουίντον και ο Μάικλ Σάνον βιώνουν το τέλος του κόσμου στο μετα-μιούζικαλ του Τζόσουα Οπενχάιμερ, ο Τομ Χανκς και η Ρόμπερτ Ράιτ ξανασυναντιούνται με τον Ρόμπερτ Ζεμέκις τριάντα χρόνια μετά από το «Forrest Gump», ενώ η Εύα Γκριν ταξιδεύει ως το Αφγανιστάν- που είναι η Θεσσαλονίκη βασικά- ως κομάντο σωτηρίας.

The End

Σκηνοθεσία: Τζόσουα Οπενχάιμερ

Παίζουν: Τίλντα Σουίντον, Τζορτζ ΜακΚέι, Μόουζες Ίνγκραμ, Μάικλ Σάνον, Μπρόνα Γκάλαχερ, Τιμ ΜακΊνερνι, Λένι Τζέιμς

Περίληψη: Είκοσι πέντε χρόνια μετά από μια περιβαλλοντική καταστροφή, μια οικογένεια μένει εγκλωβισμένη σε ένα πολυτελές καταφύγιο βαθιά κάτω από την επιφάνεια της γης. Εκεί προσπαθούν να διατηρήσουν την ελπίδα και μια έννοια κανονικότητας. Έως τη στιγμή που η άφιξη μιας άγνωστης επιζήσασας του πάνω κόσμου, του Κοριτσιού, ανατρέπει αυτή τη ρουτίνα.

Ο δύο φορές υποψήφιος για Όσκαρ Καλύτερου Ντοκιμαντέρ, Τζόσουα Οπενχάιμερ, παρουσιάζει την πρώτη ταινία μυθοπλασίας του, ένα μετα-αποκαλυπτικό μιούζικαλ για το τέλος του κόσμου.

Βαθιά κάτω από την επιφάνεια της γης, στην προστατευτική αγκαλιά ενός εγκαταλελειμμένου αλατωρυχείου, μια οικογένεια της κάποτε σπουδαίας ελίτ, ζει σε ένα πολυτελές καταφύγιο που θυμίζει έπαυλη, προσπαθώντας να ξεχάσει την καταστροφή που τους έκανε να κρυφτούν εκεί – και τις δικές τους ευθύνες γι’ αυτή.

O Πατέρας, πρώην στέλεχος, η Μητέρα, μια μπαλαρίνα που όπως υποστηρίζει κάποτε δούλευε για τα Μπολσόι και περνάει τη μέρα της ξεσκονίζοντας έργα τέχνης, ο Γιος τους, που έχει γεννηθεί στο καταφύγιο και δεν γνωρίζει τίποτα άλλο πέρα από αυτό, και μαζί τους ένας Μπάτλερ, η Φίλη- οικονόμος και ένας Γιατρός έχουν δομήσει μια καθημερινή ρουτίνα, προσπαθώντας να βιώσουν την έννοια μιας κανονικότητας. Καλλιεργούν φυτά, κάνουν μπάνιο στην πισίνα και εκτρέφουν ψάρια για να φάνε.

Όταν μια επιζήσασα από τον πάνω κόσμο, θα βρεθεί ξαφνικά ανάμεσά τους, οι βεβαιότητες όλων τους (και κυρίω, του νεαρού γιού τους, που ερωτεύεται το κορίτσι) θα γλιστρήσουν από τα χέρια τους. Αφού αναγκαστούν να την αποδεχτούν, αυτή η αλλόκοτη ξένη θα αρχίσει να αμφισβητεί τα πάντα: από την ποιότητα του κρασιού που πίνουν μέχρι την τελειότητα του «παραδείσου» που έχουν φτιάξει.

Ο διακεκριμένος Αμερικανός ντοκιμαντερίστας Τζόσουα Οπενχάιμερ («Look of silence», και «Act of killing»), που πλέον ζει μόνιμα στη Δανία, μετά από τη συνάντησή του με έναν Ρώσο ολιγάρχη, που ετοιμάζει ένα πολυτελές καταφύγιο για την περίπτωση πυρηνικού ολέθρου, αποφάσισε να περάσει στη μυθοπλασία με ένα παράδοξο εσχατολογικό μιούζικαλ, που ρίχνει επί τάπητος μια σειρά από θέματα: η οικολογική καταστροφή, η ευθύνη του ανθρώπου γι’ αυτή, υπαρξιακά αδιέξοδα, ταξικές συγκρούσεις, το σκληρό πρόσωπο του καπιταλισμού και η  σχέση της τέχνης με τον σύγχρονο άνθρωπο είναι μόνο μερικά από όσα επιχειρεί να θίξει.

 Έχοντας σίγουρα στο μυαλό του τα μιούζικαλ της Χρυσής εποχής του Χόλιγουντ, ο Οπενχάιμερ ακολουθεί την τάση του σύγχρονου σινεμά να ανατρέψει τον ρεαλισμό με την διακοπή της δράσης μέσω μουσικών ιντερμέδιων, πράγμα που εδώ και πάρα πολλά χρόνια επιχείρησε και πέτυχε ο Μπρεχτ στο θέατρο.

Ο Τεξανός δημιουργός, ανοίγοντας θεματικά τους ορίζοντές του, αλλά παραμένοντας πιστός στο πολιτικό σινεμά που υπηρετεί, παντρεύει την επιστημονική φαντασία με το θρίλερ και τη μαύρη κωμωδία, δομώντας ένα κλειστοφοβικό σύμπαν άρτιας αισθητικής. Με δεκατρία πρωτότυπα τραγούδια (σε μουσική Τζόσουα Σμιντ και στίχους του σκηνοθέτη), που όμως δεν ερμηνεύονται τόσο άρτια όσο θα περίμενε κανείς, και με διάρκεια δυόμιση περίπου ώρες, το πείραμα του Οπενχάιμερ, αν και ενδιαφέρον στη δομή του, πελαγοδρομεί σε επαναλήψεις, χωρίς ειρμό. Δεν λείπουν οι καλές στιγμές, όμως το όλο εγχείρημα με το προφανές οικολογικό του μήνυμα, αδυνατεί τελικά να λειτουργήσει ως σύνολο κινηματογραφικά.

Εδώ (Here)

Σκηνοθεσία: Ρόμπερτ Ζεμέκις

Παίζουν: : Τομ Χανκς, Ρόμπιν Ράιτ, Πολ Μπέτανι, Κέλι Ράιλι, Μισέλ Ντόκερι

Περίληψη: Η ιστορία του «Εδώ» εκτείνεται σε έναν αιώνα, η κάμερα δεν κινείται, αλλά κινείται ο χρόνος.

Η ομάδα του «Forrest Gump» επανενώνεται και μας ταξιδεύει σε διάφορες γενιές, αποτυπώνοντας την ανθρώπινη εμπειρία στην πιο αγνή της μορφή.

Με μια αφήγηση ιστοριών που ταξιδεύει μέσα στους αιώνες και την Ιστορία, η ταινία καλύπτει όλα όσα συνθέτουν την ανθρώπινη εμπειρία – αγάπη, απώλεια, θάνατος, γέννηση, μοναξιά, γιορτές και αναποδιές, όλες τις στιγμές  που συνθέτουν τον κύκλο της ζωής.

Ο Ζεμέκις, μένοντας σταθερός σε ένα μόνο κάδρο,  διατρέχει τους αιώνες. «Αν αυτοί οι τοίχοι θα μπορούσαν να μιλήσουν»: αυτή είναι η κεντρική ιδέα του πειράματος που επιχειρεί ο Ζεμέκις, διερευνώντας τι συμβαίνει κατά βάση σε ένα αμερικανικό σαλόνι. Από την εποχή των πρωτόγονων και από την αποικιοκρατία μέχρι σήμερα, ο Αμερικανός δημιουργός θέλει να ρίξει φως στις μικρές στιγμές της καθημερινότητας και τις μεγάλες προσωπικές τραγωδίες, αποτυπώνοντας ταυτόχρονα στο κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον μέσα από τους διαλόγους.

Ο Ζεμέκις, ένας θαρραλέος και ιδιοσυγκρασιακός δημιουργός, που τολμάει να πειραματίζεται διαρκώς, επιχειρεί έναν ιδιότυπο αφηγηματικό άθλο. που βασίζεται στο ρηξικέλευθο graphic novel του Ρίτσαρντ ΜακΓκουάιαρ «Here», το οποίο διασκεύασε ο Έρικ Ροθ. 

Η αναπόφευκτη θεατρικότητα του κλειστού χώρου ενισχύεται από τη θέση της κάμερας που παραμένει σταθερή, ενώ η έλλειψη σύνδεσης των παράλληλων ιστοριών-πρόβλημα μεγάλο των σπονδυλωτών ταινιών- δεν βοηθιούνται από τη διασκευή.  Οπότε όλα τα μικρά και ασήμαντα, αλλά και τα μεγάλα και σπουδαία, διαδέχονται το ένα το άλλο χωρίς να καταφέρνουν να προκαλέσουν μεγάλες συγκινήσεις. Ο Τομ Χανκς και η Ρόμπιν Ράιτ μέσα από τα αντιγηραντικά εφέ εμφανίζονται ακόμα και ως έφηβοι, όμως τελικά ο Ζεμέκις παρά την τόλμη του, δεν επιτυγχάνει τον στόχο του, αναμασώντας κλισέ και στερεότυπα γύρω από το νόημα της ζωής.

Επιχείρηση: Dirty Angels (Dirty Angels)

Σκηνοθεσία: Μάρτιν Κάμπελ

Παίζουν: Εύα Γκριν, Μαρία Μπακάλοβα, Ρούμπι Ρόουζ, Τζότζο Τ. Γκιμπς

Περίληψη: Μια Αμερικανίδα κομάντο περνάει κρυφά στο Αφγανιστάν ως μέλος μιας μυστικής επιχείρησης απελευθέρωσης μιας ομάδας νεαρών γυναικών.

Ταινία δράσης από τον Μάρτιν Κάμπελ με την Εύα Γκριν και γυρίσματα στη Θεσσαλονίκη.

Όταν μια ομάδα μαθητριών πέφτει θύμα απαγωγής στο Αφγανιστάν, η Αμερικανίδα στρατιώτης Τζέικ ενώνει τις δυνάμεις της με μια ομάδα γυναικών κομάντο για να τις ελευθερώσουν. Το σχέδιο ειναι να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των τρομοκρατών, υποδυόμενες μέλη μιας ανθρωπιστικής οργάνωσης. Αλλά οι προδοσίες, οι τραγωδίες και το στοιχειωμένο παρελθόν της Τζέικ περιπλέκουν την αποστολή.

Έμπειρος στις περιπέτειες ο Κάμπελ, («Μάσκα του Ζορό», «Green Lantern», «Επιχείρηση Χρυσά Μάτια», «Casino Royale»), αυτή τη φορά προσεγγίζει το  μείζον μεσανατολικό ζήτημα και το θέμα του ISIS, με μια αισθητική βγαλμένη από τα 80’s. Μόνο που εδώ, αντί για brutal αρσενικά, τον ρόλο των «σωτήρων» αναλαμβάνουν οι γυναίκες. 

Σεξιστές μουσουλμάνοι και πολιτισμένοι Δυτικοί συγκρούονται σε μια ανούσια περιπέτεια, με τον Κάμπελ να προσπαθεί να διατηρήσει μια κάποια αφηγηματική συνοχή, σκηνοθετώντας κοινότυπες σκηνές δράσης, και την πάντα γοητευτική Ευά Γκριν να δοκιμάζεται ως action heroine, αποδεικνύοντας ότι έχει τα απαραίτητα προσόντα να κάνει τη διαφορά, αν βρεθεί στα χέρια της ένα καλύτερο σενάριο.

Kraven ο Κυνηγός (Kraven the Hunter)

Σκηνοθεσία: Τζ. Κ. Τσάντορ

Παίζουν: Άαρον Τέιλορ Τζόνσον, Ράσελ Κρόου, Αριάνα Ντεμπος, Αλεσάντρο Νίβολα, Φρέντ Χέτσινγκερ, Κρίστοφερ Άμποτ



Περίληψη: Τα νεανικά χρόνια του Κρέιβεν, η πολύπλοκη σχέση με τον αδίστακτο πατέρα του και η μεταμόρφωσή του.

Το origin story ενός από τους πιο εμβληματικούς κακούς της Marvel, πριν ξεκινήσει η περιβόητη βεντέτα του με τον Spider-Man.

Ο νεαρός Σεργκέι, γιος ενός Ρώσου μεγιστάνα με παράνομες δραστηριότητες, τραυματίζεται σοβαρά σε κυνηγετικό ατύχημα, συνέρχεται όμως χάρη στο μαγικό φίλτρο που του δίνει να πιει μια άγνωστή του κοπέλα. Αυτό θα του χαρίσει υπερδυνάμεις και θα τον μετατρέψει στον Κρέιβεν τον Κυνηγό, πράγμα που τον οδηγεί σε ένα μονοπάτι εκδίκησης με βίαιες συνέπειες.

Ο Τσάντορ («Ο Δρόμος του Χρήματος», «Όλα Χάθηκαν», «Στα Χρόνια της Βίας») μέσα από ένα οικογενειακό δράμα με στοιχεία διαδοχής- ο αδίστακτος πατέρας και ο επαναστάτης γιος που θέλει να αντιταχθεί στη διαφθορά, αλλά τελικά καταλήγει όπως εκείνος- κάνει τα πάντα για να δώσει το φιλί της ζωής που επιθυμεί η Sony. Γι' αυτό άλλωστε βγάζει από το συρτάρι διάφορους χαρακτήρες, ανάμεσα σε αυτούς ο Venom και ο Karven, που αποκτούν τις δικές τους ταινίες, με απώτερο σκοπό να αποκαταστήσουν τη χαμένη τιμή του Spider-Man.

Παρόλο που ο Τσάντορ μοιάζει αποφασισμένος για ένα ανατρεπτικό origin, με ψυχαναλυτικές και ανθρωπολογικές προεκτάσεις, τελικά οι καλές του προθέσεις εμποδίζονται από το σενάριο, που του επιβάλλει πολλές παράλληλες – και αχρείαστες - ιστορίες και έξτρα κακούς. Αν και ο ίδιος δεν επαναπαύεται σε προχειρότητες, και ο  Άαρον Τέιλορ-Τζόνσον κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί, το αποτέλεσμα, χωρίς να προσβάλλει, μάλλον δεν θα  δώσει στην εταιρεία την ώθηση που προσδοκά, μιας και η όποια πρωτοτυπία θυσιάζεται στον βωμό του box-office, σε τέτοιο βαθμό που αδυνατεί τελικά να μας κερδίσει.

Παίζονται ακόμα:

Η Σοφία της Ευτυχίας (Wisdom of Happiness)

Σκηνοθεσία: Φιλίπ Ντελακί και Μπάρμπαρα Μίλερ



Περίληψη: Μια κινηματογραφική εξερεύνηση του εσωτερικού κόσμου του Δαλάι Λάμα, απόλυτα εναρμονισμένη με τον καιρό μας.

Ίσως η τελευταία μεγάλη μαρτυρία του 14ου Δαλάι Λάμα, ο οποίος πάντοτε υποστήριζε ότι ο θάνατος γι’ αυτόν είναι «κάτι σαν να αλλάζεις ρούχα».

Με την εμπειρία εννέα εξαιρετικά προκλητικών δεκαετιών στο επίκεντρο του κόσμου που ξεκίνησαν για εκείνον σε ηλικία τεσσάρων ετών, ο Δαλάι Λάμα αναλογίζεται την ισορροπία μεταξύ των χιλιετών παραδόσεων του Θιβετιανού βουδισμού και των σύγχρονων αξιών της παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας μας, η οποία τώρα αγωνίζεται να ξεπεράσει τη βία και τον πόλεμο, ενώ βρίσκεται στο χείλος της περιβαλλοντικής κατάρρευσης.

 Ο πρώτος βραβευμένος με Νόμπελ Ειρήνης που αναγνωρίστηκε για μια πρώιμη έκκληση να διατηρήσουμε τον πλανήτη μας, μας δείχνει ότι είναι εφικτό να χτίσουμε έναν πιο υγιή και ευτυχισμένο κόσμο για όλα τα έμβια όντα και ότι τα εργαλεία που απαιτούνται για αυτό βρίσκονται ήδη στα χέρια μας.

Η ταινία προσφέρει μια βαθιά, προσωπική συνάντηση με μια διαχρονική πνευματική μορφή. Η σταθερή κάμερα αποτυπώνει κάθε κίνηση, κάθε μικρή αλλαγή στην έκφρασή του, δημιουργώντας την αίσθηση μιας αληθινής εγγύτητας με αυτό το ξεχωριστό πρόσωπο — σαν να κάθεσαι απέναντί του στην πραγματική ζωή.

Ο Δαλάι Λάμα μιλά με ηρεμία για την ουσία της φιλοσοφίας του και της ύπαρξής του, ενώ μια δεύτερη κινηματογραφική διάσταση χρησιμοποιεί δυνατές αλληγορικές εικόνες για να απεικονίσει την ολότητα της συνειδητής και ασυνείδητης ζωής στον πλανήτη Γη — με όλες τις στιγμές ευτυχίας, οδύνης, γέννησης και φθοράς. Ο Δαλάι Λάμα αναφέρεται σε μερικά από τα πιο πιεστικά ζητήματα της εποχής μας, αλλά ο τόνος του είναι γεμάτος ελπίδα. Εκφράζει τις απόψεις του με τη βεβαιότητα ενός ανθρώπου, που κατανοεί ότι ο φόβος δεν οδηγεί πουθενά και ότι κάθε αλλαγή, είτε μικρή είτε κοσμοϊστορική, ξεκινά από τον εαυτό μας.

SuperSanta  (SuperKlaus)

Σκηνοθεσία: Στίβεν Μαζάουρι

Με τις φωνές των (στα ελληνικά): Μυρτώς Ναούμ, Τάσου Νταπαντά, Κώστα Αποστολίδη, Κώστα Τερζάκη, Δημήτρη Μπαμπανιώτη, Μαριλένας  Λιακοπούλου

Περίληψη: Ο αγαπημένος μας Άγιος Βασίλης γίνεται Σούπερ Ήρωας και αναλαμβάνει να σώσει... τα Χριστούγεννα.

Μια ιστορία «για το πώς είναι να βάζεις τις ανάγκες των άλλων πάνω από τις δικές σου, και μια προειδοποίηση για την απληστία και τη βλαβερή κουλτούρα των αδιάκοπων αγορών την περίοδο των Χριστουγέννων».

Έχοντας περάσει πολλά χρόνια, φέρνοντας χαρά στα παιδιά όλου του κόσμου, ο Άγιος Βασίλης έχει αρχίσει να λαχταρά νέες περιπέτειες. Πιο συγκεκριμένα, ονειρεύεται να μοιάσει περισσότερο στο ίνδαλμά του, τον κινηματογραφικό υπερήρωα SuperSanta, ο οποίος μάχεται τους κακούς, ενώ ταυτόχρονα παραδίδει παιχνίδια σε όλο τον κόσμο. Όταν όμως ένα ατύχημα τον κάνει να χάσει τη μνήμη του μόλις τέσσερις μέρες πριν από τα Χριστούγεννα, θα αρχίσει να πιστεύει ότι είναι όντως ο SuperSanta και η αποστολή του είναι να σώσει τα Χριστούγεννα!

 Όσο τον αναζητεί απεγνωσμένα ο -αξιαγάπητος, αλλά και υπερ-αγχωμένος- βοηθός του, Λίο, ο Άγιος Βασίλης γνωρίζει την εντεκάχρονη Μπίλι, ένα κορίτσι με φοβερή έφεση στην τεχνολογία. Τα πράγματα παίρνουν μια ακόμη πιο αναπάντεχη τροπή, όταν συναντά και τον Φρανκ Φάφνιρ, τον μοχθηρό ιδιοκτήτη ενός εργοστασίου φτηνών παιχνιδιών, που έχει εξοργιστεί με τη θριαμβευτική επιτυχία του Άγιου Βασίλη, που δίνει στα παιδιά δωρεάν παιχνίδια και καταστρέφει έτσι την αγορά για τις απομιμήσεις του.

Όταν ο Φάφνιρ συνειδητοποιεί ότι αυτός ο ψεύτικος «SuperSanta» δεν θυμάται ότι είναι στην πραγματικότητα ο Άγιος Βασίλης, καταστρώνει ένα σατανικό σχέδιο: τον απαγάγει για να πάρει τον έλεγχο του εργαστηρίου του Βόρειου Πόλου! Τώρα, η Μπίλι και ο Λίο πρέπει να συνεργαστούν για να βρουν έναν τρόπο να επαναφέρουν τη μνήμη του Άγιου Βασίλη και να τον επιστρέψουν στο Βόρειο Πόλο, πριν καταστραφούν τα Χριστούγεννα... Γιατί όταν η ζωή μάς επιφυλάσσει προκλήσεις, τότε είναι που ανακαλύπτουμε τη δύναμη που κρύβαμε μέσα μας!

Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών: Ο Πόλεμος των Ροχίριμ (The Lord of the Rings: The War of the Rohirrim)

Σκηνοθεσία: Κέντζι Καμιγιάμα

Με τις φωνές των: Μπράιαν Κοξ, Μιράντα Όττο

Περίληψη: Δύο αιώνες πριν από τον Μπίλμπο και το δαχτυλίδι του, ένας νεαρός πολέμαρχος βλέπει τον πατέρα του να πεθαίνει σε μονομαχία με τον Χελμ, τον βασιλιά της Ρόχαν. Αποφασισμένος να εκδικηθεί, συγκεντρώνει μυστικά στρατό και χρόνια αργότερα εξαπολύει την επίθεσή του, αναγκάζοντας τους Ροχίριμ να οχυρωθούν στο κάστρο του Χόρνμπεργκ.

 Ο Πίτερ Τζάκσον μας καλεί σε ένα πρωτοποριακό ταξίδι πίσω στη Μέση Γη μέσα από τα μάτια του θρυλικού σκηνοθέτη anime Κέντζι Καμιγιάμα.

Τοποθετημένη 183 χρόνια πριν από τα γεγονότα της πρωτότυπης τριλογίας, η ταινία διηγείται τη μοίρα του Οίκου του Χελμ Χάμερχαντ και του θρυλικού βασιλιά του Ρόχαν. Μία ξαφνική επίθεση του Γουλφ, ενός έξυπνου και αδίστακτου λόρδου, που θέλει να πάρει εκδίκηση για τον θάνατο του πατέρα του, αναγκάζει τον Χελμ και τον λαό του να αντισταθούν μέσα από το αρχαίο οχυρό του Χόρνμπεργκ - ένα ισχυρό φρούριο που έγινε αργότερα γνωστό ως Χελμς Ντιπ. Απεγνωσμένη η Ήρα, η κόρη του Χελμ, πρέπει να συγκεντρώσει όλες τις δυνάμεις της και να ηγηθεί της αντίστασης ενάντια σε έναν φονικό εχθρό, που σκοπεύει να τους εξολοθρεύσει.

Η  πρώτη ταινία κινουμένων σχεδίων μετά από την ψυχεδελική μεταφορά του Ραλφ Μπάκσι το 1978, αλλά η πρώτη anime ταινία που εξελίσσεται στη Μέση-Γη και αναδεικνύει την καλλιτεχνική δημιουργία της Sola Entertainment, αγκαλιάζοντας το οπτικό στυλ που θυμίζει τα παραδοσιακά anime. Οι Φιλίπα Μπόγιεν και Άντι Παπαγεωργίου έχουν δημιουργήσει ένα σενάριο βασισμένο στην εμβληματική τριλογία του Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν, δίνοντας ζωή στην αφήγηση, που προηγείται της επικής ιστορίας που γνωρίζουμε.

Eπαναπροβολή:

Andriesh

Σκηνοθεσία: Σεργκέι Παρατζάνοφ και Γιακόβ Μπαζελγιάν

Παίζουν: Γκιούλι Τσοχονελίτζε, Κωνσταντίν Ρούσου, Νοντάρ Σασιγκόγκλου

Περίληψη: Ένας κακός μάγος απάγει το κοπάδι ενός νεαρού βοσκού και την αγαπημένη ενός θαρραλέου χωρικού. Ο τελευταίος χαρίζει στον μικρό βοσκό τη μαγική φλογέρα του κι εκείνος ξεκινάει μια περιπετειώδη περιπλάνηση μέχρι το κάστρο του πανίσχυρου μάγου.

Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Σεργκέι Παρατζάνοφ, σε συνσκηνοθεσία με τον Γιάκοφ Μπαζελγιάν.

Ένας κακός μάγος απαγάγει το κοπάδι ενός νεαρού βοσκού, του Andriesh, μαζί με το αγαπημένο του πρόβατο που μιλάει, Miora, και τον πιστό του σκύλο, Lupar. Με τη βοήθεια ενός μαγικού φλάουτου, ο γενναίος βοσκός ξεκινά ένα επικίνδυνο ταξίδι με σκοπό να σώσει τα ζωντανά του. Στην πορεία, θα συναντήσει εχθρούς και φίλους, καταπιεστές και καταπιεσμένους. Θα καταφέρει να αποκαταστήσει την ειρήνη και την αρμονία στη γη;

Το 1951, ενώ ήταν ακόμα στο κολέγιο, ο Σεργκέι Παρατζάνοφ γύρισε τη μεσαίου μήκους ταινία «Μολδαβικό παραμύθι» (πλέον χαμένη), βασισμένη στο ομώνυμο ποίημα του Emilian Bukov. Στη δεύτερη του απόπειρα, ο σκηνοθέτης συνέχισε την εξερεύνηση του έργου του Bukov, επαναλαμβάνοντας την πλοκή της πρώτης ταινίας, αλλά αυτή τη φορά, εξ ολοκλήρου με ηθοποιούς και διευρυμένη πλοκή.

Στον «Andriesh» μπορούμε ήδη να διακρίνουμε τους σπόρους της μαγείας, των παραδόσεων και της καινοτομίας, που προμηνύουν τη μοναδική πορεία του Παρατζάνοφ. Σε ένα παραμύθι με ηθικό δίδαγμα, σε μια μάχη του «καλού εναντίον του κακού», που ξεχειλίζει από λυρισμό και φολκλόρ, ο θεατής αντιλαμβάνεται τη σημασία της (εύρεσης) προσωπικής ταυτότητας και την αμφισβήτηση των συμβάσεων.

Oι ταινίες παραμυθιού έχουν αδιάκοπη παρουσία στη σοβιετική κινηματογραφία, καθώς εγκρίνονταν και από τα καλλιτεχνικά ιδρύματα της ΕΣΣΔ, που ήταν πάντα πολύ απρόθυμα να αφήσουν περιθώρια ελευθερίας σε σχέση με τη σκέψη του σοσιαλιστικού ρεαλισμού. Υπό αυτή την έννοια, ο οι δυο δημιουργοί φαίνεται να προσκολλώνται σε αυτό το δημοφιλές και κωδικοποιημένο είδος στον σοβιετικό κινηματογράφο, μένοντας μακριά από τους εκφραστικούς περιορισμούς του καθεστωτικού ρεαλισμού.