30 ταινίες που πρέπει να έχεις δει μια φορά στη ζωή σου -Μέρος δεύτερο
#Μένουμε σπίτι οπότε ευκαιρία να καλύψουμε ορισμένα κενά που έχουμε και να βρούμε σημαντικές ταινίες που κάθε σινεφίλ οφείλει να έχει δει τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του.
Τα φώτα της πόλης (1931)-Τσάρλι Τσάπλιν
Ο Σαρλό ερωτεύεται ένα τυφλό κορίτσι που πουλά λουλούδια. Σώζει από πνιγμό ένα ζάπλουτο Νεοϋορκέζο, που επιχειρεί να αυτοκτονήσει, και μέσω εκείνου προσπαθεί να βοηθήσει οικονομικά την κοπέλα. Ένα ακαταμάχητο κωμικό ρομάντσο, που ήταν αγαπημένη ταινία του Ορσον Γουέλς. Τα γυρίσματα ξεκίνησαν το 1928, στην περίοδο του βωβού κινηματογράφου, με τον Τσάπλιν να αρνείται για μεγάλο διάστημα να τη «νέα μόδα» του ήχου, θεωρώντας πως έτσι θα κατέστρεφε τη γλώσσα που είχε αναπτύξει. Στη συνέχεια πρόσθεσε τελικά μουσική κι ένα απολαυστικό, ακαταλαβίστικο τραγούδι.
Pulp fiction (1994)- Κουεντίν Ταραντίνο
Ο Τζουλς Γουίνφιλντ και ο Βίνσεντ Βέγκα δουλεύουν για τον γκάνγκστερ Μαρσέλους Γουάλας. Όταν σε μια «δουλειά» σώζονται από θαύμα, ο Τζουλς αποφασίζει να τα παρατήσει. Ο Γουάλας κλείνει συμφωνία με τον μποξέρ Μπουτς Κούλιτζ, να χάσει σε αγώνα που είναι να δώσει και τον πληρώνει για αυτό.
Τελικά, όμως, δεν τηρείται η συμφωνία και ο μποξέρ σχεδιάζει να φύγει από την πόλη. Αναγκάζεται, όμως, να γυρίσει μια τελευταία φορά στο διαμέρισμά του για να πάρει μαζί το ρολόι του πατέρα του. Ένα σουρεάλ και εντελώς ανορθόδοξο συνονθύλευμα ιστοριών με ελάχιστη νοηματική συνέχεια, βία και αντισυμβατικό χιούμορ, που έβαλε τον Ταραντίνο στον κινηματογραφικό χάρτη. Αλησμόνητο το χορευτικό της Ούμα Θέρμα με τον Τζον Τραβόλτα που ειναι εμπνευσμένο από τις « Αριστόγατες» του Ντίσνεϊ.
H αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού (2004)- Μισέλ Γκοντρί
Προς μεγάλη του έκπληξη, ο Τζόελ ανακαλύπτει πως η φίλη του, Kλέμενταϊν, έσβησε τις αναμνήσεις της σχέσης τους από το μυαλό της. Σε κατάσταση απελπισίας, έρχεται κι αυτός σε επαφή με τον εμπνευστή και εφευρέτη της διαδικασίας, Δρ. Χάουαρντ Μίρτσβιακ στην κλινική Λακούνα και του ζητά να σβήσει και από τη δική του μνήμη την Κλέμενταϊν. Καθώς, όμως, οι αναμνήσεις του σιγά σιγά εξαφανίζονται, εκείνος αρχίζει να ανακαλύπτει και πάλι την αγάπη του για εκείνη.
Ο Τσάρλι Κάουφμαν, που υπογράφει το σενάριο, μπαίνει για μια ακόμα φορά στα άδυτα του ανθρώπινου εγκεφάλου και μας οδηγεί σε έναν λαβύρινθο, όπου παραίσθηση και καθημερινότητα γίνονται ένα, χαρίζοντας στην Κέιτ Γουίνσλετ και τον Τζιμ Κάρεϊ δυο ρόλους που σημάδεψαν την καριέρα τους.
Θα χυθεί αίμα ( 2007)- Πολ Τόμας Άντερσον
Η ιστορία του Ντάνιελ Πλέινβιου, που μεταμορφώνεται από μεροκαματιάρης μεταλλωρύχος σε έναν αυτοδημιούργητο μεγιστάνα πετρελαίου. Όταν πληροφορείται μυστηριωδώς ότι υπάρχει στα Δυτικά μια μικρή πόλη, όπου ένας ωκεανός από πετρέλαιο ξεπετάγεται από το έδαφος, πηγαίνει με το γιο του, έτοιμος να αρπάξει την ευκαιρία.
Όμως μετά από τη γεώτρηση τίποτα δεν θα παραμείνει ίδιο: οι προστριβές κλιμακώνονται και κάθε ανθρώπινη αξία- ακόμα και ο δεσμός ανάμεσα στον πατέρα και τον γιο- υποτάσσεται στη διαφθορά. O Άντερσον καταγράφει μια κατάβαση στην κόλαση μέσα από την περίπτωση ενός πραγματικά άπληστου άνδρα, που υποδύεται ο Ντάνιελ Ντέι Λούις, αποδεικνύοντας ότι έχουν δίκαιο όσοι τον θεωρούν τον σπουδαιότερο εν ζωή ηθοποιό, έστω κι αν ο ίδιος έχει αποφασίσει να εγκαταλείψει την υποκριτική.
Ο ένοικος (1976)- Ρομάν Πολάνσκι
Ένας Πολωνός μετανάστης μετακομίζει στο Παρίσι και εγκαθίσταται σε ένα παρακμιακό διαμέρισμα, όπου πριν από αυτόν έμενε μια γυναίκα, η οποία επιχείρησε να αυτοκτονήσει, πηδώντας από το παράθυρο κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Ο νέος ένοικος την επισκέπτεται στο νοσοκομείο, αλλά αυτή δεν μπορεί να πει τίποτα παραπάνω από μια ανατριχιαστική κραυγή. Μετά από λίγες μέρες πεθαίνει, ενώ ο Πολωνός αρχίζει να βιώνει παράξενες εμπειρίες και βυθίζεται σ’ έναν κόσμο μυστηρίου που εξελίσσεται σε παράνοια.
Δεν είναι μια ταινία που συναντάει κανείς εύκολα σε διάφορες λίστες, είναι, όμως, μια από τις ιδιαίτερες δημιουργίες του Πολάνσκι, με τον ίδιο στον κεντρικό ρόλο,που θα σας αιχμαλωτίσει στη μεταφυσική της ατμόσφαιρα και θα σας κάνει να χάσετε τον ύπνο σας.
American Beauty (1999)- Σαμ Μέντες
O Λέστερ, ευκατάστατος οικογενειάρχης των προαστίων, συνειδητοποιεί βαθμιαία την αβάσταχτη κενότητα της υλιστικής του καθημερινότητας.
H υπαρξιακή του κρίση θα πάρει σοβαρές διαστάσεις από τη στιγμή που αρχίζει να έλκεται από μια συμμαθήτρια της κόρης του και να συμπεριφέρεται εντελώς αντικοινωνικά.
Ο Βρετανός Σαμ Μέντες αποκαθηλώνει το αμερικάνικο όνειρο και ταράζει μια συντηρητική μερίδα του Χόλιγουντ, ο Άλαν Μπολ υπογράφει ένα σενάριο που θεωρείται υπόδειγμα και διδάσκεται σε πολλά πανεπιστήμια και ο Κέβιν Σπέισι κερδίζει το δεύτερο Όσκαρ του με μια ερμηνεία που σήμερα θεωρείται πολύ προσωπική, σχεδόν εξομολογητική.
Στη Φωλιά του Κούκου 91975)- Μίλος Φόρμαν
Βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Κεν Κέισι, η ταινία αφηγείται την ιστορία του Ράντλ ΜακΜέρφι, ενός υπόδικου εγκληματία, που υποκρίνεται ότι χρήζει ψυχιατρικής βοήθειας. Μέσα στην κλινική όπου τελικά μεταφέρεται, θα αποκτήσει χαρακτηριστικά ηγέτη και θα βρεθεί κυρίως με ένα ολόκληρο σύστημα, που αρχίζει να τον συνθλίβει.
Ο Tσεχοσλοβάκος Φόρμαν πραγματεύεται το θέμα της διαφορετικότητας πολύ πριν γίνει της μόδας και προσεγγίζει με χιούμορ και ευαισθησία το θέμα της διαταραχής, ενώ, ο Τζακ Νίκολσον με την μνημειώδη ερμηνεία καθιερώνει την έννοια του αντι-ήρωα στο Χόλιγουντ.
Ο Ταξιτζής (1976 )- Μάρτιν Σκορσέζε
Ο Τράβις Μπικλ, ένας απόστρατος που υπηρέτησε στον Πόλεμο του Βιετνάμ, πάσχει από κατάθλιψη και για να καταπολεμήσει τις αϋπνίες του εργάζεται τα βράδια ως ταξιτζής. Ύστερα από έναν αποτυχημένο δεσμό με μια διανοούμενη, θεωρεί τον εαυτό του άγγελο εξολοθρευτή και αποπειράται να σώσει με βίαιο τρόπο μια ανήλικη πόρνη από τους προστάτες της.
Σε αυτό το νέο-νουάρ ο Σκορσέζε κινηματογραφεί τους κακόφημους δρόμους της Νέας Υόρκης, που προσπαθεί επουλώσει το τραύμα της, και ο Ρόμπερτ ντε Νίρο εκφράζει την απόγνωση μιας ολόκληρης χώρας, σε μια θανάσιμη κούρσα από την οποία κανείς δεν μπορεί να γλιτώσει.
Persona (1966)- Ίνγκμαρ Μπέργκμαν
Η διάσημη ηθοποιός Ελίζαμπεθ Βόγκλερ καταρρέει κατά τη διάρκεια μιας παράστασης της «Ηλέκτρας». Στη συνέχεια καταφεύγει στη σιωπή και την απομόνωση από τον υπόλοιπο κόσμο. Η νοσοκόμα που την περιποιείται, η Άλμα, τη συνοδεύει στο παραθαλάσσιο σπίτι της γιατρού της, για να βελτιωθούν οι συνθήκες ανάρρωσής της. Παρότι εντελώς αντίθετοι χαρακτήρες, μια περίεργη όσμωση θα δημιουργηθεί ανάμεσα στις δύο γυναίκες με απροσδόκητες συνέπειες.
O Μπέργκμαν καταδύεται στην πολυπλοκότητα της γυναικείας ψυχοσύνθεσης μέσα από μια ονειρική κινηματογράφηση, που θυμίζει ζωγραφικούς πίνακες, και χαρίζει στις μούσες του, Λιβ Ούλμαν και Μπίμπι Άντερσον, την κινηματογραφική αθανασία.
Δαμάζοντας τα κύματα (1996)-Λαρς Φον Τρίερ
Μετά από ένα εργατικό ατύχημα, ο Ζαν επιστρέφει παράλυτος στη μικρή, θρησκόληπτη κοινότητα της Σκωτίας όπου ζει. Η γυναίκα του, που προσευχόταν να γυρίσει ο Ζαν κοντά της, νιώθει ένοχη. Όταν αυτός αρχίζει να την πιέζει να έχει ερωτικές σχέσεις με άλλους άντρες, θα υποκύψει, πιστεύοντας ότι οι πράξεις της είναι θέλημα Θεού.
Ο Δανός δημιουργός δίνει τα πρώτα δείγματα γραφής του περιβόητου «Δόγματος» ίσως στην πιο λυρική ταινία της φιλμογραφίας του με την Έμιλι Γουάτσον να αποδίδει συνταρακτικά τον πόνο ως μοναδικό μέσο λύτρωσης και σωτηρίας.
