Μια ωδή στο Gossip Girl που αγαπήσαμε

Μετράμε αντίστροφα για το reboot της σειράς, χωρίς όμως να ξεχνάμε από πού ξεκίνησε.

Έχουν περάσει σχεδόν 15 χρόνια από την πρεμιέρα του Gossip Girl -μιας τηλεοπτικής σειράς με πρωταγωνιστές μια παρέα εξωφρενικά πλούσιων εφήβων, η αγαπημένη ασχολία των οποίων δεν ήταν το shopping, ούτε το σεξ, αν και τα δύο αυτά ήταν εξαιρετικά ψηλά στη λίστα των προτιμήσεων τους. Αν κάτι αγαπούσαν πραγματικά (πέρα από τους εαυτούς τους), ήταν το κινητό τους. Και αυτό ίσως να ήταν και το μοναδικό ρεαλιστικό στοιχείο της εφηβικής σειράς, καθώς η υπόλοιπη ζωή τους ήταν η επιτομή ενός φαντασιακού λούνα παρκ, όπου πανέμορφοι μαθητές λυκείου έκαναν σερί καταστροφικών επιλογών, χωρίς φυσικά ποτέ να πληρώνουν τις συνέπειες.

Κάπου εδώ να σημειώσουμε βέβαια, πως οι τραπεζικοί τους λογαριασμοί θα μπορούσαν να εξαγοράσουν οποιαδήποτε συνέπεια. Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι, μόνο μια από τις εμπλεκόμενες οικογένειες της σειράς παρουσιάζεται ως πιο «περιορισμένη οικονομικά» –με τόπο κατοικίας το Μπρούκλιν-, ενώ οι υπόλοιποι δήλωναν ως διεύθυνσή τους το Upper East Side του Μανχάταν.

Το Gossip Girl μπορεί να ήταν ένα παραλήρημα ανορθολογισμού, οφείλουμε όμως να του αναγνωρίσουμε πως διαισθάνθηκε πλήρως το κατά πόσο η τεχνολογική επανάσταση θα επηρέαζε τις κοινωνικές μας σχέσεις, καθώς και την αντίληψη της αυτοεικόνας μας. Η κεντρική του ιδέα ήταν η αθέατη ύπαρξη μιας blogger, η οποία με έναν αδιευκρίνιστο τρόπο είχε την δύναμη να μαθαίνει και να διαδίδει τις κοινωνικές εξελίξεις και τα μυστικά των Upper East Siders, στέλνοντας ταυτόχρονη ειδοποίηση στα κινητά τους.

Κανένας χαρακτήρας του Gossip Girl δεν ήταν συμβατικά «συμπαθητικός». Δεν ήμασταν στο Beverly Hills 90210, που κατά βάθος ήταν όλοι τους καλά παιδιά και το πιο «κακό παιδί» φορούσε σκισμένο τζιν και είχε σκισμένο φρύδι (ναι, για τον Ντίλαν λέω). Στο Gossip Girl ίσχυε το αντίθετο: δεν είχαμε παιδιά (μπορεί να ήταν 16 χρονών, αλλά η συμπεριφορά τους ήταν ό,τι πιο μικρομέγαλο έχεις συναντήσει), απλά ψάχναμε να βρούμε τις ρανίδες καλοσύνης τους προκειμένου να αναφωνήσουμε «έλα μωρέ, η Σερίνα είναι καλή κατά βάθος». (Με έμφαση στο «κατά βάθος».)

Η Μπλέικ Λάιβλι στο ρόλο της Σερένα

Το μοναδικό κοινό των δύο εφηβικών σειρών ήταν πως όλοι τα είχαν φτιάξει με όλους. Είδαμε τους πιο αταίριαστους συνδυασμούς και για κάποιον λόγο δεν ενοχληθήκαμε καθόλου. Ακόμα και οι γονείς των πρωταγωνιστών, που συνήθως στις εφηβικές σειρές παρουσιάζονται κατά κάποιο τρόπο ως οι πυλώνες σταθερότητας, τα έχουν φτιάξει μεταξύ τους. Είπαμε: στο Gossip Girl το ζητούμενο δεν ήταν ο ορθολογισμός, αλλά το περιτύλιγμα. Υπήρχαν άλλωστε στιγμές που η ίδια η σειρά έδειχνε το πόσο ανάλαφρα αντιμετώπιζε τον εαυτό της. Το μόνο που δεν είχαμε δει είναι ομοφυλοφιλικές σχέσεις, παρά μόνο ενσταντανέ -είμαι βέβαιη πως το reboot θα επιληφθεί σχετικά. (Με τα σημερινά δεδομένα, εντύπωση μας προκαλεί και το γεγονός πως ενώ η σειρά διαδραματίζεται στην πολυπολιτισμική Νέα Υόρκη, οι σεναριογράφοι είχαν αγνοήσει κάθε έννοια του diversity, επιλέγοντας μόνο λευκούς πρωταγωνιστές, αστοχία που επίσης φαίνεται ότι θα αλλαχθεί στο reboot).

Τα αγόρια της σειράς, Τσακ και Νταν

Ίντριγκες και προδοσίες που στο επόμενο επεισόδιο έχουν ξεχαστεί, φιλίες με αχανή όρια, αρκεί οι Henri Bendel, Barneys, Bergdorf Goodman και Chanel να δίνουν το παρών σε αυτό το καλοφτιαγμένο ρεσιτάλ όπου η ενσυναίσθηση ήταν ακόμα μια άγνωστη έννοια. Μπορεί τα κορίτσια που έβλεπαν τη σειρά από οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη να προσπαθούσαν να αντιγράψουν το statement στιλ της Μπλερ, επιλέγοντας παρόμοιες στέκες για τα μαλλιά τους, στην πράξη, όμως, οποιαδήποτε προσπάθεια μίμησης ήταν απλά αδύνατη. «Φυσικά και τα χρήματα φέρνουν την ευτυχία, αρκεί να ξέρεις πού να ψωνίσεις»: αν στο Sex and the City τα ρούχα ήταν πηγή ευτυχίας, στο Gossip Girl ήταν η αυτονόητη απόδειξη του status και της δύναμης. Και αν όλα αυτά ήταν αποδεκτά πριν από μια δεκαετία, σίγουρα δεν αρκούν στο σήμερα.

Η Λέιτον Μέιστερ ως «Μπλερ»

Η νέα γενιά του Gossip Girl, που θα κάνει πρεμιέρα στις 8 Ιουλίου από το HBO Max, ζει στη σύγχρονη Νέα Υόρκη. Αυτό στην πράξη μεταφράζεται σε μια κοινωνία που κάνει την αυτοκριτική της, που έχει υιοθετήσει πιο πολύ από ποτέ την έννοια της πολιτικής ορθότητας και που δεν της αρκεί η επιφάνεια των πραγμάτων.

Μένει, λοιπόν, να ανακαλύψουμε πως όλα αυτά τα συστατικά θα ισορροπήσουν μέσα από την φωνή της Κristen Bell, η οποία, όπως και στο original Gossip Girl, θα δίνει τον τόνο του κάθε επεισοδίου. Σε κάθε περίπτωση, ανυπομονούμε.