Ορισμένοι άνθρωποι όταν δεν μπορούν να κατακτήσουν τον άνθρωπο που θέλουν, τον εξιδανικεύουν, με αποτέλεσμα να του δίνουν μεγαλύτερη αξία.
Πολλοί από εμάς είναι εξοικειωμένοι με το παρακάτω σενάριο: Από τη μία υπάρχει ένα καλό παιδί που σας διεκδικεί και ενδιαφέρεται να αποκτήσει σχέση μαζί σας αλλά το πρόβλημα είναι ότι εσάς δεν σας αρέσει και τόσο. Από την άλλη πλευρά εσείς έχετε στο μυαλό σας τον άνθρωπο που δεν είναι διαθέσιμος για εσάς.
Και οι δύο έχουν πολύ καλά και ποιοτικά χαρακτηριστικά, ωστόσο ο δεύτερος σας απορρίπτει. Εσείς, παρά τη συνεχή απόρριψη που δέχεστε, δεν μπορείτε να τον βγάλετε από το μυαλό σας. Όσο περισσότερο σας δείχνει ότι δεν ενδιαφέρεται τόσο γυρνάει στο μυαλό σας. Γιατί συμβαίνει αυτό άραγε;
Γιατί έχουμε αναπτύξει αυτή την κακή συνήθεια να θέλουμε αυτό που δεν μπορούμε να έχουμε; Γιατί δεν θέλουμε πάντα αυτό που μπορούμε να έχουμε; Σε άλλους τομείς της ζωής, φαίνεται ότι μπορούμε να ρυθμίσουμε τις προτιμήσεις μας. Μπορεί κάποια στιγμή να είχατε θελήσει να γίνετε σταρ του Χόλιγουντ. Αλλά όταν ανακαλύψατε ότι δεν μπορούσατε να φτάσετε ως εκεί, εγκαταλείψατε το όνειρό σας. Γιατί λοιπόν να μην μπορούμε να εγκαταλείψουμε τους ανθρώπους που μας απορρίπτουν συνεχώς;
Γιατί παθαίνουμε εμμονή με ανθρώπους που δεν μας θέλουν και δεν είναι διαθέσιμοι;
Σύμφωνα με το psychology today, που επικαλείται την ψυχοθεραπεύτρια Helen Fisher και τους συνεργάτες της, ο λόγος που η ρομαντική απόρριψη μας εθίζει, είναι ότι αυτό το είδος της απόρριψης διεγείρει τμήματα του εγκεφάλου που σχετίζονται με τα κίνητρα, την επιβράβευση, τον εθισμό και τον πόθο. Χρησιμοποιώντας μαγνητική τομογραφία, η ομάδα της εξέτασε τους εγκεφάλους 15 φοιτητών ανδρών και γυναικών που είχαν πρόσφατα απορριφθεί, αλλά ισχυρίζονταν ότι εξακολουθούν να είναι έντονα «ερωτευμένοι» μαζί τους.
Κατά τη διάρκεια της σάρωσης, οι συμμετέχοντες κοίταξαν μια φωτογραφία του προσώπου που τους είχε απορρίψει. Στη συνέχεια ολοκλήρωσαν μια άσκηση μαθηματικών, για παράδειγμα να μετρήσουν αντίστροφα από τον αριθμό 4529 και ανά 7 αριθμούς. Η άσκηση ήταν μια προσπάθεια να αποσπάσει την προσοχή των συμμετεχόντων από τις ρομαντικές σκέψεις τους. Τέλος, τους έδειξαν μια φωτογραφία από ένα γνωστό τους πρόσωπο, για το οποίο δεν είχαν κανένα ερωτικό ενδιαφέρον.
Η ομάδα διαπίστωσε ότι ο εγκέφαλος των συμμετεχόντων ήταν πιο δραστήριος σε τομείς που σχετίζονται με τα κίνητρα, την επιβράβευση, τον πόθο, τον εθισμό, τον σωματικό πόνο και την αγωνία όταν κοίταξαν τη φωτογραφία του προσώπου που τους είχε απορρίψει από ό, τι όταν κοίταξαν τη φωτογραφία του ουδέτερου πρόσωπου.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Journal of Neurophysiology, δείχνει ότι οι άνθρωποι που βρίσκονται σε αυτή την κατάσταση, πραγματικά πάσχουν από εθισμό όπως συμβαίνει και στη χρήση ναρκωτικών ουσιών και το ναρκωτικό είναι το πρόσωπο που τους απορρίπτει, αφήνοντας την αγάπη τους χωρίς ανταπόκριση.