»Είχα
την τύχη να μιλήσω με τον πρωθυπουργό,
τον οποίο εκτιμώ πολύ και πιστεύω ότι
είναι σ΄αυτό το πόστο την κατάλληλη
στιγμή, με αξιοπρέπεια. Οταν μιλήσαμε
-με δέχτηκε πολύ ευγενικά, και μου είπε
αν υπάρχει κάτι που θέλω να κάνω με τον
πολιτισμό. Πιστεύω πάντα ότι το μεγαλύτερο
εξαγώγιμο προΐόν μετά τον τουρισμό
είναι ο πολιτισμός. Αλλά του είπα ότι
εμένα λόγω του παρελθόντος μου δεν θα
με δεχτούν ποτέ. Στην Ελλάδα, η επιτυχία
είναι ποινικό αδίκημα. Δεν θα μου
συγχωρέσουν ποτέ ότι υπήρξα όμορφη,
ερωτική, οπότε θα μου βγάλουν την ψυχή.
Του είπα δεν θα μ΄ακούσουν, θα πάθω
μεγάλη ζημιά, αφήστε το -δεν μπορούσε
να το καταλάβει, γέλαγε… Και του λέω
θέλω να κάνω κάτι να βοηθήσω τους
απόδημους.
»Και
είμαι πολύ ευγνώμων γιατί μου είπε
αμέσως ναι κι αν θέλω να ενταχθώ στο
κομμάτι του Απόδημου Ελληνισμού. Πήγα
και είδα όμως ότι τα πράγματα είναι
αλλιώς -καθένας κάθεται στην καρέκλα
του και δεν θέλει να σηκωθεί, δεν πιστεύει
στη συνεργασία, πιστεύει στον ανταγωνισμό,
στο ο θάνατός σου η ζωή μου. Κι εμένα
αυτές οι φθορές δεν μ΄ενδιαφέρουν, δεν
μπορείς να είσαι παραγωγικός. Στην
Ελλάδα αν είσαι σ΄ένα γραφείο και γίνεις
θεσμικός, έχεις καταστραφεί. Οπότε
έφυγα. Όχι, δεν τα είπα όλα αυτά στον
πρωθυπουργό. Εχει πολλά στο κεφάλι του.
Και βλέπω ότι τώρα περνάει δύσκολα. Τον
ίδιο τον εκτιμώ, αλλά δεν εκτιμώ πολλούς
ανθρώπους που είναι δίπλα του. Πάντα ο
Καίσαρας κινδυνεύει απ’ την αυλή του,
η αυλή είναι αυτή που τους τρώει.
»Ο
Κασελάκης; Μου φαίνεται πολύ συμπαθής.
Στην αρχή είχα τρομάξει λίγο με το που
έπεσαν όλοι πάνω του. Μου φαίνεται ότι
έχει να πει πολλά. Αν δεν του φάνε τις
σάρκες και μπορέσει να επιβιώσει απ΄αυτό
το ελληνικό γίγνεσθαι. Είναι ένας
άνθρωπος ο οποίος έχει ένα star
quality,
ένα σταριλίκι. Δεν τον έχω γνωρίσει
-θάθελα. Είναι ένα νέο παιδί, πρέπει να
το προσέξουμε αλλιώς. Από εκεί και πέρα
τ΄άλλα θα τα δούμε. Οπως ο Ανδρουλάκης,
είναι επίσης συμπαθής, αλλά έχει αυτή
την υπερβολική σοβαρότητα που τον τρώει
πολλές φορές. Δεν αφήνεται.
»Μετά,
έκανα μόνη μου μια ΜΚΟ την “Δύναμη ζωής
και αγάπης”. Βρήκα τον δρόμο μου, με
τόλμη, και δουλεύω μόνη μου. Εγώ και τα
μέλη που είμαστε μαζί, δεν παίρνουμε
χρήματα για τις δράσεις μας -έχουμε
κάποιους χορηγούς που μας βοηθάνε για
να΄μαστε χρήσιμοι. Ασχολούμαστε πολύ
με ιδρύματα -έχω δουλέψει με την ΕΛΕΠΑΠ,
με την “Λάμψη” για τα παιδιά με καρκίνο
στην Θεσσαλονίκη. Βρίσκω τους χορηγούς,
φροντίζουν τα ιδρύματα και μέσα από
εκεί πληρώνεται και το γραφείο. Και θέλω
να πω και στον κόσμο ότι δεν είναι ανάγκη
να είσαι υπουργός, υφυπουργός, γραμματέας
ή φορέας. Μπορείς και μόνος σου να κάνεις
μια αρχή βοηθώντας την πατρίδα.
»Έτσι,
λοιπόν οργάνωσα μόνη μου την ζωή μου,
είμαι αφεντικό της ζωής μου. Συνεργάζομαι
με κάθε κυβέρνηση -η πρώτη που δούλεψα
πολύ καλά ήταν του ΣΥΡΙΖΑ. Έκανα συναυλίες,
έκανα στο Καστελόριζο την συναυλία του
Ξαρχάκου, έκανα συναυλίες με την κυρία
Δούρου και δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω
ότι σαν περιφερειάρχης μου στάθηκε. Δεν
μπορώ να είμαι αγνώμων. Εχω μπροστά μια
ελληνοαμερικανική ταινία και συζητάμε
με τον πρόεδρο του ΕΚΟΜΕ να γίνει μια
συμπαραγωγή με ωραία μικρά πράγματα
που να αναδεικνύουν τον πολιτισμό μας.
Εγώ δεν μπορώ να συμμετέχω πολύ. Φοβάμαι
να ξαναγυρίσω στα παλιά. Θα΄θελα να
κάνω τις γιαγιάδες της Ηπείρου, τύπους
αλά Ειρήνη Παππά, την ξυπόλυτη μάνα.
Ήθελα να κάνω τη ζωή του Χαλεπά στο
σινεμά -θα΄κανα τη μάνα του. Όλα αυτά σε
συνεργασία με κάποιους φορείς. Τρέχω,
τα βρίσκω μόνη μου. Ξυπνάω κι έχω ένα
όραμα. Κανείς δεν μπορεί να μου στερήσει
να ξυπνάω και να ονειρεύομαι. Άλλες
δουλειές κλείνουν, άλλες χάνονται, αλλά
είναι τόσο ωραίος αγώνας.
»Τηλεόραση; Αν με καλούσαν θα θελα να κάνω κάτι σαν τον υπέροχο ρόλο που κάνει η Μαρία Τζομπανάκη στον ”Σασμό”. Είναι εξαιρετική. Στην ηλικία που είμαι δεν χρειάζεται πια να προβάλλεται η Βάνα αλλά τα καλά της στοιχεία. Η Βάνα έχει προβληθεί πολύ. Ας δούμε την τωρινή Βάνα. Θα μπορούσα να κάνω την Βάνα, μάνα, την ηπειρώτισσα, την Κυρά της Ρω. Πιστεύω ότι η ελληνίδα μάνα είναι τόσο πολύπλοκη, τόσο κοντά στον Θεό… Θέλω να κάνω γυναίκες από φως. Ετοιμάζουμε μια μεγάλη περιοδεία, με πολυφωνικά, με μουσικά απ΄όλα τα μέρη της Ελλάδας. Είμαι σε τέτοια φάση, έχω το όραμα της πατρίδας μου. Θέλω την ελευθερία μου και την αξιοπρέπεια μου. Θέλω να΄μαι χρήσιμη. Και μπορώ να ζήσω με λίγα και απλά.