Σπύρος Μπιμπίλας: «Υπήρχε ο φόβος ότι αν το αποκαλύψεις, μπορεί να μείνεις εκτός δουλειάς»
Για να μην γίνει ο κατήγορος κατηγορούμενος, για να μην μείνει το κουτσομπολιό και χαθεί η ουσία, για να «ξανάρθει μια ηθική τάξη» στο θέατρο, ο πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, Σπύρος Μπιμπίλας ξετυλίγεται τις σκέψεις και τις απόψεις του: Μιλώντας στο Βovary.gr εξηγεί τι ήξερε και τι δεν ήξερε το συνάφι των καλλιτεχνών, πόσο επικίνδυνη μπορεί να είναι η σιωπή αλλά και οι κραυγές.
«Δεν φοβάμαι ότι όλο αυτό δεν θα καταλήξει πουθενά. Πιστεύω ότι θα βρούμε μεταξύ μας μια ηρεμία και το θέατρο θα ξανάρθει σε μια ηθική τάξη. Πιστεύω ότι όλοι οι χώροι, όλη η κοινωνία είναι ακριβώς το ίδιο, απλώς το κοινό σαν πιράνχας και με το αδηφάγο συναίσθημα που έχει θέλει να αποκαθηλώνει λαμπερούς ανθρώπους είτε είναι καταγγέλοντες γιατί και οι καταγγέλοντες έχουν περίεργα συναισθήματα. Το κοινό πρέπει να μείνει στο μαγικό του θεάτρου και να μην προσπαθεί και δια μέσου της τηλεόρασης να έχει κανιβαλιστική τάση.
Απαιτείται οργάνωση, μεθοδικότητα και νομική οδό. Αν λοξοδρομήσει, θα μείνει μόνον στο κουτσομπολιό. Εμείς θέλουμε να προχωρήσει στην εξυγίανση του θεάματος και της κοινωνίας.
Δυστυχώς εκτίθεται ολόκληρος ο χώρος μας. Ως τώρα το φαινόμενο δεν ήταν συχνό στο σωματείο μας αυτό –για την υπόθεση της Σοφίας Παυλίδου δεν έχει ακόμα ορισθεί δικάσιμος».
«Προσωπικά εκτιμώ ότι, όπως σε κάθε χώρο, έτσι και στον δικό μας, όλοι γνωρίζουμε περιστατικά τα οποία είχαμε εν δυνάμει θεωρήσει ότι ανήκουν στο κακό κομμάτι της δουλειάς μας και μέσα σ΄αυτό το κακό, κάπως τα ξεπερνούσαμε. Αυτά που ακούμε όμως τώρα ξεπερνάνε όσα γνωρίζαμε.
Δεν έχει να κάνει ούτε με γενιές ούτε με νοοτροπίες γενεών. Συνέβαιναν και συμβαίνουν ακριβώς τα ίδια. Τι δηλαδή; Οτι η δική μου η γενιά είναι η βρώμικη και η καινούργια καθαρή; Αυτοί που κατηγορούνται σήμερα, οι πολύ γνωστοί, είναι ακριβώς η δική μου γενιά. Συμμαθητές μου, ξεκινήσαμε μαζί. Αλλά δεν μπορούν να μπουν όλοι στο ίδιο τσουβάλι. Για μένα δεν ισχύει αυτό. Είναι θέμα χαρακτήρων και σε κάθε γενιά υπάρχουν άνθρωποι που λόγω εξουσίας, χαρακτήρα, συνθηκών και συγκυριών, γίνονται έτσι».
«Το Πειθαρχικό Συμβούλιο του Σωματείου Ελληνων Ηθοποιών μόλις συστάθηκε. Επίσημη κλήση δεν έχει γίνει. Επίσημα δεν έχουμε καλέσει κανέναν. Συστήσαμε το Πειθαρχικό ώστε να ασχοληθεί με τις περιπτώσεις που έρχονται προς καταγγελία –κάτι που ως τώρα ήταν από τηλεφωνήματα και γίνεται πλέον εγγράφως, ώστε κάποιες από αυτές τις περιπτώσεις να πάρουν την νομική οδό. Σε κάποιες άλλες, που είναι πλήρως παραγεγραμμένες και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε άλλο πέρα από συστάσεις και αποβολή από από το Σωματείο –αφού περάσει από το Πειθαρχικό, με την ποινή να είναι συμβολική περισσότερο».
«Ναι, υπήρχε κάτι σαν ομερτά ως τώρα. Μέσα στις συνθήκες ανασφάλειας και μνημονίων, λόγω των πολλών ηθοποιών που είμαστε με τον καθένα να προσπαθεί να επιβιώσει μέσα σ΄αυτόν τον δύσκολο χώρο, υπήρχε μια συνθήκη του τύπου “ναι μεν το γνωρίζω, αλλά κάνω υπομονή, έχω γερό στομάχι και κάνω κουράγιο”. Υπήρχε και φόβος. Ναι, φόβος. Οτι αν το αποκαλύψεις, μπορεί να μείνεις εκτός δουλειάς. Ξέρουμε ανθρώπους που διεκδίκησαν πράγματα –μισθολογικά, και έμειναν εκτός δουλειάς για πάντα. Πολλοί αποχώρησαν από το θέατρο γιατί δεν μπορούσαν να σηκώσουν αυτό το βάρος ή πήγαν σε ψυχολογους».
«Ηρθε τώρα η συγκυρία με την κυρία Μπεκατώρου και την πρόεδρο της Δημοκρατίας που είπε “μιλάτε ελεύθερα”. Ηρθε η κατάλληλη στιγμή για να εκτονωθεί.
Κι εμείς λέμε: “Μιλήστε ελεύθερα”. Κάτι που σημαίνει συμβουλεύομαι και νομικό, μην έρθει μπούμερανγκ αυτό και κάποιος θεωρήσει ότι τον συκοφαντώ –και βρεθώ εγώ στα δικαστήρια και όχι ο άλλος. Γι΄αυτό και λέμε μεγάλη προσοχή και νομική συμβουλή και υποστήριξη. Μην γίνει ο κατήγορος κατηγορούμενος».