Σπάνια εμφάνιση της Κατερίνας Χέλμη -Στολίζει το χριστουγεννιάτικο δέντρο με την Ευδοκία Ρουμελιώτη
Η Ευδοκία Ρουμελιώτη στόλισε το χριστουγεννιάτικο δέντρο και δημοσίευσε μία φωτογραφία της μαζί με την Κατερίνα Χέλμη στο Instagram.
Η ηθοποιός στόλισε και φέτος με την οικογένειά της το χριστουγεννιάτικο δέντρο και είχε μαζί της την Κατερίνα Χέλμη, που σπάνια πλέον την βλέπουμε σε φωτογραφίες και δημόσιες εμφανίσεις.
Η Ευδοκία Ρουμελιώτη κάθε χρόνο, είναι έθιμο της οικογένειας, στολίζει το χριστουγεννιάτικο δέντρο της με την στενή της οικογενειακή φίλη, Κατερίνα Χέλμη.
«Και φέτος στολίσαμε το δέντρο μας με την αγαπημένη μου φίλη Κατερίνα Χέλμη! Χρόνια πολλά πολλά και χρόνια όμορφα για όλους μας!» σημείωσε χαρακτηριστικά στο προφίλ της στο Instagram.
Δείτε εδώ:
Ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, η Κατερίνα Χέλμη είχε από νέα την ικανότητα να εκμηδενίζει την απόσταση μεταξύ ρόλου και πραγματικότητας, πείθοντας τον θεατή για την ιστορία που υποδύεται.
Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε τη δραματική τέχνη στη σχολή του Εθνικού και του θεάτρου Τέχνης, αλλά τελικά αποφοίτησε από τη σχολή του Πέλου Κατσέλη. Η πρώτη της εμφάνιση στον κινηματογράφο έγινε στα 18 της χρόνια με την ταινία «Μπάρμπα Γιάννης Κανατάς» και στη συνέχεια συμμετείχε σε μερικές άλλες ταινίες.
Η Κατερίνα Χέλμη μεγάλωσε στην Πλάκα. Ο πατέρας της είχε κατάστημα ανδρικών ρούχων, ενώ έραβε για τους μεγάλους της εποχής. Όλη η οικογένεια αγαπούσε τις Τέχνες και η ίδια μεγάλωσε σε ένα θεατρόφιλο περιβάλλον, που πάντα ήταν στο πλευρό της.
Σπουδάστρια ακόμα, πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο με τον θίασο της Κατερίνας Ανδρεάδη στο έργο «Λαίδη Μπέτσι». Ωστόσο, όπως η ίδια αφηγείται, η κινηματογραφική καριέρα της, μέσα από την οποία αγαπήθηκε ιδιαίτερα από το κοινό, ξεκίνησε από τον Φίνο, ο οποίος όταν την είδε στο θέατρο να υποδύεται μια από τις ιερόδουλες στα «Κόκκινα Φανάρια» του Αλέκου Γαλανού, σε σκηνοθεσία Αλέξη Δαμιανού, της πρότεινε να παίξει στην ταινία «Νόμος 4000» του Γιάννη Δαλιανίδη.
Από τότε καθιερώθηκε σαν ηθοποιός του κινηματογράφου, με κορυφαία ίσως στιγμή της, στην μεταφορά του θεατρικού έργου «Κόκκινα Φανάρια» στον κινηματογράφο, σε σκηνοθεσία Βασίλη Γεωργιάδη.
