Παπαχαραλάμπους-Δροσάκη-Αναστασοπούλου: Το έγγραφο καταγγελίας κατά του Πέτρου Φιλιππίδη
Τον Πέτρο Φιλιππίδη κατήγγειλαν στο Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών η Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους, η Πηνελόπη Αναστασοπούλου και η Λένα Δροσάκη για προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας και εργασιακό εκφοβισμό.
Το επίσημο έγγραφο της καταγγελίας εξασφάλισε και παρουσίασε η εκπομπή Πάμε Δανάη το πρωί της Παρασκευής 5 Φεβρουαρίου.
«Δεν θα σας διαβάσουμε όλα τα αποσπάσματα, γιατί δεν επιτρέπεται να το κάνουμε. Αισθάνομαι την υποχρέωση να σας πω ότι δεν μιλάμε για κάτι ποινικό, δεν υπάρχουν ποινικές καταγγελίες, είναι καταγγελίες που έχουν κατατεθεί στο Πειθαρχικό Συμβούλιο του ΣΕΗ. Είναι ένα επίσημο έγγραφο που έχει κατατεθεί και δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιοι το αρνούνται» ήταν τα πρώτα λόγια του Άρη Καβατζίκη.
Τι καταγγέλλουν οι τρεις ηθοποιοί:
Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους
Η Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους μιλά για ένα συμβάν που συνέβη το 2000. Σε ηλικία 24 ετών. Στην παράσταση «Οι Ηλίθιοι» στο θέατρο Βρετάνια. Ο καταγγελλόμενος προέβη επανειλημμένα σε σοβαρές πράξεις προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειάς μου και όχι μόνο. Εκμεταλλευόμενος το νεαρό της ηλικίας μου, την ανάγκη μου να εργαστώ, τον φόβο που μου είχε εμφυσήσει.
«Υπάρχει ένα πολύ άσχημο περιστατικό που της συνέβη στο καμαρίνι που της παραχωρήθηκε σύμφωνα με αυτά που γράφει εδώ, από τον σκηνοθέτη και ηθοποιό» ανέφερε ο Άρης Καβατζίκης.
«Το κλειδί του καμαρινιού, το κρατούσε ο ίδιος καθόλη τη διάρκεια της σεζόν, όσο κράτησε η παράσταση και ήταν στη σκηνή» συμπλήρωσε διαβάζοντας το έγγραφο.
Λίγο παρακάτω, στην καταγγελία, αναφέρει η Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους ότι ο «καταγγελλόμενος με παρενοχλούσε και εκτός θεάτρου με διάφορους τρόπους, όπως παρακολουθώντας με, και προκαλώντας μου έτσι μια συνεχή ανησυχία, που έφτανε πολλές φορές στα όρια του τρόμου, αφού ειλικρινά δεν ήξερα ποια θα είναι η επόμενη κίνησή του. Φοβόμουν ότι ήταν ικανός για τα πάντα όπως μου είχε αποδείξει, με τις πράξεις του».
Συνέχισε ο δημοσιογράφος: «Υπήρχε μια σκηνή φιλιού που ενώ η ίδια ότι ήταν ένα τρυφερό φιλί, εκείνος χρησιμοποιούσε βία εκείνη την ώρα, αφήνοντας έκπληκτο το κοινό, το οποίο αντιδρούσε με ένα επιφώνημα απέχθειας...Ίσως και χειρότερη βία επιδείκνυε όταν ερχόταν ο τότε σύντροφός μου να δει την παράσταση, πιάνοντάς με διαρκώς σε διάφορα σημεία του σώματός μου, δίνοντας με ακόμα μεγαλύτερο πάθος αυτά τα πιεστικά και ανάρμοστα φιλιά ενώπιόν του. Υπό αυτό το καθεστώς τρόμου και βίας, έζησα καθόλη τη διάρκεια της θεατρικής σεζόν».
«Όταν κάποια στιγμή απευθύνθηκα στον θεατρικό παραγωγό του θεάτρου Βρετάνια, τον κύριο Κάρολο Παυλάκη, δεν φάνηκε να εκπλήσσεται, με άκουσε με προσοχή, μου είπε ότι θα ήταν πολύ δύσκολη μια αντικατάσταση σε εκείνο το χρονικό σημείο, και θα δημιουργούσε μεγάλο πρόβλημα στην παράσταση. Παρόλα αυτά, αν αποχωρούσα, θα το καταλάβαινε».
Η ίδια αποφάσισε να μείνει γιατί δεν ήθελε να πάρει πάνω της το κατέβασμα της παράστασης.
«Πάνω από όλα, φοβόμουν και άλλα πιθανά αντίποινα που ίσως να είχα και δεν είπα τίποτα. Πράγμα που μετανιώνω. Γιατί κυριολεκτικά τον έτρεμα».
Λένα Δροσάκη:
Το 2007, σε ηλικία 24 ετών, ήταν φοιτήτρια στο προκαταρκτικό έτος της θεατρικής σχολής του Γ. Αρμένη.
Κάποια στιγμή επισκέφθηκαν γυρίσματα γνωστής τηλεοπτικής σειράς όπου πρωταγωνιστούσε ο καταγγελλόμενος. Την Λένα την ξεχώρισε.
« Άρχισε να αλλάζει συμπεριφορά, να με παρενοχλεί σεξουαλικά, στην αρχή πιο διακριτικά, στη συνέχεια, με ολοένα πιο ανάρμοστο τρόπο. Κάποια στιγμή άρχισε να με απειλεί ανοιχτά, ότι αν δεν συνευρεθούμε, θα φροντίσει ώστε να μην περάσω ως φοιτήτρια τις εξετάσεις του Υπουργείου».
Την ημέρα που η Λένα βρισκόταν στην οδό Φρυνίχου, στο θέατρο τέχνης, για τις εξετάσεις του υπουργείου, τον είδε απέναντί της.
«Πάγωσα. Δεν περίμενα ότι θα φτάσει σε αυτό το σημείο. Όταν έφτασε η σειρά μου και ανέβηκα στη σκηνή για να εξεταστώ, είδα τον καταγγελλόμενο να εισέρχεται στην αίθουσα του θεάτρου, και να κατευθύνεται προς το μέρος της εξεταστικής επιτροπής. Χαιρετώντας εγκάρδια, συνομιλώντας θερμά με τα μέλη της, όταν γύρισαν να δουν εμένα πάνω στη σκηνή, μου έκανε την χαρακτηριστική κίνηση που σημαίνει «Είδες που σου τα έλεγα;». Δεν πέρασα στις εξετάσεις του υπουργείου. Αν και θέλω να είμαι απολύτως σαφής. Δεν ξέρω κατά πόσο αυτό μπορεί να οφείλεται στις ενέργειες του καταγγελλόμενου ή στο γεγονός ότι η απόδοσή μου δεν ήταν η επιθυμητή, λόγω της ταραχής που μου είχε προκληθεί, η οποία κυριολεκτικά με είχε παγώσει».
Τα χρόνια περνούν. Η Λένα βραβεύεται, με το βραβείο Μελίνα Μερκούρη για την ερμηνεία της. Το 2019 στο θέατρο της κας Δανδουλάκη, την καλούν να παίξει στην παράσταση «Έγκλημα στο Όριαν Εξπρές». Θεωρεί ότι όλα έχουν περάσει. Ενημερώνει την κα Δανδουλάκη, πείθεται και μένει στην παράσταση. Άρχισαν τα ίδια περιστατικά. Τα περιστατικά συνέβαιναν άλλες φορές κατ’ ιδίαν, άλλες φορές, ενώπιον όλου του θιάσου.
«Κάποια στιγμή όλη αυτή η απαράδεκτη συμπεριφορά έφτασε στο αποκορύφωμά της, όταν μια μέρα χωρίς κανένα λόγο, επιτέθηκε λεκτικά και με απίστευτη ένταση ενώπιον όλου του θιάσου σε μένα, και στον συνάδελφό μου Λευτέρη Ζαμπετάκη, προφανώς θεωρώντας ότι έχουμε μεταξύ μας, κάποιου είδους ερωτική σχέση. Πράγμα που δεν ίσχυε. Η πρόβα διακόπηκε. Η κα Δανδουλάκη, ανακοίνωσε στον Πέτρο Φιλιππίδη ότι δεν θα χρειαστεί άλλο τις υπηρεσίες του ως σκηνοθέτη. Αποχωρεί ο ισχυρός αλλά όχι ο αδύναμος».
Πηνελόπη Αναστασοπούλου:
2005. 28 ετών. Μόλις είχε τελειώσει το θέατρο τέχνης. Πήγε σε μια συνάντηση για συνεργασία.
«Ο καταγγελλόμενος ζήτησε να τον συναντήσω βράδυ στο θέατρο, στο οποίο εργαζόταν και ήταν θιασάρχης. Όταν έφτασα στο θέατρο ο καταγγελλόμενος με υποδέχτηκε, μου είπε να περάσω στο καμαρίνι του. Δεν υπήρχε κανείς άλλος στο κτίριο, πράγμα που μου έκανε εντύπωση. Μπήκαμε στο καμαρίνι, κλείδωσε την πόρτα, και άρχισα να αισθάνομαι άβολα. Με ρώτησε πράγματα για μένα, ένιωθα έκπληξη».
«Δεν θα τα διαβάσω. Δεν μου πάει η καρδιά» ανέφερε ο Άρης Καβατζίκης καθώς διάβαζε το έγγραφο.
Περιγράφει ότι βίωσε προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας και παράξενες και οριακές συμπεριφορές, εκ μέρους του καταγγελλομένου, όπως απότομα ξεσπάσματα οργής, λεκτικές προσβολές, και άλλα.
«Όταν καταλάβαινε ότι αισθανόμουν άβολα μάλλον αυτό τον εξίταρε περισσότερο».
Κάποια στιγμή ήρθε η συνεργασία το 2010 σε συγκεκριμένη παράσταση, πήρε απόψεις από το συγγενικό περιβάλλον του καταγγελλόμενου, και πήρε την απόφαση να κάνει το θέατρο.
Σε αυτό το σημείο ο Άρης Καβατζίκης δεν συνέχισε την περιγραφή και ανέφερε: «Υπάρχει πάλι προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας».
Το τέλος της καταγγελίας:
Για τους λόγους που αναφέρουμε παραπάνω, ζητούμε την πειθαρχική τιμωρία του καταγγελλόμενου με την βαρύτερη των προβλεπόμενων ποινών ήτοι την οριστική διαγραφή του από το σωματείο μας. Ελπίζουμε η ενέργειά μας αυτή να δώσει το θάρρος, και σε άλλες ή άλλους συναδέλφους μας, αλλά και σε κάθε γυναίκα ή άνδρα από οποιονδήποτε χώρο, που δεν έχει βήμα, να βγουν μπροστά χωρίς φόβο και να καταγγείλουν αντίστοιχες τραυματικές συμπεριφορές που έχουν υποστεί από ανθρώπους που μέχρι σήμερα, συνεχίζουν να κάνουν όσα κάνουν, πιστεύοντας πως βρίσκονται στο απυρόβλητο.
