Μίλων ο Κροτωνιάτης: Το εξαίσιο γλυπτό του Pierre Puget που βρίσκεται στο Λούβρο και συγκλονίζει με τη ρεαλιστική του αναπαράσταση
Το Μουσείο του Λούβρου είναι γεμάτο από μοναδικά έργα τέχνης. Εκεί η τέχνη συναντά την ιστορία, ενώ όλα τα εκθέματα, αγάλματα, πίνακες προκαλούν θαυμασμό στον επισκέπτη.
Ανάμεσα σε αυτά και ένα ξεχωριστό γλυπτό του Pierre Puget, που προκαλεί δέος για τον τρόπο με τον οποίο έχει φιλοτεχνηθεί.
Ο γλύπτης γεννήθηκε στη Μασσαλία και εκπαιδεύτηκε στην Ιταλία. Το θαυμάσιο έργο του που κοσμεί το Λούβρο ονομάζεται «Μίλων ο Κροτωνιάτης».
Ο Μίλων, γιος του Διοτίμου, ήταν παλαιστής από τον Κρότωνα της Μεγάλης Ελλάδας (σημερινή Ιταλία). Στεφανώθηκε 6 φορές Ολυμπιονίκης, ρεκόρ που δεν έχει καταρριφθεί μέχρι σήμερα.
Ο Μίλων αναδείχτηκε ακόμη επτά φορές νικητής στα Πύθια στους Δελφούς, δέκα στα Ίσθμια και εννέα στα Νέμεα. Είχε πάνω από τριάντα νίκες σε στεφανίτες (Πανελλήνιους) αγώνες μέσα σε τουλάχιστον 24 χρόνια.
Ο σπουδαίος αθλητής με την αξιοζήλευτη σταδιοδρομία, οδήγησε τους συμπατριώτες του σε στρατιωτικό θρίαμβο ντυμένος σαν τον Ηρακλή.
Ακόμη, υπήρξε οπαδός του Πυθαγόρα καθώς ανήκε στους αριστοκράτες της πόλης.
Όταν πλέον ήταν μεγάλος σε ηλικία, θέλησε να δοκιμάσει την δύναμή του, προσπαθώντας να σκίσει τον κορμό ενός πεσμένου δέντρου με τα χέρια του. Όμως, οι σφήνες γλίστρησαν και τα χέρια του πιάστηκαν στον κορμό. Έμεινε εκεί εγκλωβισμένος, μέχρι που νύχτωσε και βρήκε τραγικό θάνατο όταν τον κατασπάραξαν οι λύκοι.
Το θέμα του γλυπτού του Puget είναι ακριβώς αυτό: Η νίκη του χρόνου επί της δύναμης αλλά της ανθρώπινης περηφάνιας.
Ο καλλιτέχνης αποφάσισε να αντικαταστήσει τους λύκους με την πιο ευγενή μορφή ενός λιονταριού.
Ακόμη, δεν θέλησε να εξιδανικεύσει την αναπαράσταση του ήρωα και προτίμησε την βίαιη έκφραση του πόνου αντί για την ηρεμία που επέλεγαν οι Αρχαίοι.
Αυτό όμως που πραγματικά τραβά την προσοχή και το ενδιαφέρον, είναι η ρεαλιστική αναπαράσταση των νυχιών του λιονταριού που μπήγονται στην ανθρώπινη σάρκα, ενώ οι μύες του Μίλωνα τεντώνουν και οι φλέβες του φουσκώνουν. Ο Μίλων σφαδάζει από τον πόνο και η σάρκα του αναριγεί κάτω από τα νύχια του θηρίου.
Ο Puget ξεχωρίζει μεταξύ τους τα τρία στοιχεία της ιστορίας, τον άνδρα, το θηρίο και τη φύση και δημιουργεί μια μπαρόκ σύνθεση δράματος και πάθους.
Ο γλύπτης φιλοτέχνησε με τόση λεπτομέρεια το εξαίσιο έργο, το 1671 αλλά δεν το ολοκλήρωσε πριν το 1682. Μάλιστα, επηρεάστηκε από το Σύμπλεγμα του Λαοκόοντος.
