Ο νεαρός μαθητής Μίμης Φωτόπουλος με τον αδελφό του, Άγγελο -Η ασπρόμαυρη, σπάνια φωτογραφία από τη δεκαετία του '20
Ο Μίμης Φωτόπουλος υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες κωμικούς ηθοποιούς της χρυσής εποχής του κινηματογράφου.
Έχουμε συνδέσει το όνομά του με μεγάλες επιτυχίες αλλά την ευγενική του φυσιογνωμία με αγαπημένους ρόλους.
Υποδυόταν πάντα τον καλό αλλά φτωχό, ενώ τον έχουμε στο μυαλό μας ως πιο ώριμο άνδρα.
Ο δημοσιογράφος Άρης Λουπάσης μοιράστηκε μια σπάνια φωτογραφία του αγαπημένου ηθοποιού από τα μαθητικά του χρόνια.
Η ασπρόμαυρη φωτογραφία χρονολογείται από την δεκαετία του 1920.
Ο ηθοποιός είναι αριστερά ενώ δεξιά είναι ο μεγαλύτερος αδελφός του, Άγγελος.
Δεν τον έχουμε ξαναδεί ποτέ σε τόσο νεαρή ηλικία αν και μοιάζει αρκετά με το πρόσωπο που αγαπήσαμε.
Ο δημοσιογράφος διηγείται την ιστορία του σε λίγες γραμμές:
«Λίγους μήνες μετά την γέννηση του θα χάσει τον πατέρα του και η 27χρονη μητέρα του έχοντας χάσει και μια κόρη, αποφασίζει να μετακομίσει με τους δύο γιους της, την μητέρα της και τις δύο αδερφές της που είναι μοδίστρες, από την Ζάτουνα Αρκαδίας στην Αθήνα αναζητώντας μια καλύτερη τύχη. Μια δυναμική προσωπικότητα που θα λατρέψει ο μεγάλος κωμικός και η οποία παρά τις σκληρές συνθήκες της εποχής, δουλεύοντας σκληρά θα δώσει στα παιδιά της την καλύτερη ανατροφή και μόρφωση. Το '31 με την αποφοίτησή του από το Γυμνάσιο θα δώσει εξετάσεις στην Γεωπονική Σχολή όπου θα απορριφθεί λόγω έκθεσης και την επόμενη χρονιά θα εισαχθεί στην Φιλοσοφική. Κατά την φοίτηση του, μια αγγελία που θα δει τυχαία για εξετάσεις στην Δραματική θα είναι η αφορμή μελετώντας από το περίπτερο της γειτονιάς του την τραγωδία "Προμηθέας Δεσμώτης" του Αισχύλου, να δώσει εξετάσεις και να εισαχθεί στην σχολή του Εθνικού. Ταυτόχρονα με την Φιλοσοφική θα καταφέρει να εισαχθεί και στην Νομική Σχολή με την υποκριτική να τον κερδίζει στην πορεία της ζωής του. Την πρώτη θεατρική εμπειρία θα την αποκτήσει στα πρώτα χρόνια της Δραματικής από την συμμετοχή του σε περιοδεύοντες θιάσους τα λεγόμενα "μπουλούκια" που θα αποτελέσουν μεγάλο σχολείο για να εμπλουτίσει τα υποκριτικά του προσόντα. Στα χρόνια της Κατοχής θα αναπτύξει έντονη αντιστασιακή δράση, θα ζήσει την καταστροφή του σπιτιού του από φωτιά με τον ίδιο και την οικογένεια του να ζουν σε συγγενικά σπίτια και την καταστροφή εκατοντάδων βιβλίων που θα του στοιχίσει ιδιαίτερα κάπως υπήρξε μεγάλη η αγάπη του για την μελέτη. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα την Άνοιξη του '45 μετά από τρίμηνη εξορία στην Έλ Ντάμπα της Αιγύπτου, ένας νέος μεγάλος δρόμος θα ανοίξει γι αυτόν με έναν ευτυχισμένο γάμο δύο χρόνια αργότερα, μια τεράστια καριέρα στο θέατρο και τον κιν/φο και την ενασχόληση του με την ποίηση, την λογοτεχνία και τα εικαστικά. Μέγας Θεατρίνος, πνευματώδης, εικαστικός, ιδεολόγος και ένας γνήσιος "μάγκας" μιας ολόκληρης εποχής».
Συμμετείχε σε περισσότερες από 100 ταινίες με κωμικούς ρόλους όπως «Η Κάλπικη λίρα», «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο», «Τα κίτρινα γάντια», «Το σωφεράκι», «Ο Εμίρης και ο Κακομοίρης», «Ο γρουσούζης» κ.ά.
Χαρακτηριστική του κινηματογραφική ατάκα που βρίσκουμε στην ταινία «Ο ουρανοκατέβατος»: «Και μετά θα κάααθεσαι!» αλλά και το «Μαρίκα, το δίκαννο» στο «Ο Θόδωρος και το δίκαννο».
