Αυτός είναι ο λόγος που γινόμαστε εμμονικοί με το στόρι μας στο Instagram και το κοιτάμε συνεχώς
Τα story του Instagram είναι ένας τρόπος για να χαζεύουμε τις ζωές των άλλων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και να σπαταλάμε χρόνο παρακολουθώντας τα. Ωστόσο, αν πρέπει να παραδεχτούμε κάτι αυτό θα είναι ότι απολαμβάνουμε να παρακολουθούμε τα δικά μας insta story περισσότερο από των άλλων.
Είτε πρόκειται για selfies, είτε για ένα brunch, είτε για μια βραδινή έξοδο ή ένα αστείο ποστ έχουμε την τάση να τα βλέπουμε ξανά και ξανά. Γιατί συμβαίνει αυτό όμως;
Υπάρχουν δύο βασικές θεωρίες σχετικά με το γιατί έχουμε τόση εμμονή να ξαναδούμε τα δικά μας story -και όχι, δεν έχει να κάνει με το να τσεκάρουμε αν το είδε το πρόσωπο που μας ενδιαφέρει.
The Looking Glass Theory
Σύμφωνα με το thetab.com που επικαλείται τον Δρ. Άλισον Φορτ, το να βλέπουμε ξανά και ξανά τα στόρι μας έχει να κάνει με μία ψυχολογική έννοια που ονομάζεται «the looking glasss theory», η οποία υποστηρίζει ότι ένα μεγάλο μέρος της αίσθησης του εαυτού μας προέρχεται από το πώς πιστεύουμε ότι μας αντιλαμβάνονται οι άλλοι. Επομένως όταν παρακολουθούμε ξανά το στόρι μας, το κάνουμε για να αντιληφθούμε την ταυτότητά μας. «Κάθε φορά που βλέπουμε το στόρι μας, θέλουμε να ξέρουμε πώς φαινόμαστε στους άλλους», δήλωσε.
«Για παράδειγμα, αν παρακολουθήσουμε ένα στόρι στο οποίο κρίνουμε ότι φαινόμαστε όμορφοι, αστείοι ή σκεπτόμενοι τότε πιθανώς και οι άλλοι θα μας 'βαθμολογήσουν' θετικά. Έτσι μπορεί να δούμε επανειλημμένα το στόρι μας για να ενισχύσουμε μια θετική πτυχή της ταυτότητάς μας την οποία και οι άλλοι άνθρωποι αποδέχονται». Επομένως είναι μία πράξη που κάνουμε για να υπενθυμίσουμε στον εαυτό μας πόσο θετικά σκέφτονται οι άλλοι για εμάς.
Από την άλλη πλευρά, ο Δρ Κεντ Μπάουσμαν εξηγεί με μία άλλη θεωρία την εμμονή με την προβολή του στόρι μας. Αναφέρεται στην «δραματουργία», την ιδέα του να βλέπεις την ανθρώπινη συμπεριφορά όπως οι ηθοποιοί που παίζουν σε μια σκηνή.
«Όταν βρισκόμαστε στον έξω κόσμο και αλληλοεπιδρούμε με άλλους, ζούμε το 'live performance', γιατί δείχνουμε τον εαυτό μας εκείνη τη στιγμή μπροστά σε όλους, αλλά όταν επιστρέφουμε σπίτι και είμαστε μόνοι μας, τότε βρισκόμαστε στο 'backstage'», εξηγεί.
Επομένως, σύμφωνα με τον Δρ Μπάουσμαν, «οι πράξεις μας κατά το 'live perfomance' και κατά το 'backstage' στην εποχή των social media δεν διαφοροποιούνται, καθώς τα στόρι του Instagram μάς επιτρέπουν να αναδείξουμε μια πιο ρεαλιστική εκδοχή του εαυτού μας. Είναι ένας τρόπος να αναλογιστώ για μία ακόμη φορά πως φαίνομαι και πως παρουσιάζω τον εαυτό μου στον εικονικό κόσμο».
Επομένως, αυτή η πράξη μας περιστρέφεται γύρω από τον εσωτερικό μας προβληματισμό για το πόσο 'ξεκαρδιστικοί, όμορφοι ή κοινωνικοί' μπορεί να φαινόμαστε στους ακόλουθούς μας στο Instagram και να θέλουμε να το ξαναζήσουμε για να νιώσουμε ξανά θετικά συναισθήματα.
