Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας μια χιονισμένη μέρα της δεκαετίας του '50 -Το ρετρό κλικ
Η κακοκαιρία «Μπάρμπαρα» έχει ντύσει στα λευκά την χώρα μας και ο λογαριασμός της Ελενας Μακρή Λυμπέρη στο Instagram δημοσίευσε μια φωτογραφία του Λάμπρου Κωνσταντάρα στα χιόνια.
Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας ήταν λαμπρός ηθοποιός του ελληνικού θεάτρου και θα είναι για πάντα ένα λαμπερό διαμάντι του ελληνικού κινηματογράφου. Παιδί πλούσιας οικογένειας χρυσοχόων πήγε αρχικά στη Γαλλία το 1930 για να σπουδάσει χρυσοχοΐα, αλλά σύντομα εγκατέλειψε τις σπουδές του και παραδόθηκε στην καλή ζωή. Η ανάγκη για χρήματα, τον έσπρωξε στο σανίδι συμμετέχοντας ως κομπάρσος σε έργο του σπουδαίου θεατρανθρώπου Λουί Ζουβέ. Ο τελευταίος ανακάλυψε το ταλέντο του και τον ώθησε να φοιτήσει στη σχολή του. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του και στη συνέχεια έκανε κάποιες εμφανίσεις στο γαλλικό θέατρο.
Το καλοκαίρι του 1938 επέστρεψε στην Ελλάδα. Πρωτοεμφανίστηκε στο ελληνικό κοινό στην παράσταση «Τα Παράσημα της Γριούλας» με το θίασο της Κυρίας Κατερίνας. Το 1941 ερμήνευσε εξαιρετικά τον πρώτο του πρωταγωνιστικό ρόλο στο έργο «Ο παίκτης» του Ντοστογιέφκι με το θίασο Μ. Μυράτ-Γ. Παππά. Έπαιξε όλα τα είδη θεάτρου εκτός από αρχαίο δράμα και κατάφερε με θαυμαστή συνέπεια να ισορροπεί ανάμεσα στο δράμα και την κωμωδία. Συνεργάστηκε με αξιόλογους θιάσους, όπως Κοτοπούλη, Ανδρεάδη, Κατράκη ενώ για ένα μικρό χρονικο διάστημα είχε τον δικό του θίασο.
Στον κινηματογράφο, η συνεργασία του με τον Φίνο συνεχίστηκε και το 1943 τον βρίσκει να πρωταγωνιστεί στην πρώτη επίσημη ταινία της Φίνος Φιλμ «Η Φωνή της Καρδιάς». Μέχρι να αφοσιωθεί στην κωμωδία διακρίθηκε σε αρκετές δραματικές ταινίες, όπως οι: «Πρόσωπα Λησμονημένα» (1946), «Μαρίνα» (1947), «Εκείνες που δεν πρέπει ν’ αγαπούν» (1951), «Η Άγνωστος» (1956). Τη δεκαετία του ’40 ήταν ζεν πρεμιέ, καθώς εκτός από άφθονο ταλέντο διέθετε ακαταμάχητη γοητεία και σαγήνευε τις γυναίκες της εποχής.
Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας μια χιονισμένη μέρα της δεκαετίας του '50 -Το ρετρό κλικ
«Let it snow: Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας μια χιονισμένη μέρα της δεκαετίας του 50. Λάτρης των ωραίων γυναικών, bon viveur, γνωστός για τους πολλούς έρωτες του, όπως αυτός με την Άννα Καλουτά, o πολυαγαπημένος ηθοποιός ήταν ένας από τους μεγάλους καρδιοκατακτητές του Ελληνικού Θεάτρου.
Απέκτησε έναν γιο, τον καταξιωμένο δημοσιογράφο Δημήτρη Κωνσταντάρα από τον πρώτο του γάμο που όμως κράτησε λίγο. Ο πολυαγαπημένος ηθοποιός ένοιωθε πως ο γάμος και η οικογενειακή ζωή δεν του ταίριαζαν πολύ. Τότε όμως γνώρισε και ερωτεύθηκε την Φιλιώ Κεκάτου, η οποία ήταν 25 χρόνια μικρότερή του. Γνωρίστηκαν το 1961 και τελικά, παρά την αντίθετη φιλοσοφία ζωής του ηθοποιού παντρεύτηκαν το 1971. Έμειναν μαζί για 24 χρόνια, μέχρι τον θάνατό του Λάμπρου Κωνσταντάρα το 1985. Η σύζυγός του, στάθηκε με απόλυτη αφοσίωση στο πλευρό του κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών της ζωής του, που ήταν δύσκολα και μελαγχολικά για τον σπουδαίο ηθοποιό, καθώς είχε χτυπηθεί από αλλεπάλληλα εγκεφαλικά επεισόδια και είχε απομονωθεί στο σπίτι του στα νότια προάστια» αναφέρεται στη λεζάντα της φωτογραφίας του που δημοσιεύτηκε στο Elenas Diary Blog.
Με πληροφορίες από την Φίνος Φιλμ.
