Η Ελεονώρα Μελέτη μας συστήνει τη γιαγιά της που πάσχει από άνοια μέσα από μια συγκινητική ανάρτηση
Η Ελεονώρα Μελέτη έκανε μια τρυφερή ανάρτηση, μέσα από την οποία μας συστήνει τη γιαγιά της.
Η Ελεονώρα Μελέτη δημοσίευσε δύο φωτογραφίες της γιαγιάς της στον προσωπικό λογαριασμό της στο Instagram και έγραψε ένα πολύ συγκινητικό κείμενο, μέσα από το οποίο σκιαγραφεί τον χαρακτήρα, την προσωπικότητά και τον δυναμισμό μιας γυναίκας που, ακόμα και στα 86 της χρόνια, παραμένει πιστή στη φιλοσοφία ζωή της. Η ίδια πάσχει από άνοια και η γνωστή παρουσιάστρια αναφέρει πως πλέον δύσκολα θυμάται και δεν ξέρει τι είναι ο «κορωνοιός».
Μάλιστα, η Ελεωνόρα Μελέτη δημοσίευσε και μια δική της φωτογραφία, την οποία η γιαγιά της έχει σε κορνίζα, καθώς είναι η αγαπημένη της. Στο κλικ βλέπουμε την όμορφη παρουσιάστρια στον γάμο του αδερφού της, Δημήτρη.
Το συγκινητικό κείμενο της Ελεωνόρας Μελέτη για τη γιαγιά της:
«Σήμερα πήγα επίσκεψη στο σπίτι της γιαγιάς μου. Πάντα μου αρέσει να πηγαίνω στον Πειραιά. Εκεί μεγάλωσα, εκεί είναι το σπίτι μου. Όλα είναι αλλιώς εκεί. Ο αέρας, οι μυρωδιές, οι αναμνήσεις, η ασφάλεια. Στο σαλόνι, σε μια κλασσική σιφονιέρα «γιαγιάς» οι φωτογραφίες όλων μας. Αυτή η φωτογραφία μου είναι η Αγαπημένη της γιαγιάς μου.
Δεν ξέρω γιατί της αρέσει τόσο πολύ... την έχει επιλέξει ανάμεσα σε αμέτρητες φωτογραφίες. Ξέρω πως θα ακουστεί αμήχανα, αλλά κάθε φορά που βλέπω τη γιαγιά μου φοβάμαι μήπως είναι και η τελευταία. Και σκέφτομαι πως όλοι είμαστε τόσο… περαστικοί από εδώ. Στην ηλικία μου η γιαγιά μου απέκτησε το πρώτο της εγγόνι... 42 χρόνων ήταν. Μια καλλονή γυναίκα. “Περπατούσε κ τρίζανε οι πλάκες” λένε όσοι τη γνώριζαν πιο νέα.
Η γιαγιά μου πάσχει από άνοια. Δύσκολα θυμάται, μπερδεύεται εύκολα, μπλοκάρει, δεν έχει καταλάβει τι σημαίνει “κορωνοΐος”. Τη βλέπω να έχει κουραστεί, σαν να έχει σταματήσει ο χρόνος για εκείνη την ώρα που για τους άλλους η ζωή συνεχίζεται. Και μια κοιτώ τη γιαγιά μου, μια το πασαλιμανι όπου μεγάλωσα και μου έρχονται εικόνες η μια πίσω από την άλλη... Και συνειδητοποιώ φίλε πως ο χρόνος τρέχει.
Την παρατηρώ και προσπαθώ να την αποτυπώσω μέσα μου. Περήφανη, περιποιημένη ακόμα και κλεισμένη μέσα στο σπίτι, να κάθεται έχοντας τα πόδια της σταυρωμένα όπως οι πριγκίπισσες, με τα κοσμήματα της, ακόμα και αν δεν την δει κανείς, και με τα αγαπημένα της τσιγάρα στην άκρη. Μανιακή, φανατική, πορωμένη καπνίστρια.
Ρωτώ τη γιαγιά μου: “Γιαγιούλα βλέποντας πίσω σήμερα που είσαι 86 χρόνων, τελικά η ζωή περνάει γρήγορα;” “Ναι παιδί μου, αυτό μπορώ να στο πω με σιγουριά”».