Γιούλικα Σκαφιδά: «Έφευγα κάθε μέρα κλαίγοντας από το θέατρο»
Οι αποκαλύψεις στον καλλιτεχνικό χώρο συνεχίζονται και οι καταγγελίες δεν έχουν τέλος.
Ο «ασκός του Αιόλου» άνοιξε με την καταγγελία της Σοφίας Μπεκατώρου για σεξουαλική κακοποίηση, συνεχίστηκε με την εξομολόγηση της Ζέτας Δούκα για λεκτική και σωματική βία από τον Γιώργο Κιμούλη, ενισχύθηκε με τις καταγγελίες της Τζένης Μπότση, της Λουκίας Μιχαλά και της Αγγελικής Λάμπρη για γνωστό ηθοποιό και σκηνοθέτη και οι καταγγελίες κάθε μέρα αυξάνονται.
Η ηθοποιός Γιούλικα Σκαφιδά έδωσε συνέντευξή στο περιοδικό «Tηλέραμα» και αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στην απαξίωση και την προσβλητική συμπεριφορά που έχει δεχθεί από σκηνοθέτες που συνεργάστηκε.
Η Γιούλικα Σκαφιδά αναφέρει χαρακτηριστικά:
«Έχω αντιμετωπίσει πολύ δύστροπο σκηνοθέτη! Και έναν άντρα και μια γυναίκα, και τηλεοπτικά και θεατρικά. Μου έχει τύχει να κάνω πρόβες στο θέατρο και να φεύγω κάθε μέρα κλαίγοντας, γιατί δεν άντεχα άλλο την πίεση και τον άσχημο τρόπο. Αποφάσισα να δω αν θα το καταφέρω, το έφερα εις πέρας και βγήκα πιο δυνατή. Ήταν λίγο μόδα κάποτε να έχεις να κάνεις με προσβλητικούς σκηνοθέτες. Θεωρούνταν πως, αν δούλευες με αυτούς, ήσουν και καλός ηθοποιός. Είναι όμως κάτι που δεν θέλω πια και το έχω διώξει από πάνω μου. Δεν είναι ταμπού να περνάς καλά στη δουλειά, δεν σημαίνει αυτό ότι την ευτελίζεις ή δεν την κάνεις καλά. Για μένα είναι πια πολύ βασικό με ποιους θα συνεργαστώ. Πριν από χρόνια δεν με ένοιαζε, έλεγα πως ακόμα και τον πιο τρελό θα τον κουμαντάρω. Άλλωστε, όταν είσαι νέος, θες να πειραματιστείς, να δεις ως πού μπορείς να πας. Τώρα πια δεν με ενδιαφέρει να τσεκάρω τα όριά μου, δεν θέλω εντάσεις, γκρίνιες, προσβολές, κλάματα… Θέλω να είμαι επικεντρωμένη μόνο στη δουλειά και όχι στο πώς θα κουμαντάρω έναν σκηνοθέτη για να μη μου μιλήσει άσχημα ή πώς δεν θα βάλω τα κλάματα μπροστά στον θίασο όταν με προσβάλουν».
Ερωτηθείσα για τις αποκαλύψεις των τελευταίων ημερών για περιστατικά σεξουαλικής, λεκτικής και ψυχολογικής βίας στον χώρο του θεάτρου, η Γιούλικα Σκαφιδά είπε: «Από τη μία χαίρομαι, γιατί σιγά σιγά κάθε άνθρωπος βρίσκει το θάρρος να μιλήσει για όσα τον πονάνε, βάζοντας το δικό του λιθαράκι για ένα καλύτερο αύριο, όπως το ονειρευόμαστε εμείς οι ρομαντικοί. Από την άλλη δυσαρεστούμαι, γιατί η κοινωνία είναι ακόμα συντηρητική και σεξιστική. Δεν μπορώ να διανοηθώ γιατί κάποιος ασχολείται με το γιατί μίλησαν τώρα οι Σοφία Μπεκατώρου, Ζέτα Δούκα, Ευδοκία Ρουμελιώτη και όχι με το τι είπαν. Είναι σαν να θέλουμε να φύγουμε από την ουσία και να κατηγορήσουμε και πάλι τη γυναίκα».
