Η σπάνια φωτογραφία από το γάμο του Σπύρου Καλογήρου με την Ευαγγελία Σαμιωτάκη
Η σελίδα το «Σπίτι του Ηθοποιού» ανέβασε μια σπάνια φωτογραφία από το γάμο του Σπύρου Καλογήρου με την Ευαγγελία Σαμιωτάκη.
Ο Σπύρος Καλογήρου έχει μείνει στην ιστορία ως ο «κακός» του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Ωστόσο όσοι τον είχαν συναναστραφεί κάνουν λόγο για έναν γλυκύτατο άνθρωπο που δεν είχε καμία σχέση με τους ρόλους που υποδύθηκε.
Η σελίδα στο facebook το «Σπίτι του Ηθοποιού», την οποία διαχειρίζεται η Άννα Φόνσου ως Πρόεδρος ανέβασε μια σπάνια φωτογραφία από το γάμο του Σπύρου Καλογήρου με την επίσης ηθοποιό Ευαγγελία Σαμιωτάκη. Όπως αναφέρεται στη λεζάντα της φωτογραφίας το ζευγάρι είχε μεγάλη διαφορά ηλικίας όταν πρωτογνωρίστηκε -εκείνος 30 και εκείνη 18 ετών- και λίγο μετά τη πρώτη του γνωριμία παντρεύτηκαν. Έμειναν μαζί για περισσότερα από 50 χρόνια και απέκτησαν έναν γιο, ο οποίος τους χάρισε στη συνέχεια μια εγγονή, την Ευαγγελία. Τα τελευταία χρόνια της ζωής τους είχαν αποσυρθεί από το χώρο του θεάματος και περνούσαν τις περισσότερες ημέρες στο εξοχικό τους. Ο Σπύρος Καλογήρου πέθανε στο Τζάνειο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν από την Πρωτομαγιά.
Σε μια παλαιότερη ανάρτηση της σελίδας «Σπίτι του Ηθοποιού» είχε μπει απόσπασμα από συνέντευξη της Ευαγγελίας Σαμιωτάκη που είχε μιλήσει με τρυφερά λόγια για τον σύζυγο της. «Ζήσαμε 50 ευτυχισμένα χρόνια μαζί. Μου υποσχέθηκε πως θα με κάνει να νιώθω Βασίλισσα και το έκανε... Εγώ τον ερωτεύτηκα από την πρώτη ματιά, αυτός άργησε να ανταποκριθεί γιατί φοβόταν τη διαφορά της ηλικίας που είχαμε, εγώ ήμουν 18 κι εκείνος 30. Τρεις μήνες έκλαιγα που δεν ανταποκρινόταν. Ξέρεις ήμουν μοναχοπαίδι και πολύ κακομαθημένη και δεν είχα συνηθίσει να χάνω, να μη γίνεται το δικό μου. Τελικά ενέδωσε και μου έγραφε συνέχεια ποιήματα».
Ο Σπύρος Καλογήρου από τα εφηβικά του χρόνια εργαζόταν ως φωτογράφος και διατηρούσε ένα φωτογραφείο μαζί με τον αδερφό του, το οποίο του εξασφάλιζε ικανοποιητικά κέρδη. Παράλληλα, ασχολούνταν ερασιτεχνικά με το θέατρο και έγραφε και στίχους, τους οποίους διάβαζε στον ραδιοφωνικό σταθμό των Ενόπλων Δυνάμεων. Εκεί τον άκουσε κάποτε ένας σκηνοθέτης και τον προέτρεψε να ασχοληθεί επαγγελματικά με την ηθοποιία και να γραφτεί σε μια σχολή υποκριτικής. Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1955, με τον θίασο του Ν. Χατζίσκου στον «Ερωτόκριτο», ενώ πέντε χρόνια αργότερα η θεατρική του σταδιοδρομία άρχισε ουσιαστικά να διαμορφώνεται με την ένταξή του στο «Θέατρο Τέχνης» του Καρόλου Κουν με το οποίο έπαιξε σε ιστορικές παραστάσεις.
Ο ίδιος έπαιξε σε πολλές ταινίες, στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο, ενώ συμμετείχε και σε πολλές θεατρικές παραστάσεις αλλά δεν είχε πολλές συνεργασίες με τη σύζυγό του, καθώς εκείνη ήταν στο Εθνικό Θέατρο και ο ίδιος ασχολούνταν με το ελεύθερο θέατρο. Μετά το '80 έκαναν τον δικό τους θίασο, ανέβασαν παραστάσεις και πραγματοποίησαν περιοδείες.
