Έρρικα Πρεζεράκου: «Έχω χαρά που ζω. Προσπαθώ να μη θυμάμαι τίποτα από εκείνη τη μέρα»

Μετά το σοβαρό ατύχημά της, προσπαθεί να ανασυντάξει τις δυνάμεις και να μην θυμάται τίποτα δυσάρεστο από τα δύσκολα που πέρασαν. Ο λόγος για την Έρρικα Πρεζεράκου που παραχώρησε συνέντευξη στην εφημερίδα On Time και τη δημοσιογράφο Σάσα Σταμάτη λίγες εβδομάδες μετά το ατύχημα που είχε με ταχύπλοο ανοιχτά της Κύθνου και είχε ως συνέπεια τον ακρωτηριασμό ενός δαχτύλου της.

Η ίδια μίλησε για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται τώρα:

«Έχω βγει από το νοσοκομείο, είμαι σπίτι. Έχω ακόμα πολύ δρόμο μέχρι να μπω σε κανονικούς ρυθμούς. Το δεξί μου χέρι από καρπό μέχρι τα δάχτυλα είναι γεμάτο ράμματα. Έχω ευγνωμοσύνη που ζω. Έχω χαρά που ζω. Προσπαθώ να μη θυμάμαι τίποτα από εκείνη τη μέρα γιατί καταλαβαίνω ότι δεν με βοηθάει να προχωρήσω. Επειδή μου έτυχε ένα βράδυ να έχω εφιάλτες. Προσπαθώ να σκέφτομαι θετικά. 

Θέλω να διευκρινίσω ότι δεν οδηγούσε ο Τίτος το σκάφος. Ευχαριστώ απίστευτα όλους τους αιμοδότες. Ο αιματοκρίτης μου είχε φτάσει 19, που είναι πολύ χαμηλός. Οι άνθρωποι που έδωσαν αίμα δεν τους γνωρίζω, αλλά τους ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου, γιατί με έσωσαν, όπως και το γιατρό μου, Σαράντη Σπυρίδωνος, που έφυγε από τις διακοπές του και ήρθε να με σώσει κυριολεκτικά.

Οι άνθρωποι που την στήριξαν:

«Έλαβα μηνύματα από ανθρώπους που δεν γνωριζόμασταν και με έκαναν να κλαίω. Δεν το πίστευα τι μου έγραφαν. Θέλω να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου προσωπικά τους φίλους που πραγματικά στάθηκαν δίπλα σαν οικογένεια. Η Ρία Ράπτη, η Ειρήνη Ραχούτη, ο Τίτος που μέρα νύχτα ήταν εκεί. Κοιμόντουσαν σε καναπέδες, πατώματα. Είναι οικογένειά μου».