Έλενα Γκρέκου, τι συμβαίνει όταν τα φώτα της πίστας σβήνουν;
Διαγράφοντας τη δική της πορεία στις μουσικές σκηνές της Αθήνας η Έλενα Γκρέκου κατάφερε να σταθεί για χρόνια πάνω σε άβολα δωδεκάποντα, χωρίς στιγμή να χάσει την ισορροπία της. Χιλιάδες κουπλέ και άλλα τόσα ρεφρέν μετά, ένιωσε ότι αυτό που παλιότερα θεωρούσε λάμψη από τα φώτα της πίστας δεν ήταν τίποτα άλλο από μια πρόσκαιρη παραζάλη. Κάνοντας ένα μικρό διάλειμμα και κοιτάζοντας τα πράγματα από απόσταση, τα τοποθέτησε σε ένα νέο πλαίσιο και αποφάσισε πως αυτό που έκανε μέχρι τώρα δεν την κάνει πια ευτυχισμένη. Τουλάχιστον όχι με τους όρους που της έχουν επιβάλλει. Και αφού το σκέφτηκε, το μέτρησε και το ζύγισε καλά, έβαλε πάνω από όλα την οικογένεια και τον εαυτό της και πέρασε στην άλλη όχθη. Αυτή που λούζεται από το φως της ημέρας.
Η Έλενα Γκρέκου στην πραγματική της ζωή δεν παίζει κάποιο ρόλο. Δεν φοράει φαντεζί φορέματα και φιάπες στα παπούτσια. Δεν χρειάζεται να δείχνει ψηλή, αδύνατη, νέα, σέξι. Είναι η Έλενα, η μητέρα του Χάρη κι αυτό επισκιάζει όλα τα υπόλοιπα. Τα ξενύχτια, τα λουλούδια, οι συνάδελφοί της και οι επιχειρηματίες τής δίδαξαν πως στη νύχτα όλα έχουν ένα κόστος. Και βγαίνει «κερδισμένος» αυτός που είναι αποφασισμένος να πληρώσει το τίμημα.
Όταν σβήνουν τα φώτα
«Τι πραγματικά συμβαίνει σε ένα νυχτερινό μαγαζί όταν τα φώτα στης πίστας σβήνουν; Δύσκολη ερώτηση αλλά θα προσπαθήσω να απαντήσω όσο πιο απλά μπορώ. Εγώ, που έκανα το χόμπι μου επάγγελμα, αντιμετώπισα πολλές δυσκολίες. Είναι πολύ ωραίο να βρίσκεσαι πάνω στην πίστα, να τραγουδάς και να ακούς το χειροκρότημα, να αισθάνεσαι την αποδοχή του κόσμου. Το δύσκολο κομμάτι είναι όταν πρέπει να έρθεις αντιμέτωπος με όσα συμβαίνουν εκτός σκηνής. Τα έχω ζήσει όλα. Ναι, και το μεροκάματο πήγαν να μου φάνε και πολλοί επιχειρηματίες με κοιτούσαν ερωτικά.
Έπρεπε να παίζω πάντα έναν ρόλο για να επιβιώσω. Μπήκα μικρή στη νύχτα και χρειάστηκε να παλέψω με μεγάλα θηρία. Με πολύ μεγάλα ονόματα, επιχειρηματίες που δεν γνώριζα πώς λειτουργούν. Η νύχτα είναι σκληρή στα δικά μου μάτια. Σκληρή για μένα που μεγάλωσα σε μια οικογένεια αυστηρή η οποία όμως μου έδωσε πολλή αγάπη και τρυφερότητα».
«Όταν γνώρισα και ερωτεύτηκα τον πρώην σύζυγό μου τον Βαλάντη, έμεινα έγκυος και αποφάσισα να κρατήσω το παιδί. Ήταν η πρώτη φορά που απαρνήθηκα τη δουλειά μου γιατί θεώρησα ότι θα έχω περισσότερη ηρεμία, και θα αποκτήσω όλα αυτά που είχα όταν ήμουν μικρή. Μια οικογένεια φυσιολογική και αγαπημένη. Σταμάτησα τότε το τραγούδι και βίωσα τη μητρότητα σε μικρή ηλικία. Κατάλαβα ότι αυτό με γέμιζε πολύ περισσότερο από το να είμαι στη σκηνή. Η ανάγκη μου όμως να τραγουδάω δεν σταμάτησε ποτέ, οπότε όταν χώρισα το ξανά-επιχείρησα: Βρέθηκα στη σκηνή και πάλι έπρεπε να αντιμετωπίσω αυτή την πραγματικότητα.
Η οικογένειά μου ήταν αντίθετη μ’ αυτό που έκανα γιατί ήμουν ένα άβγαλτο παιδί. Δεν είχα πονηριά μέσα μου, παρολαυτά στάθηκα τυχερή, ακριβώς επειδή είχα αρχές από το σπίτι μου και δεν παρασύρθηκα σε κακοτοπιές. Δεν κάπνιζα, δεν έπινα, πέρασαν τα ναρκωτικά από μπροστά μου και δεν τα άγγιξα. Δεν θα μπορούσα να προσβάλλω ποτέ τις αξίες που μου έδωσαν οι γονείς μου».
«Το 90% των ανθρώπων της νύχτας βρέθηκαν εκεί τυχαία. Έχω ακούσει τραγουδίστριες με πολύ καλή φωνή οι οποίες δυστυχώς δεν κατάφεραν ποτέ να κάνουν σοβαρή καριέρα. Κυρίως επειδή δεν είχαν κάποιον γνωστό ή έναν άντρα δίπλα τους για να «χορηγήσει» την καριέρα ή ένα τραγούδι. Κακά τα ψέμματα αλλά τόσα χρόνια δεν έχω δει μια τραγουδίστρια να κάνει μόνη της καριέρα. Πάντα είχε δίπλα της έναν δυνατό άντρα. Όσο σκληρό κι αν ακούγεται, είναι πραγματικότητα. Και καλά να νιώθεις συναισθήματα γι’ αυτό τον άνθρωπο, έχω δει πολλές περιπτώσεις αγοριών και κοριτσιών που κάνουν τα στραβά μάτια για να επιβιώσουν και να βγουν μπροστά. Δεν θα μπορούσα ποτέ να το κάνω αυτό. Θα μπορούσα να έχω προχωρήσει πιο πολύ σ’ αυτή τη δουλειά αλλά αυτός είναι ο βασικός λόγος που δεν συνέβη. Δεν μου το επέτρεψε ο χαρακτήρας μου. Ούτε και πρόκειται να συμβεί».
Ας μη γίνω μεγάλη σταρ
«Αν είναι επικίνδυνη η νύχτα στην Ελλάδα; Πολύ. Μπορείς να μπλέξεις ακόμη κι αν έχεις σωστές βάσεις. Υπάρχουν πολλοί φιλόδοξοι άνθρωποι γύρω μας. Για να είσαι σε αυτό το χώρο πρέπει να διαθέτεις υπέρμετρη φιλοδοξία. Να θες να κατακτήσεις τα πάντα. Τώρα με ποιον τρόπο θα γίνει αυτό, είναι ένα ζητούμενο. Τίποτα δεν είναι αγγελικά πλασμένο. Όταν σβήσουν τα φώτα, έρχεσαι αντιμέτωπος με 40 κύματα. Μπορεί να έβαλα το μίνι μου κάποια στιγμή και τις ψηλές μου γόβες αλλά ο χαρακτήρας μου ήταν ακέραιος. Δεν με παρέσυρε κανείς, ούτε μου άλλαξε γνώμη. Χαίρομαι που δεν έγινα αυτό που ήθελαν οι άλλοι.
Με το τραγούδι δεν έχω τελειώσει αλλά πλέον πατάω πολύ γερά στα πόδια μου και αυτό μου επιτρέπει να είμαι επιλεκτική. Αν θεωρώ ότι ο χώρος που θα δουλέψω δεν με προσβάλλει, αν θεωρώ ότι θα σβήσουν τα φώτα και μετά θα πάω σπίτι μου και θα είμαι χαρούμενη, θα ξαναπάω στη δουλειά. Δεν θα αφήσω κανέναν να αλλοιώσει αυτό που είμαι. Θέλω να μην έχω άγχος, να μην πονάει το στομάχι μου να μην έχω νεύρα. Ας μην γίνω μεγάλη σταρ, ας γίνω μεγάλος άνθρωπος. Για μένα αυτό είναι πιο σημαντικό. Να έχω ευγένεια, αξιοπρέπεια. Να μην θέλω να κάνω κακό στον διπλανό μου για να επιβιώσω».
«Από μικρό παιδάκι, μέχρι τώρα στα 40 μου δεν έχω σταματήσει λεπτό να δουλεύω. Αυτό ήταν πολύ δύσκολο καθώς για τον Χάρη έπρεπε να είμαι πάντα κάτι παραπάνω από μητέρα. Ήμουν η φίλη, κάποιες φορές ο μπαμπάς, ήμουν όλα. Έπρεπε να συνδυάσω με έναν μαγικό τρόπο, μια κανονική και φυσιολογική μαμά που θέλει ένα παιδί δίπλα του, με την τραγουδίστρια. Ακόμη κι αυτό το μίνι που έβαλα στα 25 μου δεν μου έκανε πια, είπα…”είμαι μαμά τώρα και θέλω ο γιος μου να με θαυμάζει. Δεν είμαι σίγουρη αν ένα παιδί θαυμάζει τη μαμά του με μίνι και δωδεκάποντα”.
Όλα απέκτησαν νόημα όταν μπήκε στη ζωή μου η Δραματική Σχολή. Εκεί άρχισα να μαθαίνω τον εαυτό μου. Ίσως γιατί δεν το έκανα για να γίνω ηθοποιός, αλλά γιατί ένιωθα ότι με γεμίζει. Θυμάμαι όταν τελείωνα το μάθημα από τη σχολή, πήγαινα στο μαγαζί, ανέβαινα στην πίστα να τραγουδήσω και νόμιζα ότι παθαίνω κρίσεις πανικού, έλεγα τι δουλειά έχω εγώ εδώ τώρα; Ένιωθα σαν τη μύγα μες στο γάλα. Μάλιστα πριν λίγο καιρό ένιωσα να προσβάλλεται και η αισθητική μου. Τότε άρχισα να σκέφτομαι για πρώτη, μήπως πρέπει να κάνω κάτι διαφορετικό».
Το SPA Curamassage, στη Νέα Σμύρνη
Όταν για έξι μήνες κάθισα στο σπίτι, για να αποστασιοποιηθώ και να δω την ζωή μου στις πραγματικές της διαστάσεις, επιζητούσα την ηρεμία μου (μάλλον επειδή τα αυτιά μου δεν άντεχαν άλλες μελωδίες). Συνδύασα λοιπόν αυτή την ανάγκη μου για ηρεμία, με την αγάπη μου για τα κεριά και την χαλάρωση και το έκανα όλο πράξη. Ίσως λίγο πιο νωρίς από ό,τι το είχα προγραμματίσει. Στο Spa, Curamassage, στην Νέα Σμύρνη, κάνουμε όλων των ειδών τις θεραπείες.
Από χαλαρωτικό μασάζ, αθλητικό μασάζ, θεραπεία για την κυτταρίτιδα, λεμφικό μασάζ, ρεφλεξολογία, hot stones, μέχρι σοκολατοθεραπεία. Ο χώρος έχει φτιαχτεί με την δική μου αισθητική και το μεράκι μου. Κάθε πινελιά που έχω βάλει αντιπροσωπεύει και μια στιγμή στη ζωή μου μου.
Τι μου έμαθε η ζωή; Ότι όσα φέρνει η στιγμή δεν τα φέρνει ο χρόνος όλος. Δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει. Θα πρέπει φυσικά να έχουμε το μυαλό μας στο αύριο, αλλά είναι σημαντικό να απολαμβάνουμε και να δημιουργούμε σήμερα. Να μην μιζεριάζουμε, να μην κλεινόμαστε στο σπίτι και στον εαυτό μας. Ξέρετε...μου λένε όλοι «Τι έχεις κάνει; Ομόρφυνες» και απαντώ «Είμαι καλά!».
Μεγάλου Αλεξάνδρου 60
Νέα Σμύρνη
Τηλ. 21 0935 8908