Ο Κωνσταντίνος Μπόλας είναι ο This Cooking Man, ένας άνδρας που αγαπά το comfort food

«Comfort food συνταγές, πάντα η μουσική και το κρασί που τα συνοδεύει, εν είδει ψυχοθεραπείας για τις δύσκολες μέρες».  

Έτσι συνοπτικά, ουσιαστικά, λιτά και απέριττα μας συστήνεται ο ινσταγκραμικός λογαριασμός This Cooking Man που με εξαιρετική αισθητική μας προσκαλεί σε έναν κόσμο αισθήσεων όπου μια μικρή ιστορία συνοδεύει την κάθε συνταγή και το κρασί που της ταιριάζει.

Ο οικοδεσπότης Κωσταντίνος Μπόλας μοιράζεται μαζί μας το γαστρονομικό ημερολόγιο του.

Πότε ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με τη μαγειρική και από ποια στάδια πέρασε;

Η ενασχόληση μου με την μαγειρική ξεκίνησε από το στάδιο της δοκιμής ως παιδί, στο στάδιο της παρασκευής ενός φαγητού ως έφηβος. Κάπου εκεί άρχισε να με ιντριγκάρει το μαγείρεμα ενός φαγητού, να ρωτάω πώς το έφτιαξαν, τι μπαχαρικά έβαλαν και γενικά να αρχίζω να σχηματίζω μια δική μου γαστρονομική άποψη. Από την στιγμή που έμεινα στο δικό μου σπίτι, άρχισα πιο εντατικά να μαγειρεύω και να διαλέγω τα δικά μου αγαπημένα υλικά και να συλλέγω συνταγές.

Πώς δημιουργήθηκε το This Cooking Man εν μέσω lockdown;

Δημιουργήθηκε ένα βράδυ με την Νάνσυ και τον Αλέξανδρο πάνω από μια αποτυχημένη τάρτα με (πολύ) blue cheese και μπεσαμέλ. Τα τελευταία χρόνια ανέβαζα στο προσωπικό μου λογαριασμό στο Instagram αρκετά φαγητά και λάμβανα feedback από φίλους που ήθελαν να μάθουν πιο πολλά (την συνταγή, τις τεχνικές κ.ο.κ). Οπότε σκέφτηκα ότι ήρθε η ώρα να δημιουργηθεί ένας ξεχωριστός λογαριασμός, ένα γαστρονομικό ημερολόγιο της καθημερινότητάς μου που θα συμπεριλάμβανε φαγητό, ποτό και μουσική.

Γιατί αυτός ο τίτλος;

Ο άλλος τίτλος που έπεσε στο τραπέζι εκείνο το βράδυ, ήταν το «What’s The Story, Kitchen Glory». Μετά από μια πολύωρη και έντονη χωρίς λόγο αντιπαράθεση η παράφραση του «This Charming Man» των Smiths επικράτησε.

«Άντρας και μαγειρεύεις;», πόσες φορές το έχεις ακούσει και τι απαντάς;

Δεν το έχω ακούσει ως τώρα και αυτό με χαροποιεί και μου προσφέρει μια μικρή ικανοποίηση που ο κοινωνικός μου κύκλος δεν έχει φυλετικούς διαχωρισμούς και στερεότυπα. Η απάντηση ωστόσο που θα έδινα στην συγκεκριμένη ερώτηση είναι ότι εκτός του μαγειρέματος, σιδερώνω, σφουγγαρίζω και βάζω πλυντήριο όπως θα έκανε κάθε άνθρωπος στο σπίτι του.

Tι προτιμάς να μαγειρεύεις και να προτείνεις μέσω του account;

Αποφασίζω τί να μαγειρέψω ανάλογα με τα υλικά που έχω ήδη στο ψυγείο ή με μια συνταγή από ένα βιβλίο ή περιοδικό που μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Δεν υπάρχει πλάνο, είναι όλα αυθόρμητα και έτσι θέλω να το συνεχίσω.

Το This Cooking Man είναι βρέφος ακόμη (ούτε δύο μήνες ζωής). Τι θα γίνει όταν μεγαλώσει;

Θα ήθελα να γίνει ένας λογαριασμός που θα διαβάζεται και θα δίνει κίνητρο σε περισσότερο κόσμο να ασχοληθεί με την μαγειρική, με όποιον τρόπο επιθυμεί ο καθένας. Ο This Cooking Man, δεν θέλει να έχει τον ρόλο του δασκάλου και του έμπειρου σεφ (δεν είναι άλλωστε), αλλά ενός ανθρώπου που αγαπάει να μαγειρεύει για τους αγαπημένους του.

Η αισθητική των πιάτων τι ρόλο παίζει; Πώς αποτυπώνεις τη γεύση και την όσφρηση μέσω της εικόνας;

Η αισθητική για μένα παίζει πολύ σημαντικό ρόλο είτε μιλάμε για μαγειρική, διακόσμηση ή μουσική. Παίζει τον ίδιο σχεδόν ρόλο που παίζει και η γεύση. Η οπτική ενός καθαρού και καλοστημένου πιάτου σου δημιουργεί περισσότερη όρεξη και διάθεση να το δοκιμάσεις ή και να το φτιάξεις. Όσο για την όσφρηση θα πρέπει κάποιος να έρθει σπίτι μου.

Ποιος/ποια είναι το γαστρονομικό σου είδωλο και γιατί;

Είναι πολλοί, αλλά θα επιλέξω έναν, που το πάθος του σε κερδίζει και σου δίνει αυτοπεποίθηση να συνεχίζεις να κάνεις αυτό που αγαπάς. ο Ιταλός, Massimo Bottura. Παθιασμένος, δημιουργικός, ανθρωπιστής και ένας σεφ που ξέρει να ισορροπεί ανάμεσα στην παρορμητικότητα και στο ταλέντο του.

Ποια είναι η πιο συγκλονιστική σου γευστική ανάμνηση;

Τις γευστικές αναμνήσεις τις συνδέω πάντα με αγαπημένες στιγμές. Τελευταία, μια 25η Μαρτίου που παρά τις προσπάθειες, μαγείρεψα τον πιο αλμυρό μπακαλιάρο μέσα σε κρασιά, σε πάρα πολλά μπουκάλια νερό και ακόμα περισσότερα  πειράγματα. Ένα εστιατόριο στο Εδιμβούργο με τον άνθρωπο μου, δοκιμάζοντας το πιο νόστιμο fillet mignon της ζωής μου ένα κρύο αυγουστιάτικο βράδυ με ομίχλη. Ένα μεθυσμένο πρωϊνό που φάγαμε στο πόδι με τον κολλητό μου στην πρώτη καντίνα που βρήκαμε μπροστά μας.

Δώσε μας μια συνταγή, μια αλμυρή και μια γλυκιά, για το κοινό του bovary και ένα τραγούδι που ταιριάζει σε κάθε μία από τις συνταγές.

Δεν υπάρχει ποτέ μία συνταγή για κάθε άνθρωπο και αυτό είναι που κάνει την μαγειρική ενδιαφέρουσα, γιατί δεν ξέρεις τι θα επιλέξει και θα αρέσει στον καθένα. Και αυτό γιατί οι προτιμήσεις τους καθενός είναι διαφορετικές. Η απάντηση είναι, να μπουν στον ThisCookingMan, να επιλέξουν το φαγητό και την συνταγή που τους αρέσει και μετά να ανοίξουν την αντίστοιχη μουσική λίστα για περισσότερη έμπνευση. Και αν μπουν στον κόπο να στείλουν και μια φωτογραφία θα με κάνουν να χαρώ πολύ.

Eμείς λοιπόν μπήκαμε και σας παρουσιάζουμε τη συνταγή για Malfatti από την Λομβαρδία, νταμπλινγκ δηλαδή από ρικότα και σπανάκι βουτηγμένο σε μια σάλτσα Ναπολιτάνα

Malfatti

500 γρ σπανάκι baby
250 γρ Ricotta salata τριμμένη (ξερή ρικοτα κι αν δεν βρεις δοκίμασε με ξινομυζήθρα)
150 γρ παρμεζάνα
2 αυγά
80 γρ αλεύρι γ.ο.χ
Αλάτι
Πιπέρι
Σάλτσα μαρινάρα

~ Βράζεις το σπανάκι, ρίχνεις παγωμένο νερό και τα κρυώνεις και τα ψιλοκόβεις
~ Αναμιγνύεις όλα τα υλικά και τα πλάθεις σε ό,τι μέγεθος θες.
~ Τα αλευρώνεις απαλά και τα βάζεις σε αλατισμένο νερό μέχρι να βγουν στην επιφάνεια
~ Σερβίρεις πάνω σε σάλτσα μαρινάρα μαζί με τριμμένη παρμεζάνα και βασιλικό.