Βελούδο, τέχνη και attitude: Το σαλόνι της Μαρίας Σολωμού είναι statement
Η Μαρία Σολωμού έκανε μια ανάρτηση στο Instagram, όπου ποζάρει στο μοντέρνο σαλόνι της.
Στο διαμέρισμα της Μαρίας Σολωμού, το προσωπικό ύφος και η καλλιτεχνική της ιδιοσυγκρασία δεν περιορίζονται μόνο στο στιλ ή τη σκηνική της παρουσία -αποτυπώνονται έντονα και στον χώρο που την περιβάλλει.
Πρόσφατα, η Μαρία Σολωμού έκανε μια ανάρτηση στο Instagram, όπου ποζάρει στο μοντέρνο σαλόνι της, το οποίο έχει design ενδιαφέρον.
Το σαλόνι
της αποτελεί ένα μοναδικό μείγμα urban
chic αισθητικής και cozy πολυτέλειας, όπου
η άνεση συναντά τη δημιουργικότητα.
Ο
βαθύς κόκκινος βελούδινος καναπές
κυριαρχεί στο χώρο, αποπνέοντας μια
αίσθηση θεατρικής πολυτέλειας που
συνδυάζεται άψογα με τα διακριτικά,
floral διακοσμητικά μαξιλάρια. Πίσω του,
ένας μεγάλος τοίχος-καμβάς φιλοξενεί
ένα δυναμικό ασπρόμαυρο έργο τέχνης με
αφηρημένα μοτίβα, δημιουργώντας την
απόλυτη αντίθεση και φέρνοντας ένταση
και δραματικότητα στον χώρο.
Οι
γραμμές είναι καθαρές, ο φωτισμός φυσικός
και η γενική χρωματική παλέτα κινείται
ανάμεσα σε γκρι, μαύρο και λευκό, με
πινελιές μετάλλου και ξύλου, σε ένα
ισορροπημένο παιχνίδι μοντέρνου και
διαχρονικού. Οι λεπτομέρειες -όπως η
μοντέρνα λάμπα ή το κομψό τραπέζι
σαλονιού- μαρτυρούν έμπνευση και design
awareness.
Δείτε το σαλόνι της Μαρίας Σολωμού:
Μιλώντας για τη ζωή της, η Μαρία Σολωμού είχε πει σε συνέντευξή της στο Bovary.gr γιατί αποφάσισε να μη βάλει καρέκλες στην τραπεζαρία του σπιτιού της. «Αναρωτιόμουν από μικρή γιατί πρέπει να είμαι αναγκασμένη να κάνω πράγματα που τη δεδομένη στιγμή δεν ήθελα. Δηλαδή, γιατί κάθε Κυριακή να έχω αυτό το γεύμα; Ωραία ήταν, αλλά κάπως βαριέμαι κιόλας που είμαι υποχρεωμένη να καθίσω στο τραπέζι.. Ήθελα να φάω στο δωμάτιο μου και δεν καταλάβαινα γιατί έπρεπε όλοι να συνυπάρχουμε κάτω από μια συνθήκη. Ήταν τραύμα! Στο σπίτι μου έβαλα μια τραπεζαρία χωρίς καρέκλες -από αντίδραση. Όποιος θέλει περνάει, παίρνει το φαγητό από την τραπεζαρία και κάθεται όπου θέλει, ότι ώρα θέλει. Το πρώτο καιρό οι φίλοι μου με ρωτούσαν "Μα καλά πού θα φάμε"; Είχα σκαμπό, κάτι καρέκλες. Ούτε καλέσματα κάνω -τα σιχαίνομαι. Προτιμώ να πηγαίνω σε άλλα σπίτια, αλλά αν μαζευτούμε με τις φίλες μου στο δικό μου μιλάμε για σοβαρή μαξιλαροκατάσταση -ούτε καν καναπέ, μόνο κάτω».
