Λάμπης Λιβιεράτος: Αποκαλύπτει το ποσό που κερδίζει από τα πνευματικά δικαιώματα των τραγουδιών του
Ο Λάμπης Λιβιεράτος παραχώρησε συνέντευξη στην εκπομπή «Happy Day», όπου μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στον λόγο που τον οδήγησε στην ακύρωση των εμφανίσεών του σε γνωστό νυχτερινό κέντρο, καθώς και για τις δύο κόρες του, τη Δανάη και τη Νεφέλη.
«Έχω βρογχίτιδα. Με είχε πιάσει πριν τις γιορτές και με ταλαιπωρούσε, αλλά έπρεπε να ανταπεξέλθω, γιατί το πρόγραμμα ήταν πολύ επιβαρυμένο. Αυτό που εξηγούσα στους συνεργάτες μου είναι ότι, παρόλο που έχω ενέργεια και διάθεση, με χτυπάει στον λαιμό και είναι δύσκολο να ανταπεξέλθω», δήλωσε αρχικά ο Λάμπης Λιβιεράτος.
Και συνέχισε: «Η γιατρός μου μου είπε να παραμείνω σπίτι και να αποφύγω τα ξενύχτια. Για εμάς τους τραγουδιστές, ο ύπνος δεν είναι πάντα βοηθητικός, γιατί όταν κοιμόμαστε, δεν ενεργοποιούνται οι διεργασίες που πρέπει να ενισχύσουν το ανοσοποιητικό μας. Στην αρχή είχα πυρετό. Όλα ξεκίνησαν την Πρωτοχρονιά, όταν γύρισα από το μαγαζί και ένιωσα κρυάδες. Μετά από λίγες μέρες, πήγα στην πνευμονολόγο, η οποία μου διέγνωσε βρογχίτιδα και μου συνέστησε να μείνω στο σπίτι».
Λάμπης Λιβιεράτος: «Με 0,33 λεπτά στο εξάμηνο που μου δίνουν τα δικαιώματα των τραγουδιών δεν ζει κανένας»
Αναφερόμενος στις κόρες του, ο τραγουδιστής δήλωσε: «Οι κόρες μου έχουν και οι δύο ταλέντο, η κάθε μία στον τομέα της. Η μεγάλη μου κόρη κάνει μεταπτυχιακό στη Νέα Υόρκη και η μικρή ασχολείται με τα τραγούδια της στο εξωτερικό. Έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στις κόρες μου, έχουμε μια εξαιρετική σχέση, χωρίς να παρεμβαίνω στη ζωή τους».
Στη συνέχεια, συνέχισε: «Προσεύχομαι οι κόρες μου να μην επιστρέψουν από το εξωτερικό και να βρουν το δρόμο τους εκεί. Ζούμε σε μια ευλογημένη χώρα, αλλά τα πράγματα δεν είναι εύκολα πια. Παλαιότερα, ίσως καταφέραμε να πετύχουμε κάποια πράγματα, ακόμα και με δυσκολίες. Τώρα, όμως, δεν είναι έτσι. Και εγώ θα ήθελα να μπορώ να απολαμβάνω τους καρπούς των χρόνων δουλειάς μου, αλλά όταν εκείνοι που κατέχουν τα δικαιώματα των τραγουδιών μου μου δίνουν 0,33 λεπτά το εξάμηνο, με αυτά δεν ζει κανείς, ακόμα κι αν μου τα έδιναν καθημερινά».
