Βασιλιάς Κάρολος ο 3ος -Ο πρώτος βασιλιάς του βρετανικού θρόνου που πήγε σχολείο
Ένας βασιλιάς που αναμένεται να συνδυάσει την παράδοση με την αντισυμβατικότητα -καθώς και ο πρώτος Βρετανός μονάρχης που πήγε σχολείο.
Ο Κάρολος, Πρίγκιπας της Ουαλίας γεννήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 1948 και είναι το πρώτο παιδί της βασίλισσας Ελισάβετ Β' και του πρίγκιπα Φίλιππου, δούκα του Εδιμβούργου. Ο πατέρας του φέρεται να δήλωσε ότι ο νεογέννητος Κάρολος έμοιαζε με «πουτίγκα δαμάσκηνου», ενώ δυο χρόνια αργότερα απέκτησε και μια νεότερη αδερφή, την πριγκίπισσα Άννα, η οποία, σύμφωνα με τον Δρ Εντ Όουενς στο HistoryExtra, είχε τον «ρόλο της δραστήριας και διασκεδαστικής συμπαίκτριας του πιο ήσυχου και ντροπαλού αδελφού της».
Τα πρώτα χρόνια της ζωής του Καρόλου σημαδεύτηκαν από την απουσία της μητέρας του, καθώς η βασίλισσα μοίραζε τον χρόνο της μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Μάλτας, όπου ο πρίγκιπας Φίλιππος είχε τοποθετηθεί ως αξιωματικός του ναυτικού. Ο Κάρολος πέρασε τα δεύτερα Χριστούγεννα της ζωής του όχι με τους γονείς του, αλλά με τους παππούδες του, τον Βασιλιά Γεώργιο ΣΤ' και τη σύζυγό του, Ελισάβετ, στο Σάντρινγκχαμ. Ήταν ο απροσδόκητος θάνατος του Γεωργίου ΣΤ’ τον Φεβρουάριο του 1952 που έφερε το νεαρό ζευγάρι μόνιμα πίσω στο Ηνωμένο Βασίλειο, καθώς η Ελισάβετ B' ανέβηκε στο θρόνο, σε ηλικία 25 ετών, και ο Δούκας του Εδιμβούργου παραιτήθηκε από το ναυτικό.
Μόλις 18 μήνες μετά τη στέψη της, η Ελισάβετ Β' κλήθηκε να περιοδεύσει σε 13 χώρες για έξι μήνες, χωρίς τον πεντάχρονο Κάρολο και την τρίχρονη Άννα. Τα δύο παιδιά χαιρέτισαν με χειραψία τους γονείς τους κατά την επιστροφή τους -αν και η Βασίλισσα απέφευγε μερικές από τις πιο επίσημες παραδόσεις, για παράδειγμα όσο ήταν μικροί ούτε ο Κάρολος ούτε η Άννα ήταν υποχρεωμένοι να υποκλίνονται στη μητέρα τους.
Τόσο η Ελισάβετ όσο και ο πρίγκιπας Φίλιππος συμφώνησαν ότι τα παιδιά τους δεν πρέπει να περιοριστούν από τους κοινωνικούς περιορισμούς της εκπαίδευσης στο σπίτι, -που μέχρι τότε ήταν και ο κανόνας για τα βασιλικά μέλη. Ο Κάρολος πήγε στο σχολείο που είχε φοιτήσει και ο πατέρας του, στο Gordonstoun στη Σκωτία με σκοπό να ακολουθήσει τα χνάρια του και να σκληραγωγηθεί. Οι μαθητές εκεί έκαναν κρύο ντουζ, κοιμόντουσαν σε σκληρά κρεβάτια και έκαναν πρωινές διαδρομές, ανεξάρτητα από τον καιρό.
Λέγεται πως ο Κάρολος εκείνα τα χρόνια βίωσε εκφοβισμό και «συντριπτική μοναξιά» σε μια παιδική ηλικία που χαρακτηριζόταν από μεγάλες περιόδους απουσίας της μητέρας του και που είχαν ως αποτέλεσμα να νιώθει «συναισθηματικά αποξενωμένος» από τους γονείς του και πως λαχταρούσε για στοργή που, κατά την άποψή του, «δεν μπορούσαν ή δεν ήθελαν να προσφέρουν». Μια από τις βιογραφίες του αναφέρει πως οι δεσμοί στοργής του Κάρολου ήταν πολύ ισχυρότεροι με τη νταντά του, Μέιμπελ Άντερσον, και πως η βασίλισσα περνούσε λίγο χρόνο με τον γιο της το πρωί πριν από την καθημερινή του βόλτα και λίγο πριν κοιμηθεί.
Παρά το γεγονός ότι κάποτε αποκάλεσε το Gordonstoun «ποινή φυλάκισης», έχει επίσης δηλώσει πως: «πιστεύω ότι μου έμαθε πολλά για τον εαυτό μου, τις ικανότητες και τις αδυναμίες μου. Με έμαθε να δέχομαι τις προκλήσεις και να παίρνω πρωτοβουλίες». Μετά την αποφοίτησή του πήγε στο Κέιμπριτζ, όπου σπούδασε Αρχαιολογία και Ανθρωπολογία στο Trinity College.
Στα 20 του πλέον είχε τη φήμη του «playboy» καθώς συνδέθηκε ρομαντικά με πολλές γυναίκες που ο Τύπος τις ονόμασε "Charlie's Angels"», μεταξύ των οποίων η Davina Sheffield και η Lady Sarah Spencer, η μεγαλύτερη αδερφή της Lady Diana.
Αλλά ήταν η Camilla Parker Bowles με την οποία ο Πρίγκιπας θα δημιουργούσε το πιο ουσιαστικό δέσιμο της ζωής του. Συναντήθηκαν το 1971, και αμέσως υπήρξε έλξη μεταξύ τους.
Ο Κάρολος την κυνηγούσε με σημειώματα αγάπης και βραδινές τηλεφωνικές συνομιλίες. Ωστόσο, το περιβάλλον του τον συμβούλεψε να απομακρυνθεί από την Καμίλα, και η νεαρή γυναίκα αρραβωνιάστηκε άλλον άντρα, τον αξιωματικό του βρετανικού στρατού, Άντριου Πάρκερ Μπόουλς.
Ο Κάρολος βρισκόταν στις Δυτικές Ινδίες ως μέρος της ναυτικής του σταδιοδρομίας όταν έμαθε για τον αρραβώνα του ζευγαριού. «Υποθέτω ότι αυτό το αίσθημα κενού θα περάσει τελικά», έγραψε στον Λόρδο Μάουντμπάτεν, τον έμπιστο φίλο και μέντορα του, που τον ένιωθε και ως δεύτερο πατέρα του. Όταν ο Μάουντμπάτεν δολοφονήθηκε από τον IRA ο πρίγκιπας έγραψε στο ημερολόγιο του ότι «η ζωή δεν θα είναι ποτέ η ίδια τώρα που έφυγε», ενώ το 2015 συμπλήρωσε για εκείνη την περίοδο ότι «φαινόταν σαν να είχαν γκρεμιστεί ανεπανόρθωτα τα θεμέλια όσων αγαπούσαμε στη ζωή».
Αν και η Καμίλα δεν απομακρύνθηκε τα επόμενα χρόνια από τη ζωή του -παρέμεινε στενή φίλη και έμπιστή του- στα τέλη της δεκαετίας των είκοσι του ο Κάρολος ξεκίνησε να βγαίνει πολλά ραντεβού, καθώς είχε ως στόχο να συνάψει έναν γάμο πριν τα 30 του. Το 1980, ο Κάρολος και η 19χρονη Λαίδη Νταϊάνα Σπένσερ συναντήθηκαν σε ένα πάρτι στο Σάσεξ. Πριν της κάνει πρόταση γάμου έγραψε γράμμα σε έναν φίλο λέγοντας ότι θέλει να κάνει το σωστό για τη χώρα και την οικογένειά του.
Ο αρραβώνας του ζευγαριού ανακοινώθηκε τον Φεβρουάριο του 1981 και λίγο περισσότερο από πέντε μήνες αργότερα, ο φανταχτερός γάμος τους στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Παύλου στις 29 Ιουλίου 1981 αιχμαλώτισε τη φαντασία ενός ολόκληρου έθνους. Πολλοί βέβαια πιστεύουν ότι η ένωση δεν ήταν ευτυχής, ακόμη και από την αρχή. Το ζευγάρι απέκτησε δύο παιδιά, τον πρίγκιπα Γουίλιαμ και τον πρίγκιπα Χάρι, και παρόλο που ήταν ως επί το πλείστον μια ευτυχισμένη οικογένεια, σιγά σιγά έγινε φανερό ότι οι δυο τους δεν ταίριαζαν. Μεταξύ άλλων ο Κάρολος φέρεται να ζήλευε ολοένα και περισσότερο την προσοχή που έδιναν στη λαμπερή σύζυγό του. «Έχουν βγει για να δουν τη γυναίκα μου, δεν έχουν βγει να δουν εμένα», φέρεται να είπε στους βοηθούς του κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στην Ουαλία στην αρχή του γάμου τους.
Το ζευγάρι ζούσε όλο και πιο χωριστές ζωές και μέχρι το 1987, ο Κάρολος είχε και πάλι δημιουργήσει δεσμό με την Καμίλα Πάρκερ Μπόουλς. Μετά από εικασίες στον Τύπο για αμοιβαίες απιστίες (σε διάστημα ενός χρόνου που η βασίλισσα Ελισάβετ χαρακτήρισε ως annus horribilis) το ζευγάρι χώρισε τον Δεκέμβριο του 1992 και οριστικοποίησε το διαζύγιό του τον Αύγουστο του 1996.
Μετά το θάνατο της Νταϊάνα το 1997, ο Κάρολος έμεινε ως γονιός να μεγαλώσει μόνος του (με άπλετη βοήθεια φυσικά) τους δύο γιους του, ηλικίας 15 και 12 ετών. Ενώ υπήρξαν φωνές που αμφισβήτησαν την απόφαση να παρακολουθήσουν τα αγόρια τη νεκρώσιμη ακολουθία της μητέρας τους, ο πρίγκιπας Χάρι αργότερα δήλωσε ότι ο πατέρας τους «ήταν εκεί για εμάς» κατά τη διάρκεια αυτής της δύσκολης στιγμής. Σε αντίθεση με τη σκληρή τυπικότητα που σημάδεψε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια, ο Κάρολος έχει συχνά αποτυπωθεί σε φωτογραφίες και βίντεο του Τύπου να αστειεύεται με τους δύο γιους του. Ο πρίγκιπας Ουίλιαμ, μιλώντας για τη σχέση τους σε πρόσφατο ντοκιμαντέρ του BBC, είπε: «Υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα που θαυμάζω στον πατέρα μου».
Από τη στιγμή που απέκτησε το πρώτο από τα δύο παιδιά του, ήταν σαφές ότι ο Κάρολος επιθυμούσε να είναι ένας πιο σύγχρονος τύπος "βασιλικού πατέρα". Σύμφωνα με τις παραδόσεις των μέσων του αιώνα, ο πρίγκιπας Φίλιππος δεν βρισκόταν στην αίθουσα τοκετού κατά τον ερχομό των τριών πρώτων παιδιών του. Αντιθέτως, ο πρίγκιπας Κάρολος ήταν παρών στη γέννηση και των δύο γιων του και μετά τη γέννηση του Γουίλιαμ το 1982 έγραψε στη νονά του: «Είμαι τόσο ευγνώμων που ήμουν δίπλα στο κρεβάτι της Νταϊάνα όλη την ώρα, μέχρι το τέλος. Πραγματικά ένιωσα σαν να είχα μοιραστεί τη διαδικασία της γέννησης και ως αποτέλεσμα ανταμείφθηκα βλέποντας ένα μικρό πλάσμα που ανήκε σε εμάς, παρόλο που φαινόταν ότι ανήκει και σε όλους τους άλλους!» Ο βιογράφος της Νταϊάνα, Άντριου Μόρτον, ανέφερε ότι ο Κάρολος έκανε μια λιγότερο διακριτική παρατήρηση κατά τη γέννηση του πρίγκιπα Χάρι το 1984: «Ω Θεέ, είναι αγόρι… και μάλιστα έχει κόκκινα μαλλιά».)
Ο πρίγκιπας Κάρολος παντρεύτηκε τελικά την Καμίλα, δούκισσα της Κορνουάλης, το 2005. Η σχέση της βασίλισσας με τη δεύτερη σύζυγο του γιου της δεν ήταν πάντα απλή. Ωστόσο, τελικά η Ελισάβετ έδωσε την ευλογία της στη σχέση τους. Οι αυλικοί λένε ότι ο Κάρολος, 73 ετών, δεν ήθελε ποτέ να σκεφτεί τη στέψη του ως βασιλιά, καθώς κάτι τέτοιο θα σήμαινε τον θάνατο της αγαπημένης μητέρας του.
Πλέον ο Κάρολος θα αναλάβει έναν ρόλο που προορίζεται να εκπροσωπεί τη σταθερότητα της χώρας του σε περιόδους αλλαγών, σε μια εποχή μεγάλης πολιτικής και κοινωνικής αναταραχής. Αλλά με δεκαετίες ενεργού καθήκοντος ως Πρίγκιπας της Ουαλίας πίσω του, λογικά θα τα καταφέρει να ανταποκριθεί σε αυτό το καθήκον. Επιπλέον, παρά την ηλικία του, θα εκπροσωπήσει μια διαφορετική γενιά από τη βασίλισσα, ενώ θα γίνει και ο πρώτος Βρετανός μονάρχης που πήγε σχολείο. God save the king!
