Ο 4χρονος απίθανος χορευτής που έκανε όλο το Instagram να μιλά γι' αυτόν -Θα σας ξετρελάνει
Ο Μπρόντι είναι ένας 4χρονος απίθανος μπόμπιρας με 440 χιλιάδες followers στο Instagram, οι οποίοι δηλώνουν μαγεμένοι με τις απίθανες χορευτικές του ικανότητες, αλλά και το φοβερό ταμπεραμέντο του.
Σαν άλλος Μπίλι Έλιοτ, ο Μπρόντι Σάφερ ζει και αναπνέει για τον χορό και σε ηλικία τεσσάρων ετών αποτελεί ένας από τους πιο αγαπητούς performers στο Instagram, όπου τον ακολουθούν 440 χιλιάδες άτομα!
Άλλες φορές μαγεύει με κάποια ρουτίνα μπαλέτου, άλλες μας βάζει σε ντίσκο ρυθμούς. Κάθε φορά, ωστόσο, καταφέρνει να κλέψει τις εντυπώσεις και να κερδίσει το πιο θερμό χειροκρότημα.
Με το ταλέντο και το ταμπεραμέντο του να εμπνέουν άτομα κάθε ηλικίας, ο μικρός και χαριτωμένος Μπρόντι κάνει αυτό που λαχταρά η καρδιά του, σκορπίζοντας χαρά. Τον λογαριασμό του βέβαια, διαχειρίζεται η μητέρα του, η Ντανιέλ Σάφερ (μια lifestyle influencer με πάνω από 400 χιλιάδες followers στο Instagram) η οποία, όπως αναφέρει στο Insider, ο γιος της δεν έχει συνειδητοποιήσει πόσο δημοφιλής είναι.
«Δεν έχει συνειδητοποιήσει στ’ αλήθεια ότι έχει κοινό. Του λέμε ότι εμπνέει πολύ κόσμο και ότι τους βοηθά να ξεπεράσουν κάποιες δύσκολες στιγμές στη ζωή τους» τονίζει η ίδια, εννοώντας το lock-down λόγω κορωνοϊού στις Η.Π.Α. Στη συνέχεια, μιλώντας για το πάθος του για τον χορό, είπε ότι ο μπόμπιρας -ο μικρότερος τεσσάρων παιδιών- ξεκίνησε να χορεύει πριν καν περπατήσει.
Ο μικρός κάνει κλακέτες και μπαλέτο, αλλά η μητέρα του επιμένει ότι χορεύει όπως ο ίδιος νιώθει, σαν να βγαίνει από μέσα του. Στα βίντεο, βλέπουμε την ακομπλεξάριστη μαμά να αφήνει τον μικρό να φορά ό,τι ταιριάζει στη μουσική με την οποία χορεύει. Πολύχρωμα τζάκετ, άφθονο χρώμα, ακόμα και τη στολή της Έλσας από το Frozen!
«Ελπίζουμε ο χορός του Μπρόντι να εμπνεύσει τους υπόλοιπους γονείς και να αφήσουν τα παιδιά τους να είναι αυτό που πραγματικά θέλουν να είναι. Συνειδητοποιούμε, αφού έχουμε κάνει τέσσερα παιδιά, ότι γίνονται καλύτεροι, όταν έχουν την αγάπη και τη στήριξη που χρειάζονται. Θέλουμε να είμαστε η γέφυρα με την οποία τα παιδιά μας θα πάνε εκεί που πρέπει, παρά ο χάρτης που θα τους επιβάλει το που θα πάνε».