Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης: «Οι διακοπές με τον γιο μου, μου θυμίζουν τα καλοκαίρια με τον μπαμπά μου»

Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης ετοιμάζεται για διακοπές. Αυτό το καλοκαίρι, που μετά από πολλά χρόνια, δεν κάνει θέατρο, θα απολαύσει τη θάλασσα, τον ήλιο και τη βάρκα του, με την καλύτερη παρέα, τον 12χρονο γιο του. Μαζί με τον Γιώργο καταστρώνουν τα σχέδιά τους και θα ξεκινήσουν μέσα στην εβδομάδα το δικό τους ταξίδι στο Αιγαίο. Στο πρόγραμμα περιλαμβάνονται νησιά και νησάκια, χαλαρή κουβέντα, σοβαρές συζητήσεις και παιχνίδια. Τελικός προορισμός, η Ικαρία.

«Ξεκινάω διακοπές με τον γιο μου. Είναι κάτι που κάνουμε μαζί κάθε χρόνο. Το αποζητά κι εκείνος κι εγώ. Κι όσο μεγαλώνει, τόσο περισσότερα πράγματα κάνουμε μαζί. Μιλάμε, συζητάμε, παίζουμε, συναντάμε άλλους φίλους στη θάλασσα.

Κανονίζουμε τα ταξίδια μας και πάμε σε πολλά μικρά νησάκια. Κοιμόμαστε στη βάρκα μας.

Τα δικά μου καλοκαίρια με τους γονείς μου, όταν ήμουν παιδί, είχαν μια αίσθηση ελαφρότητας και γαλήνης. Είχε κι ο μπαμπάς μου μια βάρκα και πηγαίναμε όλοι μαζί, με τη μαμά και την αδελφή μου. Θυμάμαι, κατεβαίναμε από το προηγούμενο βράδυ στη Μαρίνα Αλίμου που είχε το καϊκι και κοιμόμασταν εκεί. Το πρωί, ο μπαμπάς είχε ήδη σαλπάρει και όταν ξυπνούσα κοιτούσα και έβλεπα ότι ήμασταν σε κάποιες γαλάζιες θάλασσες. Νόμιζα ότι είχαμε φτάσει πολύ μακριά. Ετσι μου φαινόταν. Κι ας ήμασταν στον Αργοσαρωνικό. Με το που ξύπναγα, βουτούσα στη θάλασσα και περνούσα ατέλειωτες ώρες στο νερό.

Συνειδητοποιώ ότι είναι μια σωματική μνήμη την οποία αναπαράγω τώρα με τον γιο μου.

«Ο γιόκας στην πλώρη της βάρκας μου. Θα μπορούσα να είμαι κι εγώ στου πατέρα μου, έκανα ακριβώς το ίδιο»

«Πήρα τη βάρκα μου το 2009, εκεί πάνω που ξεκινούσε η κρίση. Και μάλιστα φρόντισα να πάρω θέση στον ίδιο όμιλο, στον Αλιμο, όπου ήταν και του πατέρα μου. Χωρίς να το συνειδητοποιώ κάνω την ίδια διαδρομή που κάναμε. Μάλλον με ευχαριστεί ιδιαίτερα. Είναι καθησυχαστικό να κάνεις κάτι που σου θυμίζει τους γονείς σου. Κι έτσι προετοιμαζόμαστε για τον δύσκολο χειμώνα...

Ολο αυτό το ταξίδι καταλήγει κάθε χρόνο στην Ικαρία, όπου είναι το σπίτι του παππού του, του (πρώην) πεθερού μου. Ο Γιώργος μένει στο σπίτι με όλη την οικογένεια κι εγώ συνεχίζω να κοιμάμαι στη βάρκα. Ολο αυτό που θυμίζει πολύ παιδικές διακοπές, πίσω στη δεκαετία του ΄70 και του ΄80 και η Ικαρία κρατά πάντα κάτι από τα παλιά...»

Με ταινία, χωρίς θέατρο

Πρόσφατα τελείωσε τα γυρίσματα της νέας ταινίας του Νίκου Περράκη όπου πρωταγωνιστεί και παράλληλα οργάνωσε τις παραστάσεις της προσεχούς σεζόν. Ο ίδιος θα παίξει και θα σκηνοθετήσει τον «Φάρο» του Κόνορ Μακφέρσον στο Αθηνών (με Παπασπηλιόπουλο, Χειλάκη, Ψαρρά, Αλειφερόπουλο) ενώ θα πάει επανάληψη ο πολύ επιτυχημένος «Αύγουστος» στο Χορν. Τον Νοέμβριο θα ανεβάσει στο Εμπορικόν το «Skylight» του Ντέιβιντ Χέαρ με τον Δημήτρη Καταλειφό και τη Λουκία Μιχαλοπούλου....

«Πήγα ήδη στην Επίδαυρο, να δω τον Δημήτρη Λιγνάδη και να ακούσω τη μουσική του Μίνου Μάτσα, αλλά τώρα που ξεκινάνε οι διακοπές, δεν θα τις διέκοπτα ούτε για να δω τον εαυτό μου! Κι αυτό το λέω στους φίλους μου που θα παίξουν και δεν θα μπορέσω να πάω _τη Στεφανία, τον Οδυσσέα...

Φέτος είχα την ταινία του Νίκου Περράκη που τελείωσε σχεδόν την ίδια εποχή που είχα πέρυσι την πρεμιέρα με την «Ορέστεια» στην Επίδαυρο. Με ευχαριστεί που δεν κάνω θέατρο. Είναι πιο ξεκούραστο, κι ας είχα τα γυρίσματα που είναι συνήθως δεκάωρα, και πολλά νυχτερινά. Το θέατρο είναι πιο οργανωμένο, ξέρεις πότε έχεις πρόβα. Αλλά στον κινηματογράφο δεν υπάρχει η αίσθηση του κατεπείγοντος, του τώρα, που υπάρχει στο θέατρο. Η προσωπική συμμετοχή και η ενέργεια που πρέπει να έχεις στο θέατρο είναι πολύ ψηλά, σωματικά και ψυχικά είσαι πολύ έντονα».

«Οι καλοκαιρινές περιοδείες όταν γίνονται σε σχετικά καλές συνθήκες και με καλή ομάδα ανθρώπων, είναι ευχάριστο πράγμα. Business and pleasure...

Είχα να κάνω χρόνια μεγάλου μήκους ταινία, νομίζω οκτώ, από το «Σύμπτωμα» του Χατζή όπως και είχα χρόνια να μην δουλέψω καλοκαίρι στο θέατρο.

Η σκηνοθεσία είναι μια διαρκής ενασχόληση: Εχω δύο νέες παραστάσεις και την επανάληψη του «Αυγούστου».

Στο Αθηνών έχουμε ετοιμάσει το σκηνικό, έχουμε μοιράσει το κείμενο, το δελτίο τύπου. Είμαι οργανωμένος όπως και ο παραγωγός μας, ο Κάρολος Παυλάκης, ο οποίος πιστεύει ότι στα κεντρικά θέατρα της Αθήνας έχεις μια βασική υποχρέωση: Να ξεκινάς νωρίς τη σεζόν. Εμείς έχουμε ήδη ορίσει ημερομηνίας στις αρχές Οκτωβρίου. Η προγραμματισμένη πρεμιέρα είναι κάτι που έμαθα, μεταξύ άλλων, από τον Γιάννη Χουβαρδά, στα πρώτα χρόνια του Αμόρε. Ο Χουβαρδάς έβαλε στο θέατρο συνέπεια και επαγγελματισμό. Μου αρέσει αυτή η αίσθηση οργάνωσης.

Τέλος Αυγούστου ξεκινάμε πρόβα στο Αθηνών. Οι ηθοποιοί έρχονται και ξέρουν τα λόγια ήδη από την πρώτη ανάγνωση. Είναι καλό να ξέρεις τα λόγια σου και να δουλεψεις μετά πάνω στο κείμενο. Πιστεύω στον συμπιεσμένο χρόνο, στην υψηλή ενέργεια. Θα κάνουμε πέντε εβδομάδες πρόβα...

Μετά θα ξεκινήσω πρόβες στο Εμπορικόν.... Ο Αύγουστος θα έχει προηγηθεί.

Αλλωστε παίρνω πάντα μαζί μου δουλειά στις διακοπές... Δουλεύω πάνω στις σκηνοθεσίες μου»