«Είναι η δεύτερη φορά που ο Γιάννης με χτυπάει» Το συγκλονιστικό ποστ της Αδας Σταματάτου για τον αυτιστικό γιο της

Η Άδα Σταματάτου είναι μητέρα του Γιάννη, ο οποίος έχει αυτισμό.

Πριν από περίπου δύο χρόνια η Άδα σε μια εξομολογητική συνέντευξη μίλησε στη BOVARY και τη Μυρτώ Λοβέρδου και αποκάλυψε πώς είναι η ζωή με ένα αυτιστικό παιδί. Η δύσκολη καθημερινότητα, ο συνεχής αγώνας, η ανάγκη για στήριξη των οικογενειών με ΑμεΑ, από την πολιτεία, ήταν μερικά μόνο από τα σημεία στα οποία η μητέρα του Γιάννη έδωσε το περισσότερο βάρος.

Την Κυριακή η Άδα, ανέβασε στην σελίδα «Η ζωή μου με τον Γιάννη», μια φωτογραφία όπου φαίνεται χτυπημένη από τον ίδιο της τον γιο, ο οποίος περνούσε τις τελευταίες ημέρες μια κρίση.

Η ίδια θέλησε με αυτή την ανάρτηση να δώσει μια αποστομωτική απάντηση στην Πολιτεία «που τολμά και λέει σε εμάς τους γονείς ΑμεΑ όταν κλείνει δομές ή όταν ΔΕΝ φτιάχνει δομές, για τους ενήλικες πλέον, άρρωστους γιούς κ κόρες μας... «γιατί δεν τους παίρνετε σπίτια σας;»

Το συγκλονιστικό κείμενο και η φωτογραφία της Άδας, έχουν γίνει viral και χιλιάδες συγγενείς ΑμεΑ, μοιράζονται το ποστ της γυναίκας.

Διαβάστε το ποστ της Άδας Σταματάτου

«Είναι η δεύτερη φορά σε διάστημα δύο μόλις ημερών που ο Γιάννης με χτυπάει.Χωρίς λόγο.Είχε να με χτυπήσει δύο χρόνια.
Πιστέψτε με ζω με τον αυτισμό πάνω από 20 χρόνια και ξέρω πότε φταίω εγώ για τις αντιδράσεις του.
Με χτυπάει με το κεφάλι του όπως κάνουν τα κριάρια αν έχετε δει..
Από τον πόνο αυτόματα ο οργανισμός γεννάει δάκρυα στα μάτια τα οποία πνίγω για να μπορέσω να ελέγξω την κατάσταση γρήγορα κ να δω πως θα το διορθώσω αν μπορώ βέβαια..
Η ανάμνηση να ζω με το φόβο μέσα στο ίδιο μου το σπίτι είναι απειλητικά κοντά μου πάλι.
Το ποστ δεν το βάζω για να μου πείτε ότι είμαι ηρωίδα.
Το βάζω ως απάντηση στην Πολιτεία που τολμά και λέει σε εμάς τους γονείς ΑμεΑ όταν κλείνει δομές ή όταν ΔΕΝ φτιάχνει δομές,για τους ενήλικες πλέον,άρρωστους γιούς κ κόρες μας... «γιατί δεν τους παίρνετε σπίτια σας;»
Αν εγώ που είμαι 49 ετών,απόλυτα υγιής,απόλυτα γυμνασμένη,με θέληση και αγάπη να τον κρατήσω μαζί μου...αν εγώ λυγίζω...
Αν εγώ λυγίζω..σκέψου τον 80χρονο γονέα να ζει σ´ένα σπίτι με τον άρρωστο 50άρι γιο ή κόρη του.
Πως;;Πες μου πως;;»