Audrey Munson: Η τραγική ιστορία του πρώτου supermodel της Αμερικής
Σταρ του σινεμά, supermodel -το πρώτο της αμερικάνικης μπελ επόκ- και μούσα σημαντικών καλλιτεχνών. Πολύ πριν τις Kardashians και τις ορδές των social media influencers, η Μunson ήταν η πρώτη πραγματική «celebrity περσόνα».
To όνομά της είναι σχεδόν άγνωστο, όμως το πρόσωπο, το σώμα της είναι αόριστα οικεία -ιδίως στους κατοίκους ή τους επισκέπτες της Νέας Υόρκης. Μοιραία, μάλλον αφού «πάνω» στην Audrey Munson σμιλεύτηκαν μια ντουζίνα από τα πιο γνωστά μνημεία της πόλης. Η Αudrey είναι παντού, είναι ένα άπιαστο ιδανικό ομορφιάς, μια iconic φιγούρα. Ποζάρει στο συντριβάνι έξω από το Plaza Ηotel. Είναι η γυναίκα στη Γέφυρα του Μανχάταν. Το άγαλμα έξω από την Δημόσια Βιβλιοθήκη.
Η «Miss Manhattan» ή «Αμερικανίδα Αφροδίτη -όπως ήταν το παρατσούκλι της- γεννήθηκε στο Ρότσεστερ το 1891. Οι γονείς της χώρισαν όταν 8 χρονών. Όταν έκλεισε τα 17 η Audrey Munson, με τη μητέρα της, Kitty, μετακόμισαν , στην Νέα Υόρκη, όπου η μικρή -φιλόδοξη και αποφασισμένη να λάμψει- αναζήτησε δουλειά ως ηθοποιός ή χορεύτρια. Δεν δυσκολεύτηκε να βρει δουλειά -ήταν χαριτωμένη, καστανή, με τέλειο στήθος, πληθωρικούς γοφούς. Η μεγάλη ευκαιρία της, ήρθε όταν ένας γνωστός φωτογράφος, ο Felix Βenedict Herzog, την ανακάλυψε να χαζέυει αμέριμνη βιτρίνες στην 5η Λεωφόρο και -κεραυνοβολημένος από την ομορφιά της- της ζήτησε να του ποζάρει.
«Αν υπάρχει ανηθικότητα στο γυμνό, κάθε ένας που κάνει μπάνιο θα έπρεπε να συλλαμβάνεται»
Αυτή ήταν η αρχή. Χάρις στις ιδανικές της αναλογίες -ο Τύπος την χαρακτήριζε ως «η πιο τέλεια σχηματισμένη γυναίκα στον κόσμο» μες στην επόμενη δεκαετία, η Audrey θα γινόταν περιζήτητο μοντέλο στους καλλιτεχνικούς κύκλους, η «χαϊδεμένη» φωτογράφων, ζωγράφων και γλυπτών για τους οποίους, πολλές φορές, πόζαρε γυμνή. Δεν είχε αναστολές. Αγαπούσε το σώμα της και ήταν υπέρμαχος της φυσικής, γυναικείας ομορφιάς -πίστευε ότι οι στενοί κορσέδες και τα ψηλοτάκουνα ήταν ένα βάσανο που είχαν επινοήσει άντρες. Θα έπρεπε να καταργηθούν.
Tα πρώτα σύννεφα, φάνηκαν στον ορίζοντα, όταν η Munson ενεπλάκη -χωρίς να το θέλει- μια υπόθεση δολοφονίας
Σειρά είχε το σινεμά και οι ταινίες του βωβού. Το 1915 η Munson πρωταγωνίστησε σε ένα φιλμ με τίτλο «Inspiration» -υποδυόταν πάλι το μοντέλο ενός γλύπτη και σε μια κομβική στιγμή του έργου εμφανιζόταν ολόγυμνη (σ.σ. Ουσιαστικά, αυτή ήταν, μάλλον, και η πιο σημαντική συνεισφορά της στην υπόθεση. Η παραγωγή είχε προσλάβει μια «κανονική» ηθοποιό, την Jane Thomas, για να την ντουμπλάρει στις υπόλοιπες, ντυμένες σκηνές…). Όπως ήταν αναμενόμενο, το φιλμ έκανε πάταγο, Η Audrey ήταν, ουσιαστικά η πρώτη πρωταγωνίστρια της Αμερικής που εμφανιζόταν γυμνή σε ταινία, μη πορνογραφική. Οι κριτικοί διχάστηκαν -κάποιοι, βρήκαν τις σκηνές της, υπερβολικά τολμηρές, ακόμα και χυδαίες. «Αν υπάρχει ανηθικότητα στο γυμνό, κάθε ένας που κάνει μπάνιο θα έπρεπε να συλλαμβάνεται», φέρεται να δηλώνει η ίδια. Συνολικά, πρωταγωνίστησε σε τέσσερις ταινίες. Το δεύτερό της φιλμ, το «Purity», είναι το μόνο που σώζεται ως σήμερα -βρέθηκε πριν λίγα χρόνια, ξεχασμένο, σε μια γαλλική erotic συλλογή.
Εκείνη την περίοδο η Αudrey κέρδιζε αρκετά χρήματα (σ.σ. 450 δολάρια για κάθε ταινία και, περίπου 30 δολάρια τη βδομάδας από το modeling) τα οποία, όμως ξόδευε χωρίς μέτρο, ενώ έδινε το παρών σε όλα τα ξέφρενα πάρτι της high society, πίνοντας, χορεύοντας και φλερτάροντας. Για ένα διάστημα, υπήρξε ζευγάρι με τον εκατομμυριούχο Ηermann Oelrichs Jr., έναν από τους πιο περιζήτητους εργένηδες της Αμερικής. Οι άντρες, φυσικά, την ποθούσαν, την πολιορκούσαν, της έστελναν λουλούδια, ερωτικά γράμματα. Αλλά εκείνη αρνιόταν να δεσμευτεί -ήταν μια σταρ, η καριέρα της βρισκόταν στο peak της. Γιατί να πει το «ναι» σε έναν άντρα, όταν μπορούσε να τους έχει όλους;
Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΗΣ ΟΜΟΡΦΙΑΣ
Tα πρώτα σύννεφα, φάνηκαν στον ορίζοντα, όταν η Munson ενεπλάκη -χωρίς να το θέλει- μια υπόθεση δολοφονίας. Το 1919, ο σπιτονοικοκύρης της, ένας γιατρός ονόματι Walter Wilkins, που ήταν τρελά ερωτευμένος μαζί της συνελήφθη για τη δολοφονία της συζύγου του. Στις εφημερίδες, γράφτηκε πως είχε σκοτώσει την άτυχη γυναίκα προκειμένου να μείνει ελεύθερος και να παντρευτεί την Audrey. Πανικόβλητο, το μοντέλο εγκατέλειψε τη Νέα Υόρκη, μαζί με τη μητέρα της και κατέφυγαν στον Καναδά, η αστυνομία οργάνωσε ένα «εθνικό κυνηγητό» προκειμένου να τις βρει και να τις ανακρίνει. Στην κατάθεσή της, η Αudrey αρνήθηκε πως είχε δεσμό με τον γιατρό -όμως ποιος την πίστευε; Ο Wilkins δικάστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο, στην ηλεκτρική καρέκλα, χωρίς ποτέ να την ονομάσει ως συνεργό ή ηθική αυτουργό του εγκλήματος. Κρεμάστηκε στο κελί του, πριν εκτελεστεί η ποινή του.
Η Audrey ήταν και πάλι ελεύθερη, όμως ο απόηχος αυτής της θλιβερής ιστορίας, σε συνδυασμό με τα οικονομικά προβλήματα που σωρεύονταν ήταν ένα βάρος που δυσκολευόταν να διαχειριστεί.
Επιπλέον, στη δεκαετία του ’20, τα πρότυπα ομορφιάς άρχισαν να αλλάζουν. Η γοητεία της Audrey φάνταζε θαμπή, ξέθωρη. Ήταν μια σταρ της μπελ επόκ σε μια εποχή που ο μοντερνισμός, σάρωνε την πάντα, σαν ορμητικό κύμα. Ακόμα και η τέχνη που είχε εμπνευστεί από εκείνη θεωρούνταν «παλιά», πασέ, βαρετή. Τα αγάλματά της άρχισαν να αφαιρούνται από τους δημόσιους χώρους. Κανείς δεν την φώναζε, πια, για να του ποζάρει. Έκανε ακόμα μια -αποτυχημένη- ταινία και μετά, απένταρη, μετακόμισε μαζί με την μητέρα της, σε μια μικρή πόλη έξω από την Νέα Υόρκη. Εκεί, βρήκε δουλειά ως χαμηλόμισθη σερβιτόρα. Εν τω μεταξύ είχε αρχίσει να να εμφανίζει τα πρώτα συμπτώματα ψυχικής ασθένειας. Αυτοαποκαλούνταν «βαρόνη Audrey Meri Μunson - Munson», φανταζόταν παντού συνωμοσίες και κατηγορούσε τον εβραϊκό λαό για τα προβλήματά της. ΄Εγραψε, μάλιστα, στη Βουλή των Αντιπροσώπων, ζητώντας να θεσπιστεί ένας νόμος που θα την προστάτευε από «τις επιθέσεις των Εβραίων». Στο τέλος, έκανε απόπειρα αυτοκτονίας με χάπια.
ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΕ Η AUDREY MUNSON
Το 1921, σε μια επιστολή της στις εφημερίδες, η Audrey είχε αναρωτηθεί, προφητικά: «Τι γίνεται το μοντέλο ενός καλλιτέχνη; Πόσοι τάχα έχουν σταθεί μπροστά σε ένα αριστούργημα της γλυπτικής ή τον πίνακα μιας νεαρής κοπέλας και έχουν αναρωτηθεί: "Πού είναι τώρα αυτό το μοντέλο που είχε υπάρξει τόσο όμορφο; Ποια ήταν η ανταμοιβή της; Είναι ευτυχισμένη και επιτυχημένη ή είναι θλιμμένη και έρημη, με την ομορφιά της εξαφανισμένη, έχοντας πλέον μόνο τις αναμνήσεις της;”».
Τρείς μέρες μετά τα 40ά γενέθλιά της, η μητέρα της Audrey ζήτησε να εισαχθεί σε ψυχιατρική κλινική. Eκεί, έμεινε κλεισμένη με διαγνωσμένη κατάθλιψη και σχιζοφρένεια, επί 64 χρόνια. Η γυναίκα που λατρεύτηκε από τόσους και τόσους άντρες, γνωστούς και άγνωστους, έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της μόνη, κλειδωμένη στα σκοτάδια του μυαλού της. Κανένας δεν την αναζήτησε. Και όταν πέθανε, το 1996, στα 104 της πια, θάφτηκε βιαστικά σε έναν οικογενειακό τάφο, χωρίς καμία ένδειξη που να θυμίζει ποια ήταν. Μόλις πριν από δύο χρόνια, η οικογένειά της -μια μακρινή ανιψιά, από την πλευρά του πατέρα της- πρόσθεσε μια μικρή επιτύμβια πλάκα με το όνομά της: «Audrey Munson - Hθοποιός/Μοντέλο».
Η ιστορία της «Aμερικανίδας Αφροδίτης» θα είχε χαθεί μαζί της, αν ο Βρετανός δημοσιογράφος και κριτικός λογοτεχνίας James Bone, δεν την διέσωζε σε ένα μικρό βιβλίο, που κυκλοφόρησε το 2016, με τίτλο: «Η κατάρα της ομορφιάς: Η σκανδαλώδης και τραγική ζωή της Audrey Munson, του πρώτου supermodel των ΗΠΑ».
«Η Audrey ήταν το πρώτο celebrity της Αμερικής», σημειώνει κάπου ο Bone. «Ήταν μοντέλο, ηθοποιός και σταρ. Ήταν, επίσης, ο πρώτος “διάττων αστέρας” του Χόλιγουντ. Ούσα η πρώτη σταρ του σινεμά που εμφανίστηκε ολόγυμνη στην οθόνη, σίγουρα θα εκτιμούσε τα γυμνά tweets της Kim Kardashian. Αν και μάλλον θα τα έβρισκε αδιάφορα…».