Μπέτι Φορντ -Η πρώτη κυρία του Λευκού Οίκου που δημοσιοποίησε τη μαστεκτομή της

Η Μπέτι Φορντ είπε και έκανε πράγματα (αλλά κυρίως είπε) τα οποία δεν λέγονται από πρώτες κυρίες ούτε καν σήμερα. Και η Αμερική της δεκαετίας του '70 την αγάπησε γι 'αυτό.

Σύμφωνα με τη Μπέτι Φορντ, τα παιδιά της που μόλις είχαν ενηλικιωθεί πιθανότατα είχαν καπνίσει μαριχουάνα - και αν ήταν και η ίδια στην ηλικία τους, σίγουρα θα είχε δοκιμάσει. Εκτός αυτού δεν θα της προκαλούσε καμία έκπληξη αν η 18χρονη κόρη της, Σούζαν είχε ήδη ξεκινήσει να έχει ερωτικές επαφές με κάποιον άνδρα (σοκαρισμένη η κόρη της είχε εκδώσει τότε αρνητική ανακοίνωση).

Πίστευε ότι είναι σοφό ένα ζευγάρι να συζεί πριν παντρευτεί και ότι οι γυναίκες θα μπορούσαν, αν ήθελαν, να μπουν στο στρατό ενώ μίλησε ανοιχτά για το δικαίωμα στην άμβλωση, καθώς πρωτοστατούσε στο κίνημα, πηγαίνοντας κόντρα στις θέσεις του προέδρου (και συζύγου της). «Το να κάνεις ένα μωρό είναι ευλογία, όχι καθήκον», είχε πει τότε η κυρία Φορντ.

Η πρώην πρώτη κυρία, της οποίας η μεγάλη μάχη και εν τέλει ο θρίαμβος κατά των ναρκωτικών και του αλκοόλ, έγινε φάρος ελπίδας για εθισμένους και αποτέλεσε έμπνευση για το Betty Ford Center (κλινική αποτοξίνωσης) στην Καλιφόρνια, πέθανε στα 93 της χρόνια.

Αν ζούσε η Μπέτι σήμερα θα χλεύαζε τη φράση «Η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια, πρέπει και να φαίνεται». Τα σχόλια και οι παρεμβάσεις της, όσο ο σύζυγός της ήταν πρόεδρος, προκαλούσαν θύελλα στον Τύπο που λάτρευε να μισεί τη Μπέτι Φορντ. Σε αυτές τις περιπτώσεις έπιαναν δουλειά οι σύμβουλοι του Λευκού Οίκου προσπαθώντας να κατευνάσουν τα πνεύματα. Για μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων όμως που είχαν κουραστεί από τον πόλεμο στο Βιετνάμ και τα σκάνδαλα όπως το Watergate (μιλάμε για τους χίπις) η πρώτη κυρία συμβόλιζε την ανανέωση και την αλήθεια.

Η πιο οδυνηρή αποκάλυψή ήρθε 15 μήνες μετά την αποχώρησή της από το Λευκό Οίκο, όταν η Μπέτι Φορντ ανακοίνωσε ότι μπήκε σε κλινική προκειμένου να θεραπεύσει το μακροχρόνιο εθισμό της στα παυσίπονα και το αλκοόλ.

Χρησιμοποίησε την ιστορία της, προκειμένου να ωθήσει και άλλες γυναίκες στην απεξάρτηση. Το 1982 ίδρυσε το μη κερδοσκοπικό κέντρο «Betty Ford» στην Καλιφόρνια και κατάφερε να συγκεντρώσει εκατομμύρια δολάρια. Παρακολουθούσε από κοντά τις δραστηριότητές του Κέντρου και συχνά υποδεχόταν ομάδες νέων ασθενών με μια ομιλία που ξεκινούσε ως εξής: «Γεια σας, είμαι η Μπέτι Φορντ και είμαι αλκοολική και τοξικομανής».

Αν και έχουν περάσει από εκεί αρκετοί διάσημοι ασθενείς, από την Ελίζαμπεθ Τέιλορ και τον Τζόνι Κας έως την Λίντσεϊ Λόχαν, το κέντρο διατηρεί αρκετά προσιτές τις τιμές του έχοντας βοηθήσει περισσότερους από 90.000 ανθρώπους.

«Μου λένε πολύ συχνά κάποιοι που θεραπεύτηκαν "Σώσατε τη ζωή μου ή Καταφέρατε να αλλάξετε τη ζωή μου”» είπε κάποτε η κυρία Φορντ. «Δεν συνειδητοποιούν ότι απλώς τους δόθηκαν τα μέσα για να το κάνουν μόνοι τους, και αυτό είναι όλο».

Η Μπέτι Φορντ ήταν ελεύθερο πνεύμα από μικρή. Γεννήθηκε ως Ελίζαμπεθ Μπλούμερ στις 8 Απριλίου του 1918. Στην παιδική της ηλικία ερωτεύτηκε τον χορό και αποφάσισε ότι αυτό θα έκανε στη ζωή της. Στα 20, παρά τις αντιδράσεις της μητέρας της, μετακόμισε στη Νέα Υόρκη για να μαθητεύσει κοντά στο είδωλό της, τη Μάρθα Γκράχαμ. Δούλεψε ως μοντέλο και εμφανίστηκε στο Carnegie Hall στο σύγχρονο χορευτικό συγκρότημα της Γκράχαμ.

Ωστόσο δεν μακροημέρευσε. Μετά από παρακλήσεις της μητέρα της, επέστρεψε στο Grand Rapids, όπου εργάστηκε ως δασκάλα χορού και παντρεύτηκε τον Ουίλιαμ Γουόρεν, έναν παλιό της συμμαθητή. Ο Ουίλιαμ ήταν πωλητής και ταξίδευε συχνά. Η Μπέτι ήταν δυστυχισμένη. Ο γάμος διήρκεσε πέντε χρόνια.

Ενώ περίμενε να βγει το διαζύγιό της, γνώρισε, όπως πολύ ωραία έγραψε στα απομνημονεύματά της, «Ίσως τον πιο περιζήτητο εργένη στο Grand Rapids» ένα πρώην αστέρι του κολλεγιακού ποδοσφαίρου, βετεράνο του Ναυτικού και δικηγόρο. Τον Τζέραλντ Φορντ. Θα έμεναν παντρεμένοι για 58 χρόνια, μέχρι το θάνατό του το Δεκέμβριο του 2006.

Όταν τη ζήτησε σε γάμο, δεν γνώριζε τις πολιτικές του φιλοδοξίες. Όταν έβαλε υποψηφιότητα κατά τη διάρκεια που ήταν αρραβωνιασμένοι, σκέφτηκε ότι δεν θα μπορούσε να κερδίσει.

Δύο εβδομάδες μετά τον γάμο τους τον Οκτώβριο του 1948, ο σύζυγός της εξελέγη στην πρώτη του θητεία στο Σώμα. Η Μπέτι Φορντ είχε έναν εξαντλητικό ρόλο: πολιτική νοικοκυρά. Ενώ ο σύζυγός δούλευε ως αργά στο Καπιτώλιο ή ξημέρωνε μαζί με την ομάδα του σκεπτόμενοι την στρατηγική της καμπάνιας τους, αυτή μεγάλωνε τα τέσσερα παιδιά τους: Τον Μάικλ, τον Τζακ, τον Στίβεν και τη Σούζαν. Διοργάνωνε γεύματα για τις συζύγους του Κογκρέσου, βοηθούσε τον σύζυγό της στις εκστρατείες και δίδασκε στο σχολείο της Κυριακής.

Ένα πιασμένο νεύρο στο λαιμό της το 1964, μαζί με την εμφάνιση σοβαρής οστεοαρθρίτιδας, την οδήγησαν σε μια ζωή με βαριά φάρμακα (που ποτέ δεν ανακούφισαν τον πόνο). Αργότερα άρχισε να ανακατεύει χάπια με αλκοόλ, κάτι που κατέστρεφε μέρα με την ημέρα την αυτοεκτίμησή της. Ξεκίνησε να βλέπει μια φορά την εβδομάδα ψυχίατρο.

Ο ψυχίατρος δεν έλαβε ποτέ γνώση της κατανάλωσης χαπιών και αλκοόλ. Προσπάθησε μόνο να την κάνει να ξαναβρεί την αυτοεκτίμησή της: «Είπε ότι έπρεπε να αρχίσω να πιστεύω ότι ήμουν πολύτιμη, όχι μόνο ως σύζυγος και μητέρα, αλλά και ως υπόσταση».

Τον Δεκέμβριο του 1973 ο Τζέραλντ Φορντ, εξελέγη κατόπιν προτάσεως του Προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον από το Κογκρέσο στο αξίωμα Αντιπροέδρου, το οποίο είχε μείνει κενό λόγω της παραίτησης του ελληνικής καταγωγής Αντιπροέδρου Σπίρο Άγκνιου υπό το βάρος κατηγοριών για φοροδιαφυγή και ξέπλυμα χρήματος.

Η Μπέτι Φορντ έγραψε για το ξαφνικό αξίωμα: «Ήταν σαν να πηγαίνω σε ένα πάρτι που δεν ήθελα και να διαπιστώνω με έκπληξη ότι περνάω ωραία».

Το 1974 και μόλις είχε γίνει πρόεδρος των ΗΠΑ ο Φορντ (λόγω παραίτησης του Νίξον), η Μπέτι αποκάλυψε ότι είχε καρκίνο του μαστού και υποβλήθηκε σε μαστεκτομή. Η ίδια δημοσιοποίησε την ασθένειά της και έγινε το πρώτο δημόσιο πρόσωπο, τόσο μεγάλου κύρους που μίλησε ανοιχτά για τα προβλήματα του καρκίνου, δίνοντας ελπίδα σε χιλιάδες ανθρώπους και ανοίγοντας μια νέα σελίδα στην προσέγγιση της συγκεκριμένης ασθένειας.

Ήταν 56 ετών όταν μετακόμισε στον Λευκό Οίκο. Πάντα ευγενική, μιλούσε ήρεμα και αργά. Δεν είναι σίγουρο αν η ειλικρινής φύση της Μπέτι Φορντ βοήθησε ή έβλαψε την εκστρατεία του συζύγου της το 1976 (για τη νέα θητεία του). Οι δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι απολάμβανε τον θαυμασμό της πλειοψηφίας, ωστόσο οι συντηρητικοί ήταν εναντίον της.

Τελικά κέρδισε ο Κάρτερ με μικρή διαφορά.

Οι Φορντ αποσύρθηκαν στο Rancho Mirage σε μια κοινότητα γκολφ. Ο Τζέραλντ περνούσε μεγάλο μέρος του χρόνου του μακριά, δίνοντας ομιλίες και παίζοντας σε τουρνουά γκολφ. Μόνη στο σπίτι, στερημένη από τη συναρπαστική ζωή της στο Λευκό Οίκο, η Μπέτι έπινε όλο και περισσότερο.

Μέχρι το 1978 το μυστικό της γνώριζαν όσοι ήταν πολύ κοντά της. Η οικογένειά της τελικά ήταν αυτή που την έπεισε να αναζητήσει θεραπεία.

«Κάθε φορά που προσπαθούσαν να μου πουν ότι τους έχω απογοητεύσει, τους κοιτούσα σοκαρισμένη» είχε πει σε συνέντευξη στο Associated Press το 1994. «Ήμουν τρομερά πληγωμένη - αφού είχα περάσει όλα αυτά τα χρόνια προσπαθώντας να είμαι η καλύτερη μητέρα και σύζυγος που θα μπορούσα να είμαι ... Ευτυχώς, ήμουν σε θέση να τους ακούσω όταν μου έλεγαν ότι χρειάζομαι βοήθεια. Νοιάζονταν πάρα πολύ για μένα». Αυτή η παρέμβαση της οικογένειας, έσωσε τη ζωή της Μπέτι.

Η Μπέτι Φορντ μπήκε στο Ναυτικό Νοσοκομείο Long Beach και, μαζί με τους αλκοολικούς νέους ναυτικούς και αξιωματικούς, υποβλήθηκε σε μια αυστηρή αποτοξίνωση (που έγινε και μοντέλο θεραπείας στο Betty Ford Center). Στο βιβλίο της "A Glad Awakening", χαρακτήρισε την ανάκαμψή της ως δεύτερη ευκαιρία στη ζωή. Και σε αυτή τη δεύτερη ευκαιρία, βρήκε έναν νέο σκοπό.

«Υπάρχει χαρά στην ανάκαμψη» έγραψε, «και βοηθώ και τους άλλους να ανακαλύψουν αυτή τη χαρά».