Ακόμα και το 2021 η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα και το Έθνος θεωρούνται ασυμβίβαστες έννοιες

Γιατί ό,τι αφορά στον σεξουαλικό προσανατολισμό ή στην ταυτότητα φύλου προκαλεί ακόμα και σήμερα τόσες πολλές, αρνητικές αντιδράσεις από τους σύγχρονους Έλληνες;

Όταν η κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ+ Ελλάδος αντικατέστησε την ελληνική επαναστατική σημαία στον πίνακα «Όρκος των Αγωνιστών» του ζωγράφου Θεόδωρου Βρυζάκη με τη σημαία-ουράνιο τόξο, σίγουρα θα περίμενε κάποιοι να μη συμφωνούν με την κίνησή της. Δεν θα περίμενε όμως ότι θα ξεκινήσει ένα τόσο μεγάλο κύμα μίσους, που θα την ανάγκαζε τελικά να κατεβάσει την ανάρτησή της, σηκώνοντας τα χέρια ψηλά, παραδιδόμενη στον σκοταδισμό και τις ανεκδιήγητες αναχρονιστικές αντιλήψεις που κυριαρχούν ακόμα στην Ελλάδα του 2021 (και όχι μόνο).

Εξοργισμένοι βουλευτές πήραν αμέσως θέση, καταδικάζοντας την κίνηση της LGBT+ Greece ως ντροπιαστική, καλώντας μάλιστα την κοινότητα να απολογηθεί για την κίνησή της. «Ντροπή», «προσβολή» και πολλά ακόμα ουσιαστικά (και μερικά επίθετα) που έχουμε συνηθίσει πλέον να ακούμε όλα τα μέλη της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας ακούστηκαν από κάθε μεριά του Twitter και δυστυχώς από ανθρώπους κάθε ηλικίας και κοινωνικού στάτους. Λέξεις με τις οποίες έχουμε συνδυάσει τη ζωή μας πριν το coming out και, μας ανάγκασαν να το καθυστερήσουμε και να ζήσουμε μια άλλη ζωή από αυτή που θέλαμε και που, αρκετές φορές, μας φοβίζουν και μας αναγκάζουν να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να συστήνουμε τον σύντροφο ζωής μας ως «φίλο», όταν είμαστε σε μια ξένη παρέα που το θεωρεί αστείο να κάνει ομοφοβικά αστεία.

«Η κάθε γενιά, σε κάθε εποχή, δίνει έναν δικό της αγώνα, από την επανάσταση του 2021 ως το me too ως την απόκτηση των αυτονόητων δικαιωμάτων, όπου υπάρχει καταπάτηση υπάρχει εξέγερση και επανάσταση» διαβάσαμε στη λεζάντα της «προσβλητικής» ανάρτησης.

Τόσο to the point, τόσο επίκαιρο, συνδυάζοντας την ιστορία με τη σύγχρονη εποχή, χωρίς χαρακτηρισμούς, χωρίς πολιτική τοποθέτηση. Μια ανάρτηση-φόρος τιμής στους ήρωες της ελληνικής επανάστασης και μια διακριτική σύνδεση, όχι μόνο με τους ήρωες που πολλές φορές έχασαν ακόμα και τη ζωή τους για να μπορούμε σήμερα να αποκαλούμαστε «περήφανοι», αλλά και τις γυναίκες που ένιωσαν δυνατές και κατήγγειλαν τον κακοποιητή τους, δείχνοντας το δρόμο στις υπόλοιπες και σηματοδοτώντας την έναρξη του ελληνικού #MeToo.

Και σε αυτήν την τόσο ανθρώπινη ανάρτηση, φανατισμένοι «πατριώτες» δεν είδαν το δάσος, αλλά το δέντρο. Εξοργισμένοι που κάποιος τόλμησε να αντικαταστήσει τη σημαία της επανάστασης με κάτι τόσο μηδαμινό, όπως είναι το σύμβολο της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, ξεκίνησε ένα ντελίριο εθνικισμού και προστασίας των ιερών και όσιων, με αποτέλεσμα τελικά η ανάρτηση να κατέβει. Δεν αδικώ τον διαχειριστή του λογαριασμού. Ο τόσο έντονος φανατισμός σε κάνει να φοβάσαι ακόμα και για τη ζωή σου.

Άλλωστε τα μηνύματα που έλαβε ο διαχειριστής της σελίδας τον απειλούσαν ότι θα τον βρουν και ότι θα τον χτυπήσουν, ότι θα τον σκοτώσουν και του εύχονταν να πάθει κακό τόσο ο ίδιος όσο και τα αγαπημένα του πρόσωπα. Μια ρητορική μίσους με ευχές για καρκίνο και θάνατο και τόσα πολλά καντήλια από ανθρώπους που πιθανότατα να στραβοκοπιούνται κάθε φορά που περνούν έξω από την εκκλησία και έχουν το ρητό «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια» ως φόντο στον υπολογιστή του.

«Μόνο να σου κάψω την οικογένεια θέλω» του στέλνει ένας άλλος και μόλις θυμήθηκα γιατί έφτασα τα 24 για να αποδεχτώ εγώ ο ίδιος τον εαυτό μου.

Βέβαια, κανείς ίσως να αναρωτιέται γιατί το γούρι του Μουσείου Μπενάκη με τη Μαντώ Μαυρογένους να αναπαριστά τη γυναίκα του εμβληματικού πόστερ «We can do it» του J. Howard Miller και την επιγραφή «Υγεία, καύλα και επανάσταση» (το οποίο προσωπικά μου άρεσε πολύ) δεν έφερε τις ίδιες αρνητικές αντιδράσεις. Αντίθετα, οι πιο πολλοί το λάτρεψαν, ενώ οι περισσότερο σκεπτικοί ίσως να το θεώρησαν περιττό. Κανένας δεν είπε τίποτα για προσβολή εθνικών συμβόλων, κανέναν δεν πείραξε η συνδυασμένη με τη σεξουαλική επαφή (και για αναπαραγωγικούς σκοπούς μετά τον γάμο) λέξη. Κανέναν δεν πείραξε η μεταμόρφωση της Μαυρογένους σε Αμερικανίδα.

Και όταν (όπως σωστά πρόσεξε ο Βασίλης Θανόπουλος από το Antivirus) είδαμε πρόσφατα τους Εθνικούς μας ήρωες να έχουν μεταμορφωθεί στους γνωστότερους πολιτικούς αρχηγούς, δεν ανέφερε κανείς τις λέξεις προσβολή και ντροπή. Ακούστηκαν κάποια γέλια, τελικά η πολύκροτη εικόνα αποσύρθηκε για πολιτικούς λόγους προφανώς και όχι ύστερα από απειλές.

Πόσες φορές, αλήθεια, έχουμε δει την ελληνική σημαία αλλαγμένη στα χρώματα και τα σύμβολα άλλων ομάδων; Γιατί κάθε φορά που κάνουμε αυτή τη συζήτηση περί πατρίδας και οικογένειας, αφορμή στέκεται μια φωτογραφία ή ένα περιστατικό που αφορά στην ταυτότητα φύλου και στον σεξουαλικό προσανατολισμό;

Πότε θα αφήσουμε, επιτέλους, το διαφορετικό, αυτό που δε συμβαδίζει με τις παραδοσιακές πεποιθήσεις (εκείνες που μας προσφέρουν μια ασφάλεια-placebo, αλλά στην πραγματικότητα στέκονται εμπόδιο στην ανθρωπιστική μας πρόοδο) να μας δείξει γιατί είναι σημαντικό να μη μένουμε κολλημένοι;

Όπως είχε πει ο Frank Zappa (και η Μαρίνα Κουντουράτου) «Τα μυαλά είναι όπως τα αλεξίπτωτα. Λειτουργούν καλύτερα όταν είναι ανοιχτά».

Η απάντηση της LGBT Greece μετά τον σάλο:

«200 χρόνια από την επανάσταση. 200 χρόνια ελευθερίας. Μπορεί η Ελλάδα ως κράτος να δημιουργήθηκε χρόνια μετά, αλλά ως έθνος προϋπήρχε.

Είμαστε χαρούμενοι Έλληνες, που έχουμε προγόνους ήρωες που πάλεψαν για την ελευθερία τους και τα δικαιώματα τους. Με γενναιότητα και πατριωτισμό κατάφεραν να απελευθερωθούν και να αγωνιστούν για αυτά που τους είχαν στερηθεί. Η προηγούμενη φωτογραφία, δεν είχε σκοπό να προσβάλει. Είχε σκοπό να περάσει ένα κοινωνικό μήνυμα. Να δημιουργήσει μια αλληγορία. Όπως οι εθνικοί ώρες, πάλεψαν για την ελευθερία τους, και ένοπλα επαναστάτησαν, έτσι και οι καταπιεσμένες κοινότητες σήμερα αγωνίζονται για τα δικά τους δικαιώματα τα οποία προσβάλλονται καθημερινά.

Η σημαία που αντικατέσταθηκε δεν ήταν η σημερινή ελληνική σημαία. Ήταν η επαναστατική σημαία των Μαυρομιχαλαίων οι οποίοι συμμετείχαν στην υποκείμενη από την Ρωσία επανάσταση το 1769. Η σημαία αυτή είναι λευκή με κυανό σταυρό. Από τον επόμενο χρόνο κιόλας της επανάστασης η σημαία άλλαξε. Μέχρι το σήμερα έχει αλλάξει αρκετές φορές. Σήμερα επειδή ακόμη και εσείς που με απειλήσατε δεν γνωρίζετε, η σημαία περιέχει εννέα, οριζόντιες και εναλλασσόμενες λευκές και κυανές παράλληλες λωρίδες, καθώς και ως καντόνι (άνω προΐστιο μέρος) έναν λευκό Σταυρό μέσα σε ένα κυανό τετράγωνο. Οι εννέα λωρίδες αντιστοιχούν στις συλλαβές της ιστορικής φράσης «Ελευθερία ή Θάνατος», όπως παράλληλα και στα γράμματα της λέξης «Ελευθερία». Ο Σταυρός συμβολίζει την επικρατούσα θρησκεία της Ελλάδος. Επίσης, ήταν σύμβολο των Ελλήνων θαλασσοπόρων και συμβόλιζε τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.

Το μήνυμα που θέλουμε να περάσουμε είναι πως όπως τότε οι Έλληνες αγωνίστηκαν για την ελευθερία τους, τους θαυμάζουμε και νιώθουμε περήφανοι, έτσι και εμείς με την σειρά μας αντλούμε θάρρος και αγωνιζόμαστε για τα σημερινά ανθρώπινα δικαιώματα που απειλούνται καθημερινά.

Πολλοί από εσάς δεν ενοχληθήκατε που ήταν «αλλαγμένη» η σημαία, καθώς έχει συμβεί στο παρελθόν με άλλα σύμβολα άλλων ομάδων χωρίς να δημιουργηθούν αντιδράσεις. Ενοχληθήκατε που η σημαία αυτή είναι η lgbt. Κρύβετε το μίσος και την ομοφοβία σας πίσω από λέξεις.

Ευχαριστώ ένα καλό μου φίλο που με παρότρυνε να ανεβάσω την αρχική φωτογραφια προς τιμήν των ηρώων μας».