Είναι αλήθεια όσα ακούμε για τους Θεσσαλονικείς και την Παραλία; Ρωτήσαμε τη Σταυρούλα Κλειδαριά
Ρωτήσαμε μια βέρα Θεσσαλονικιά που θεωρεί την Παραλία, όαση και σημείο διαφυγής, τι ισχύει τελικά με τις φήμες περί «φτιαχτών» πλάνων στις ειδήσεις και ανυπότακτους Θεσσαλονικείς.
Η Σταυρούλα Κλειδαριά είναι διευθύντρια σύνταξης του περιοδικού GLOW στη Θεσσαλονίκη, με πάθος για τη φωτογραφία, στην οποία αριστεύει, με «όπλο» της μόνο το iPhone (αρκεί να ρίξει μια ματιά στο προφίλ της στο Instagram για να το καταλάβει κανείς).
Ένα από τα πιο αγαπημένα της σημεία της πόλης είναι φυσικά η Παραλία, η οποία τις τελευταίες μέρες έχει γίνει ένα από τα πιο φλέγοντα αντικείμενα συζήτησης, καθώς πολλοί είναι οι ντόπιοι που θεωρούν ότι οι εικόνες που τη θέλουν γεμάτες κόσμο που αγνοεί τα μέτρα της κυβέρνησης για την παύση της εξάπλωσης του κορωνοΪού, να μην ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Τη ρωτήσαμε λοιπόν τι πιστεύει εκείνη και κατά πόσο αυτό που βλέπουμε στην τηλεόραση είναι αληθινό ή όχι.
«Για μένα, όπως και για τους περισσότερους Θεσσαλονικείς, η παραλία είναι η όασή μας, το σημείο διαφυγής, εκεί που καταφεύγουμε όταν δεν υπάρχει άλλη λύση. Όταν έχω τις μαύρες μου, όταν θέλω να ξεσκάσω, όταν θέλω να περπατήσω, να συναντήσω φίλους -για λίγο ή για πολύ- είναι η πρώτη μου σκέψη, μιας και η θέα της θάλασσας και του ορίζοντα που προσφέρει είναι η απόλυτη παρηγοριά και λύτρωση.
Μεγάλωσα δίπλα της, έχω μέσα μου εικόνες από όλες τις περιόδους της ζωής μου που είχαν την παραλία για φόντο, αμέτρητες στιγμές νεανικής τρέλας στην παλαιότερη εκδοχή της, ενώ μετρά ήδη και ατέλειωτες ώρες στην καθημερινότητα τη δική μου, αλλά και των περισσότερων συμπολιτών μου, από τότε που αναπλάστηκε και έγινε το στολίδι και το καμάρι της σύγχρονης πλέον πόλης μας.
«Είναι η μεγάλη μας αγάπη όπως και να το κάνουμε, χιλιοφωτογραφημένη στα κινητά μας, το πιο δυνατό σημείο και μαζί η απόλυτη πρόταση για κάποιον που έρχεται και θέλει να μυηθεί στην μαγεία μιας όμορφης παραθαλάσσιας πόλης. Για μένα, που έχω τη χαρά να την διασχίζω στην καθημερινή μου διαδρομή για το γραφείο και στην επιστροφή το απόγευμα έχει γίνει ζήτημα ζωτικό.
Τον τελευταίο καιρό ζούμε μια δυστοπική κατάσταση που έχει ανατρέψει τα πάντα, όλα όσα θεωρούσαμε σαν κανονικότητα. Μια σειρά από στοχευμένες απαγορεύσεις, εννοείται απόλυτα δικαιολογημένες, έφεραν στις ζωές μας τα πάνω κάτω.
Είναι πράγματι εντυπωσιακό το πόσο άμεσα ανταποκριθήκαμε σε σχέση με το πόσο ατίθασος λαός είμαστε και πόσο γρήγορα, χάρη στα αυστηρά αλλά μεθοδικά κυβερνητικά μέτρα μπήκαμε στην τροχιά της δραστικής προστασίας κατά του θανατηφόρου ιού. Τα σενάρια επιστημονικής φαντασίας που κάποτε φάνταζαν υπερβολικά έγιναν απ’ τη μια στιγμή στην άλλη η νέα μας πραγματικότητα.
Παρόλα αυτά η βόλτα στην παραλία για εμάς τους Θεσσαλονικείς έγινε και πάλι η παρηγοριά μας. Το ιδανικό σημείο για όσους θέλουν να αθληθούν έστω και για λίγο, να περπατήσουν έστω και μόνοι τους, να βγάλουν το κατοικίδιο τους την αναγκαία βόλτα, να εισπνεύσουν το οξυγόνο τους σε μια εποχή που ακόμη κι αυτό έγινε υπέρτατη πολυτέλεια. Πάντα στα πλαίσια της κοινωνικής υπευθυνότητας του καθενός, υπακούοντας στα μέτρα και παίρνοντας τις απαραίτητες προφυλάξεις για την αποφυγή εξάπλωσης του ιού.
Κι επειδή έχω την καθημερινή εμπειρία αυτής της διαδρομής, αφού τα μέσα μαζικής μεταφοράς έγιναν απαγορευτικά, είδα με τα μάτια μου πως όλοι προσαρμόστηκαν άμεσα με υπευθυνότητα. Τις ώρες τουλάχιστον που κυκλοφορώ εγώ, έβλεπα ανθρώπους να κάνουν jogging, ηλικιωμένους να περπατούν με βηματισμό, κατοικίδια με τους συνοδούς τους και παρέες το πολύ των δύο να πηγαίνουν στον προορισμό τους. Είναι αλήθεια πως όταν ο καιρός καλυτερεύει, ευτυχώς όχι ακόμη, ο κόσμος πληθαίνει, αλλά κι άυτό δεν είναι αναμενόμενο;
Είναι κρίμα όμως να στερούμαστε και τα τελευταία ίχνη παρηγοριάς και μάλιστα άδικα.
Σε καμία περίπτωση οι εικόνες που είδαμε πρόσφατα στις ειδήσεις δεν είναι καθημερινότητα και σε καμία περίπτωση δεν είναι δίκαιο μια ολόκληρη πόλη να χαρακτηρίζεται ανεύθυνη από κάποιες διαστρεβλωμένες όπως λέγεται εικόνες. Και δεν λέω, αν χρειαστεί, θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να φύγει το κακό, όσο γίνεται πιο γρήγορα από πάνω μας και ήδη προσαρμοστήκαμε και στο τελευταίο μέτρο που θέλει την παραλία μας τις περισσότερες ώρες θλιβερά κλειδαμπαρωμένη με κάγκελα και απαγορευτικές κορδέλες.
Ζούμε ιστορικές στιγμές με τον πλανήτη ολόκληρο σε lockdown και η Ελλάδα μας είναι αλήθεια πως δείχνει να τα καταφέρνει πολύ καλά με μικρές σε σχέση με τους υπόλοιπους απώλειες. Με το λαό μας να δείχνει εντυπωσιακή υπακοή στην κοινή αναγκαιότητα για συμμόρφωση.
Είναι κρίμα όμως να στερούμαστε και τα τελευταία ίχνη παρηγοριάς και μάλιστα άδικα. Γιατί και η ψυχική μας υγεία είναι εξίσου σημαντική, ειδικά σε τόσο πρωτόγνωρες καταστάσεις αποκλεισμού. Ας είναι, θα κάνουμε υπομονή...».